HET MANUSCRIPT

1a - Het Boekenhotel

Ik ben dol op boeken en daarom was ik afgereisd naar een klein stadje in het oosten van Schotland. Het was nog niet bekend als echte boekenstad, maar een vriendin die bij de bibliotheek van de stad naast mijn woonplaats werkt, had mij de plaats aanbevolen, inclusief het hotel. Zoals altijd kon ik blindelings op haar advies vertrouwen. Het stadje was leuk, de boekenwinkels hadden een indrukwekkende collectie tegen alleszins redelijke prijzen en het hotel was charmant, bijna net zo charmant als Fay, die het runde.

"O ja, ik herinner me die vrouw nog wel. Klein en blond en geïnteresseerd in biografieën van popartiesten uit de jaren 60 en 70. Ze ging geloof ik met twee volle koffers terug. Ik hoop maar dat ze met de boot ging, want zoveel extra bagage is met een vliegtuig niet te betalen."

"We zaten aan de ontbijttafel en ik was een van de weinige gasten. "Het is al bijna september, dan zie je hier geen toeristen meer. Meestal sluiten wij ook tussen oktober en maart voor toeristen, tenzij er groepen komen. Dat zijn dan meestal mensen die voor de natuur komen. Het is hier prachtig in de herfst. Ik woon hier al bijna mijn hele leven, maar het is ieder jaar weer een belevenis. Maar waar gaat jouw literaire belangstelling naar uit?"

"Voornamelijk de geschiedenis tussen de opkomst van Napoleon en de ondergang van Hitler. Maar ook poëzie uit de Romantiek.", antwoordde ik. "Aha, dat vind ik ook zo mooi. Shelley is mijn favoriete dichter uit die tijd." "Wat leuk, ik lees hem ook het liefst van alle dichters uit die periode, hoewel ik The Prelude ook prachtig vind."

"Je moet eens bij Grenford and Son kijken, daar hebben ze bijna alle dichters uit de Romantiek, zelfs schrijvers waar je nog nooit van hebt gehoord. Ken je Robert L. Plover? Die schreef in die tijd al erotische gedichten. Schokkend voor die tijd, nu klinkt het heel onschuldig. Ik zal je zijn bundel verzameld werk laten zien. Het zijn maar 38 gedichten."

Ze stond op en pakte het boek uit de kast. "Alles wat in de leeszaal staat mag je lenen. Je zet je naam en kamernummer in het schriftje en de datum waarop je het hebt geleend. Het is gratis, maar als je een bijdrage wil storten kan dat in dit busje. En je kunt hier ook boeken achterlaten op de tafel daar. Ik bekijk ze eerst zelf voor ik beslis of ik ze neerzet. Niet alle boeken zijn geschikt.", Fay glimlachte.

Ik keek haar vragend aan en ze glimlachte. "Je vraagt je waarschijnlijk af welke boeken?", vroeg ze. "Nee, ik ben benieuwd naar de leeszaal.", antwoordde ik. "Ach, die heb ik je nog niet laten zien.", zei ze, "Wat dom van me." De stevige, kortgerokte blondine ging mij voor. "Kijk hier is de ingang vanuit de ontbijtkamer. Er is er ook een op de gang." Ze deed het licht aan en ik zag dat we in een sfeervol verlichte, ruime bibliotheek stonden.

"Wat mooi!", zei ik en Fay was duidelijk blij met mijn reactie. "Ik zal je even uitleggen hoe je je weg kunt vinden, Kijk, er is één lange doorgang en bij iedere zijgang staat een bordje met wat je er kunt vinden." We liepen door de gang en ik zag inderdaad bordjes met opschriften als 'Victoriaans', 'Edwardiaans', 'Renaissance'. "Je hebt het per periode ingericht en niet op genre.", merkte ik op. "Dat klopt, de echte liefhebber weet wanneer een boek is geschreven. En op die manier kun je je ook verdiepen in een periode. Er komen hier veel studenten die bijvoorbeeld onderzoeken in hoeverre de beschrijvingen van Dickens overeenkomen met de realiteit van toen. Of ze zijn geïnteresseerd in tijdgenoten van bijvoorbeeld Milton. Omdat alles van een periode bij elkaar staat, hoeven ze dan niet de hele zaal door. Je hebt geluk dat het nieuwe studiejaar net begonnen is. Vanaf november tot april is het hier heel druk. Ik ben zelfs al volgeboekt in november en maart."

"Hoe doe je dat met zoveel gasten?", vroeg ik. "O, ik hanteer dan het doe-het-zelf principe. Ze maken hun eigen bed op en er zijn dan bufetten voor ontbijt, lunch en diner. En Cathy helpt mij in de leeszaal. Ze is mijn jongere zusje. We lijken overigens totaal niet op elkaar. Ze woont op het eiland hier vlakbij en is gespecialiseerd in oude en obscure manuscripten. Die bewaart ze in een klein, voormalig kerkje vlakbij haar huis. Je kunt het op afspraak bezoeken. Ik kan haar bellen als je wilt kijken. Officieel gaat haar ManuMuseum, zoals ze het noemt, pas over twee weken open, maar als ik het vraag, zal ze je zeker ontvangen." Ik was al van plan een kijkje op het eiland te gaan nemen en ging dus graag op haar voorstel in.

"De boekenkasten zijn wel hoog", merkte ik op, "je moet wel voorzichtig zijn als iets van de bovenste plank wil pakken." Fay glimlachte, "Daar hebben we een heel handig hulpmiddel voor. Vroeger hadden we ladders, maar dat was echt gevaarlijk. Nu hebben we dit." Ze wees op iets dat eruitzag als een kleine hoogwerker met een plateau waaromheen een ballustrade was geplaatst. "Ik zal je laten zien hoe het werkt.", Fay plaatste de 'boekenlift', zoals ze het apparaat noemde voor een stelling, opende een deurtje en stapte op het platform. "Hier zitten 2 knoppen, met de rode ga je omhoog en met de groene omlaag. Wil je het proberen, of laat je dat liever aan mij over. De meeste bezoekers laten mij of Cathy het werk doen." "Doe jij het maar.", zei ik en deed een stapje opzij. "Goed, daar ga ik dan.", Fay drukte op de knop en naarmate het platform verder omhoog ging, kreeg ik een steeds fraaier zicht op haar buitengewoon mooie benen. Fay liet de boekenlift weer zakken en kwam naast me staan. 

"Kijk, en hier is de leeskamer.", ze liep naar een ruimte achterin met een grote raampartij. "Je hebt hier de hele dag licht, maar elke fauteuil heeft een leeslampje en een tafeltje om je boek op te zetten. Je mag helaas niets eten of drinken in deze ruimte, daarvoor moet je naar de ontbijtzaal. De ontbijtzaal was ook de lunch- en dinerzaal, maar de meeste gasten aten in een van de kleine restaurantjes op het pleintje in het midden van het stadje. "Goed, dan laat ik je nu alleen met Robert L. Plover, ik ga inkopen doen voor vanavond. Eet je hier? Cathy komt deze middag op bezoek en eet mee. Dan kunnen jullie kennismaken en meteen een afspraak maken voor haar museumpje." Dat leek mij een goed plan.

Fay liep de zaal uit en ik ging in een van de fauteuils zitten. Het boek legde ik op het tafeltje. De gedicthen van Plover kende ik namelijk al. Hij was zelfs verre familie van mij, maar dat had ik Fay niet verteld. Ik liep naar de sectie 'Romantiek' en pakte een exemplaar van de verzamelde werken van Shelley. Ik las tot ik honger begon te krijgen, zette het boek terug en nam het boek van Plover mee naar mijn kamer. Fay moest niet denken dat ik niet geïnteresseerd was in dit werk. Omdat ik geen lunch had besteld, liep ik naar het pleintje, waar ik al snel een leuke eetgelegenheid vond. De sandwich en het biertje smaakten mij uitstekend en ik besloot het stadje te gaan verkennen.

1b - De gast

R was een aardige jongeman, heel beleefd en geïnteresseerd. Op zich was dat niet bijzonder, boekenliefhebbers gedragen zich altijd netjes. Ik vond het wel leuk dat hij via M aan het adres van Het Boekenhotel was gekomen. Blijkbaar was het haar goed bevallen, hoewel de selectie boeken in onze Leeskamer haar weinig te bieden had gehad. Maar bij The Book Musician had ze flink ingekocht en dat leverde mij ook een klein bedrag op. Zo werkt het hier in ons stadje. Als je iemand doorverwijst naar een winkel krijg je 5% van het bedrag dat die persoon daar besteedt. 

Er viel me wel iets op aan R (zijn naam vermeld ik niet in verband met privacy). Het leek erop dat mijn benen hem interesseerden. Nu heb ik wel vaker gehoord dat ik een knappe vrouw ben, maar de manier waarop hij naar mijn benen, en vooral mijn dijen, keek was heel intens. Ik had zelfs overwogen een langere rok, of een broek aan te trekken, maar mijn nieuwsgierigheid overwon en daarom had ik die ochtend een van mijn kortste rokjes aangetrokken. Toen ik met de boekenlift omhoog ging, voelde ik zijn ogen bijna in mijn dijen en kuiten branden. 

Voordat ik de boodschappen ging doen, belde ik Cathy met de mededeling dat we een gast hadden. Dat vond ze geen probleem. Ik vertelde hoe R steeds naar mijn benen keek en ze lachte. "Dan zal hij teleurgesteld zijn als hij mij ziet.", zei ze. "Maar misschien heeft hij een fetisj voor benen.", voegde ze toe. "Dat heb je zeker uit een van die manuscripten van je.", antwoordde ik. Ik was geïrriteerd, want ze leek me niet serieus te nemen. "Dat klopt", zei Cathy, "als ik je een paar vragen mag stellen, kom ik er wel achter."

Ik stemde toe en na een kwartiertje trok ze de conclusie dat ik inderdaad een benenfetisjist als gast had. "Maak je geen zorgen en laat hem genieten. Je hebt inderdaad goede benen, dus zo vreemd is het niet. Als je zijn fetisj passief voedt en er geen aandacht aan besteedt, zal hij je niet lastigvallen en alleen maar genieten. Jij kunt toch ook genieten van die jongens die dat show worstelen doen?" "Ja, maar dat is geen fetisj.", wierp ik tegen, hoewel ik direct aan de juistheid van die uitspraak twijfelde." "Dat weet ik niet, want dat heb ik niet onderzocht.", zei Cathy. "Overigens hebben veel meer mensen een fetisj dan je denkt en sommige zijn heel bizar. Maar ik ben nu een manuscript aan het lezen over het verschijnsel combifetisj, dat is echt heel interessant." "Volgens mij heb jij een fetisj fetisj.", grapte ik en Cathy barstte in een schatelach uit. "Ik plas bijna in mijn broek!", gierde ze. "Nou, ik neem de veerpont van kwart over twee, dan ben ik om half drie bij de haven en kan ik rond drie uur bij jou zijn. Je hoeft me niet op te halen, het is lekker weer en ik houd wel van een wandeling."

2a - Een diner in het hotel

Na de geslaagde lunch liep ik door het stadje. Het was niet groot, en eigenlijk ook niet heel mooi. Maar de hoeveelheid boekwinkels compenseerde dat. Het kostte me enige moeite de door Fay aangeprezen winkel te vinden, maar uiteindelijk vond ik hem in een zijstraat van Harbour Lane, de weg naar de haven. Het was een voor deze stad vrij grote zaak met een ruime sortering aan geschiedenisboeken. Ik sprak de oudere man aan de kassa aan en vertelde waarin ik geïnteresseerd was. Hij liep een stukje met mij mee de winkel in en wees toen naar zes grote kasten. "Hier staat alles wat we hebben over de 19e eeuw. Voor de 20e eeuw tot en met 1945 moet u naar boven. De collectie over de Tweede Wereldoorlog is klein, en we verkopen alleen boeken over het Oostfront, voornamelijk van Oost-Europese geschiedkundigen. Die boeken vind je niet snel ergens anders." 

Ik bedankte hem voor zijn uitleg en begon de kasten door te nemen. Een aantal titels had ik al in bezit en er zat ook veel tussen dat ik niet zo interessant vond. Maar toch kwam ik met twee boeken in mijn mandje bij de trap naar boven. "U kunt uw mandje hier neerzetten. Dan krijgt u van mij het nummer mee.", zei een vrouw. Pas toen viel mij op dat mijn mandje een nummer had. "U mag het mandje ook mee naar boven nemen, maar sommige mensen kopen beneden al zoveel boeken dat het domweg te zwaar wordt.", voegde ze toe.

In ruil voor een kartonnetje met het nummer 16 erop gaf ik het mandje in bewaring. De collectie op de bovenverdieping was klein, het grootste deel van de ruimte werd gebruikt als kantoor. Ik nam nog een boek over de rol van Hongarije in de Tweede Wereldoorlog mee dat ik al eerder in Manchester had gezien. Daar had ik het niet gekocht omdat het in slechte staat verkeerde. Ik liep naar beneden, kreeg mijn mandje weer terug en rekende af bij de kassa. "Veel plezier met uw aankopen.", zei Henry.

Het was nog te vroeg om naar het hotel te gaan, dus ik wandelde naar de haven met de boeken in een gratis tas met de naam van de boekwinkel. Daar zag ik de veerboot van het naburige eiland afmeren en ik keek hoe de passagiers aan wal gingen. Mijn oog viel direct op een lange, slanke jonge vrouw met lang zwart haar tot haar middel. Ze zag er indrukwekkend uit en ik keek haar na tot ze de hoek om ging. Langzaam slenterde ik terug. In het restaurantje waar ik had geluncht bestelde ik een glas bier en rond half vijf liep ik terug naar het hotel. Op het terrasje zag ik de vrouw die ik van de boot had zien stappen aan een tafeltje zitten met Fay. "Hallo, dit is mijn zus Cathy. We lijken totaal niet op elkaar, maar toch hebben we dezelfde vader en moeder.", zei Fay met een grijns. Ik stelde mij aan Cathy voor en voelde mij opnieuw meegezogen worden door haar energie. Ze had prachtige groene ogen, net zo helder als de blauwe exemplaren van haar zus. Cathy droeg een lange zwarte jurk en toen ze opstond kon ik een glimp van een dij en kuit zien. Cathy keek me even doordringend aan, alsof ze mijn gedachten kon lezen.

Ik trok mij terug in de leeszaal en de zussen maakten het diner klaar. Het was eenvoudig, maar wel lekker. Tijdens het eten kwam Cathy's manuscriptencollectie ter sprake. "Als je het leuk vindt kun je morgen met mij mee naar het eiland. Dan kan Fay inkopen doen in Inverness voor de groep die volgende week komt."

Dat vond ik een goed idee, en ik vroeg Cathy of één dag voldoende was om de collectie te bekijken. Cathy lachte en zei dat ze wel een slaapplaats voor me kon regelen. "De collectie is niet zo groot, maar je wil misschien ook het eiland wel zien. Het is klein, maar als je met een gids gaat wandelen ben je wel een halve dag kwijt.", zei ze.

Ik vroeg haar die slaapplaats te regelen. Cathy zei dat ze dat na het diner zou doen. Morgen zou ik horen waar ik zou overnachten. Er was geen hotel op het eiland, maar er waren wel enkele bewoners die een huisje verhuurden, ook buiten het seizoen. Die nacht droomde ik dat ik Fay en Cathy beurtelings beminde, tot een zaadlozing mij wekte. Ik keek en baalde, want de effecten waren duidelijk zichtbaar in het laken. 

2b - De gast

Nadat R naar zijn kamer was gegaan en wij de afwas hadden gedaan, zaten we nog even met een glas wijn in de keuken. "Die R is een markant mannetje", zei Cathy, "Hij heeft minstens één fetisj, maar ik denk dat hij een combofetisjist is. Zijn benenfetisj is overduidelijk, en je moet wel een beetje oppassen met hem, want hij vindt jouw benen geweldig, dat is wel duidelijk."

"Bedoel je dat hij gewelddadig kan worden?", vroeg ik bezorgd. "Ja, het zit niet van nature in hem, maar de kans bestaat dat hij zo opgewonden raakt dat hij zich niet kan bedwingen." "En dan?", vroeg ik ongerust. "Dan zul je jezelf moeten verdedigen. Een schop tegen zijn ballen is het meest effectief, dan gaat hij knock-out en kun jij vluchten. Maar morgen en overmorgen heb je geen last van hem, want dan heeft hij andere dingen te doen."

"Ik neem aan dat hij bij jou slaapt.", zei ik met een grijns. "Ja, studiemateriaal moet je onder handbereik hebben.", antwoordde mijn zusje gevat. Ik vroeg haar of ze niet bang was dat hij zich aan haar zou vergrijpen. "Nee, daarvoor zijn mijn benen niet mooi genoeg. Alleen als hij fantaseert dat het jouw benen zijn kan het gevaarlijk worden, maar die kans is klein."

3a - Op het eiland

We vertrokken de volgende ochtend direct na het ontbijt en kwamen om 10 uur op het eiland aan. "Je slaapt bij mij thuis.", zei Cathy zodra we van de boot stapten. Ik heb een klein huisje in mijn tuin staan, waar Fay ook logeert als ze hier is. Mijn eigen huis is niet geschikt als overnachtingsplaats voor gasten."

Ik begreep pas wat ze bedoelde toen we daar aan kwamen. Cathy woonde in een piepklein huisje dat in de opening van een grot stond. "Wat een vreemde plek om te wonen.", zei ik. "Maar wel heel bijzonder." Cathy lachte, "De meeste mensen vinden mij gestoord als het om mijn woonplek gaat. Maar de grot is qua luchtvochtigheid en temperatuur perfect geschikt om perkamenten manuscripten te bewaren."

Ik volgde haar naar binnen en zag overal replica's van beroemde manuscripten liggen. "Dat is de reden dat ik geen logés wil.", legde ze uit terwijl ze doorliep naar achteren. "Ik weet precies waar elk manuscript ligt en wil niet dat anderen zonder mijn toezicht gaan rondneuzen."

"Dat begrijp ik, en je kunt alleen via jouw huis de grot in?", ik wees naar een groot hek dat de toegang tot de grot blokkeerde. "Precies. Die grot heb ik gekocht voor weinig geld. Er was niemand die bezwaar had. Maar ik zal je jouw onderkomen wijzen." Ze opende een kleine zijdeur en ik zag ongeveer vijf meter verderop een soort blokhut.

"Kijk maar of je het iets vindt.", zei Cathy en gaf me de sleutel. De hut was klein, donker maar toch comfortabel. Er stond een bed in, een tweepitsgastoestel en er was zelfs een badkamertje met douche. "Klein maar fijn.", zei ik toen ik weer buiten kwam. "Goed. Je hoeft niet zelf te koken, we eten vanavond wel iets bij mij. Over een half uur word je door Gerald opgehaald. Hij is je gids voor vandaag. Ik ga dan wat eten kopen bij McFinny, de plaatselijke kruidenier. Zijn er dingen die je niet lust of niet mag hebben?" Ik schudde het hoofd. "Dat is makkelijk. Ik zie je om zes uur bij mij."

Gerald bleek een enthousiaste man van ongeveer 50 jaar oud. Hij liet me de bijzonderheden van het eiland zien en zoals Cathy al had voorspeld kostte dat bijna een halve dag. Aan het eind van de tour vroeg hij of hij me bij de veerpont moest brengen, maar ik antwoordde dat ik bij Cathy overnachtte. Het leek alsof hij zorgelijk keek, maar dat zou wel verbeelding zijn.

Cathy was al bezig met het bereiden van de maaltijd, die verrassend kruidig was. "Ik heb er een biertje bij voor jou, zelf drink ik alleen whisky, en dan alleen 's avonds rond 9 uur." Na het eten hielp ik haar met de afwas. "Hoe is jouw benenfetisj ontstaan?", vroeg ze toen we klaar waren. Ik liet de theedoek uit mijn handen vallen. "Kom, doe niet zo verlegen, je was bijna gehypnotiseerd door Fay's dijen en zelfs mijn kuiten vond je leuk."

Ik wist niet wat ik moest zeggen en voelde me bepaald niet op mijn gemak. "Ik heb een hele collectie manuscripten over fetisjen, daarom herkende ik de symptomen direct. Iedereen heeft minstens één fetisj, dus je hoeft je niet te schamen. Ik heb een fetisj voor heksen. 's Avonds kleed ik mij om en als ik dan mijn whisky drink, fantaseer ik hoe ik mannen betover. Helaas heb ik nog geen man ontmoet die mee wil gaan in mijn fetisj. Wees niet bang, ik heb je niet meegenomen om het met jou te proberen, hoewel je het misschien wel leuk zou vinden. Jij hebt iets met dominantie en onderdanigheid, maar het is geen SM. Misschien is het een sluimerende fetisj. Dan zou je een combifetisjist zijn, dat komt niet heel vaak voor, maar is wel interessant."

"Je hebt gelijk, ik heb een benenfetisj en ik wil je daar best iets over vertellen, als het tussen ons blijft. En die heksenfetisj van jou vind ik wel spannend. Als ik een glaasje whisky mee mag drinken mag je het wel in de praktijk brengen met mij. Ik weet natuurlijk niet of dat werkt.

Cathy kuste mij spontaan op de mond. "Je bent een schat en ik wil het graag proberen, maar eerst wil ik je verhaal horen."

3b - De gast

R was verrassend open, maar ook heel intelligent en voortvarend. Het zou weleens een hele boeiende avond kunnen worden, maar toch had ik mijn bedenkingen. Kon ik hem vertrouwen? Als het tot onenigheid kwam, zou hij mij fysiek de baas zijn. Natuurlijk kon ik hem drogeren, maar dat zou ook alles kunnen verpesten. Ik belde Fay, die aanbood de laatste pont naar het eiland te nemen. Dat leek me wel verstandig, maar natuurlijk mocht R niets merken. We spraken af dat Fay haar lokfluitje voor vogels mee zou nemen en dat ze zich in de tuin zou verstoppen. Zodra ze dat had gedaan, zou ze op het fluitje blazen en daarna kon ik beginnen.

4a - Een goed gesprek

"Het wordt iets later dan gepland, ik moet nog iets opzoeken in een manuscript.", zei Cathy toen ik om 9 uur aanbelde. Ze gaf mij een kop thee en liep vervolgens naar de grot. Ik wachtte ongeduldig tot ze terug zou komen. De zon ging onder en ik hoorde geluiden die ik niet kende. Waarschijnlijk kwamen ze van nachtdieren op het eiland. Tweemaal hoorde ik een triller van een nachtegaal. 

"Ja, je hoort hier van alles.", zei Cathy terwijl ze binnenkwam. Ik staarde haar aan, ze was gekleed in een lange zwarte rok, een grijze bloes en een zwarte mantel. Op haar hoofd droeg ze een puntige rode kap. "Wat vind je van mijn heksentenue?", vroeg ze. Ik was diep onder de indruk en voelde een vreemd verlangen mij helemaal aan haar over te geven. Kwam dat door haar uiterlijk of door de geur van de kaarsen die ze aanstak?

"Je gaat me toch niet bedwelmen?", vroeg ik zo ontspannen mogelijk. "Nee, maar deze geur hoort bij mij. Als je er echt niet tegen kunt doe ik de kaarsen straks uit, maar meestal moeten mensen even wennen en hebben ze daarna geen last meer."

Cathy schonk twee royale whiskies in en ging zitten. "Kom, vertel!", ze nam een slokje en keek mij vol verwachting aan. Ik had mijn verhaal gelukkig kunnen voorbereiden en voelde geen gêne om het te vertellen. Na een slokje van de verrassend milde whisky schraapte ik mijn keel en begon:

"Op mijn twaalfde leerde ik Anna kennen, ik had haar al eerder gezien, maar nu kwam ze bij mij in de klas. Ze was klein, stevig en had bruine ogen en lange bruine krullen. Haar ouders hadden een schoenenzaak waar ik af en toe met mijn ouders kwam. Daar had ik haar ook voor het eerst gezien.

Anna's vader had een hobby. In het weekend bereidde hij Indonesische maaltijden voor familie en vrienden en enkele weken nadat Ann in mijn klas was gekomen, nodigde hij ons uit om te komen dineren. Het diner zou om zes uur zijn, maar daarvoor zouden onze ouders nog iets gaan drinken. "An en Robert vermaken zich wel.", zei Anna's moeder. Terwijl Anna'ss vader een fles wijn en twee biertjes openmaakte, ging Ann mij voor naar haar slaapkamer. Die was gigantisch en de wanden waren bekleed met sprookjesbehang.

"Wat een mooie kamer!", zei ik enthousiast. Mijn kamer was ook leuk, maar veel kleiner en niet zo mooi ingericht. "Dank je, je bent een van de weinigen die hem mooi vindt.", zei Ann zachtjes. "Hoe kan dat nou? Je hebt een mooie tafel en die stoelen vind ik ook mooi. Zo'n kast heb ik nog nooit gezien, komt die uit India?" "Indonesië", verbeterde Anna. Mijn vader is enkele jaren na de oorlog met zijn ouders uit dat land vertrokken. Kijk, hier ligt het.", ze wees een eilandengroep aan op een verlichte wereldbol. Dat was na de onafhankelijkheid. Hij had toen al verkering met mijn moeder. Dat noemde ze een gemengde relatie en veel mensen keurden dat af. Daarom zijn ze weggegaan, net als veel anderen. Zo kwamen ze in Nederland terecht. Je kunt aan mijn vader wel zien dat hij hier niet vandaan komt, toch?" 

"Ja, nu je het zegt. Maar wat maakt dat uit?", vroeg ik. "Hier niets, maar daar dus wel. Ze vinden daar dat je niet met een zoon of dochter van de bezetter moet trouwen. Dat heb je hier ook gehad na de oorlog." "De bezetter?", vroeg ik, "Ja, Indonesië is een kolonie van Nederland geweest, ze noemden het Nederlands Oost-Indië. Na de oorlog kwam er een opstand en nu heet het Indonesië. Maar genoeg hierover. Je vindt mijn kamer echt mooi?"

Ik bevestigde het. "Dat is fijn. De meeste vriendinnen die hier komen vinden het een rare kamer en ze zeggen dat het behang kinderachtig is. Het hangt er al vier jaar, maar ik vind het gewoon mooi. Ik houd van sprookjes, hoewel ik er niet meer in geloof."

"Ik houd er ook van, mijn favoriete sprookje is Sneeuwwitje.", zei ik. "Ik heb de film een paar jaar geleden gezien. Ken je die?" "Van Waldisnie.", zei Anna, "Ja die film heb ik ook gezien, het is ook mijn favoriete sprookje. Weet je wat ik leuk vind? Sprookjes naspelen."

Dat was een nieuw idee, maar als je cowboyverhalen kon spelen, zou dat met sprookjes ook wel kunnen. "Zullen we dat eens proberen?", stelde ik voor. "Ja, leuk, maar we hebben er nu geen tijd voor. Over een kwartier gaan we eten." zei Anna.

Het eten smaakte vreemd, maar toen ik er aan gewend was, vond ik het heel lekker. "We moeten dit vaker doen, dan kunnen An en Robert met elkaar spelen.", zei Anna's vader. "Dat kan ook zonder dat jullie komen eten, maar het is wel heel gezellig.", voegde haar moeder toe.

En zo kwam Anna in mijn leven. De eerstvolgende woensdagmiddag mocht ik al bij haar thuis komen. Haar vader en moeder waren aan het werk in de winkel beneden en Anna herinnerde mij aan mijn voorstel. "Ik heb afgelopen winter een voorstelling van Doornroosje op het IJs gezien. Dat was het sprookje maar dan op schaatsen. Het was heel mooi. Zullen we Doornroosje spelen?"

Dat leek me een leuk idee en Anna vroeg me of ik even haar kamer wilde verlaten omdat ze zich ging omkleden voor het spel. Voor mij was dat blijkbaar niet nodig. Na enkele minuten riep ze me en toen ik binnenkwam droeg ze een heel kort mouwloos jurkje met een luipaardprint. Ik staarde als gehypnotiseerd naar haar verrukkelijke, stevige benen.

"Nou, zullen we beginnen?", vroeg ze terwijl ze me een tikje op mijn schouder gaf. "Laten we meteen maar de scene doen waarin de prins Doornroosje wakker kust, of durf je me niet te kussen?", Anna keek me ondeugend aan. "Het is misschien leuker om mij op een andere manier te laten ontwaken.", suggereerde ze toen ik bleef zwijgen. "Weet je wat? Ik ga liggen en jij moet proberen mij wakker te maken."

Anna liet zich gracieus achterover op haar hemelbed vallen en sloot de ogen. Ik verslond haar lichaam met mijn ogen. Wat was ze mooi! Onder haar jurkje waren de contouren van haar nog kleine borsten al te zien, haar oksels waren glad en haar armen lagen slap naast haar lichaam. Maar het allermooist waren toch haar benen, stevig en volmaakt gevormd. Vooral haar dijen deden mij duizelen. Maar ik moet haar wakker maken.

Eerst riep ik zachtjes haar naam, maar dat werkte niet. Vervolgens tikte ik haar op de wang, maar Anna reageerde niet. Er zat niets anders op dan haar te kussen, wat ik natuurlijk dolgraag wilde, maar niet goed durfde. Uiteindelijk kuste ik haar voorzichtig op de wang, zonder resultaat. Moest ik dan haar lippen kussen? Waarschijnlijk wel, maar ook deze poging haar wakker te maken mislukte. 

Ik had geen  ideeën meer en keek om mij heen. Toen zag ik een brief op de tafel liggen: 'Je kunt mij niet wakker maken op een gewone manier of met een kus, want ik ben flauwgevallen. Maar als je goed naar mij kijkt, weet je hoe je mij bij bewustzijn kan brengen. Liefs, je prinsesje Annabella.'

Ik bekeek de prinses goed en kwam tot de conclusie dat ik iets met haar armen of benen moest doen. Ze had niet voor niets deze jurk aangetrokken. Mijn eerste gedachte ging uit naar haar benen, maar ik besloot voorzichtig te zijn en begon haar armen te strelen. Haar huid voelde zacht en warm, en het was heel fijn haar aan te raken, maar Anna bleef bewegingloos liggen. Ik raapte al mijn moed bijeen en begon voorzichtig haar schenen te strelen. Anna kreunde, ik was dus op de goede weg en begon dapperder te worden.

Mijn vingers en handen gleden over haar heerlijke kuiten en Anna leek uit haar bezwijming te ontwaken, maar het was nog niet genoeg. Tenslotte vatte ik moed en streelde haar goddelijke dijen. Nu werd ze echt onrustig, maar ze kwam nog steeds niet bij. Pas toen ik haar dijen kuste, sloeg ze de ogen op. "En vond je het leuk?", vroeg ze met een glimlach. Ik kreunde en viel flauw voor het bed.

Wat Anna met mij heeft gedaan toen ik bewusteloos lag, weet ik niet, maar toen ik bijkwam lag ik naakt naast haar op bed. Ze had zelf haar kleren nog aan. "Je bent van mij.", fluisterde ze terwijl ze mijn penis pakte. Ik voelde hoe die stijf werd en begon te kreunen. "Lekker?", vroeg ze met een lachje. "Ja...ahh!", bracht ik uit. Er kwam iets witachtigs uit mijn penis stromen en ik voelde het over mijn dijen lopen. Het was warm. "Wat is dat?", kreunde ik, maar voor Anna een antwoord kon geven, verloor ik het bewustzijn."

Ik zweeg en keek Cathy aan, die haar rok had opgetrokken en zich openlijk bevredigde. "Wauw, wat een verhaal! Heb je Anna daarna nog gezien?", vroeg ze bijna hijgend. "Ja, we hebben heel vaak Doornroosje gespeeld, en Sneeuwwitje, met wisselende rollen. Ik ben daarna niet meer flauwgevallen, overigens."

"Je bedoelt dat jij ook de rol van Doornroosje en Sneeuwwitje hebt gespeeld en Anna die van de prinsen?", vroeg Cathy. "Ja, en dat was misschien nog wel spannender, omdat ik natuurlijk niet wist wat ze met me zou doen.", antwoordde ik.

4b - De gast

"Ik weet wel zeker dat je benenfetisj daar is ontstaan, maar wat vond je van het flauwvallen?", vroeg ik. Robert (hij had zijn naam genoemd in zijn verhaal, dus waarom zou ik hem R blijven noemen?) keek me aan. "Bedoel je de echte flauwte of de gespeelde flauwtes?", vroeg hij. "Allebei", zei ik. "De gespeelde flauwtes waren spannend, zowel die van Anna als van mij. Het is heel opwindend om iets met het lichaam van iemand te doen die zich niet mag verweren, of om de handelingen van een ander te ondergaan zonder iets terug te mogen doen." Cathy knikte, "En je eigen bezwijming?", vroeg ze. "Eigenlijk is dat een van de mooiste ervaringen van mijn leven geweest. Vlak voordat ik klaarkwam en flauwviel, leek de wereld alleen te bestaan uit Anna's dijen. Ik heb eigenlijk nooit meer zo'n intense ervaring gehad.", zei Robert zachtjes.

Ik bedankte hem voor zijn openhartigheid en nadat hij naar het gastenverblijf was teruggekeerd, schreef ik mijn conclusies op. Robert was duidelijk een combifetisjist met fetisjen voor vrouwenbenen en flauwvallen, een combinatie waarover ik wel had gelezen, maar waarvan ik nooit had gedacht hem ooit in de praktijk tegen te komen. Ik liep de grot in en zocht het manuscript waarin de flauwvalfetisj beschreven stond. Het manuscript over de benenfetisj had ik al opgehaald. Het betreffende manuscript had ik snel gevonden en ik dwaalde nog even door de enorme bibliotheek. Zouden er ook teksten zijn over gecombineerde fetisjen? Het werd al schemerig en ik besloot mijn zoektocht naar deze manuscripten te staken. Toen viel mijn oog op een vrij klein boekje met een bloedrode kaft. Ik was verbaasd, want het leek vrij nieuw en onbeschadigd. De kans dat het door een mij niet bekende bezoeker was achtergelaten leek klein. Er kwamen wel bezoekers, meestal psychologen en psychiaters, maar die kwamen om manuscripten te lezen, niet om ze achter te laten. Ik nam het boekje mee naar huis en met een glas whisky op het bijzettafeltje opende ik het. De titel, die niet op de kaft stond, luidde:" Waarschuwing Tegen Zondige Geschriften van de Fe Tisch." Er stond geen datum bij, maar zowel handschrift als papier wezen op de late Middeleeuwen. Maar hoe kon de kaft nog zo helder zijn? Misschien had iemand een nieuwe kaft om het manuscript gedaan. Ik had geen mogelijkheid dit nu te onderzoeken en begon te lezen.

5 - Het Manuscript

"Op het eiland genaamd Fe,  staat een grote tafel  waaraan zich monniken hebben verzameld, maar  die monniken zijn duivels . De geschriften die zij aan deze tafel, die ze Tisch noemen, schrijven zijn zeer zondig en wee hij die ze leest. De teksten nemen bezit van zijn ziel en hij zal zich als een dolle mens gedragen die alle wetten en normen negeert. Deze Fe Tisch geschriften worden bewaard in een duistere grot waarvan alleen de duivel de ingang kent."

Er volgde nu twee pagina's waarop een landkaart getekend was die een deel van een kustlijn en een eiland toonden. Er stonden drie plaatsaanduidingen op. Vlak bij de kust lag een plaats, aangeduid als Inv'' en naast het eiland srond 'Fe'. Midden op het eiland stond een afbeelding van een tafel met het woord Tisch erbij. 'Tisch', was Duits voor 'tafel', wist ik. Zou het woord fetisj voortkomen uit de naam van het eiland en deze tafel? Dat zou de etymologische theorie over dit woord tegenspreken, want die duidde op een Franse of Portugese oorsprong. Ook dit kon ik nu niet onderzoeken, daarom las ik door.

"De duivel geeft alleen toegang aan de schrijvers van de geschriften en verdoemden wiens lot het is deze geschriften te bestuderen tot ze hun ziel hebben verloren. De geschriften beschrijven de verwerpelijke aanbidding van zaken en lichaamsdelen. Men noemt deze aanbidding Fe Tisch, naar het eiland en de tafel die daarop staat. Ik heb mij, gesterkt door gebed en de zegen van de bisschop, naar het eiland begeven en door listig gedrag de duivel weten te misleiden, zodat ik nu in de grot ben. Daar zal ik trachten zoveel mogelijk manuscripten te verneitigen om zo de zondvloed van waanideeën te stoppen voor hij de mensheid bereikt."

Ik bladerde terug naar de kaart en bekeek deze nauwkeurig. Het was duidelijk dat de plaats Inverness was, maar wat was de naam van het eiland? Als de kaart op schaal was getekend, zou het hier moeten zijn, en dan was de grot hoogstwaarschijnlijk de grot direct achter mijn huisje. Dat betekende dus dat de grot eerder als bibliotheek, of opslagruimte voor manuscripten was gebruikt. Maar alle manuscripten die er nu lagen, waren door mij aangekocht van voornamelijk bibliotheken. Ze waren vaak wel oud, maar niet origineel. De gedachte dat ik manuscripten weer naar hun plaats van oorsprong zou hebben teruggebracht deed mij huiveren, hoewel ik er ook wel trots op was. Ik las verder:

"Als geleerde (ik studeerde mythologie in St. Andrews) doet het mij pijn teksten te vernietigen. Ook aan schandelijke teksten ligt denkwerk ten grondslag, ook al is dat door de duivel geïnspireerd. Maar het moet worden gedaan en ik begin met het Overzicht van Manuscripten. Hierin staan alle manuscripten die in deze zondige grot bewaard worden. Het zijn er meer dan 40.000 en ik vrees dat ik slechts een klein deel zal kunnen vernietigen. Ik moet namelijk voorzichtig te werk gaan en de kans op ontdekking is groot. Wat er dan met mij gebeurt, daar durf ik niet aan te denken. Maar als ik dit overzicht vernietig, wordt het moeilijker om een bepaald manuscript te vinden. Ik heb al even door het boek gebladerd en zie nu al dat de grot een volledig systematische opslag onmogelijk maakt. Misschien is het mogelijk om bepaalde gangen af te sluiten, maar ik zal er niet aan ontkomen zoveel mogelijk manuscripten fysiek te vernietigen. In dit boek zal ik mijn wederwaardigheden kort beschrijven, zolang het mij gegeven is dit te doen. Ik heb namelijk slechts voedsel voor 3 dagen bij me en ik heb de duivel ook beloofd op de vierde dag weer de grot te verlaten. Toch heb ik de tijd genomen dit alles op te schrijven, zodat mijn werk later voortgezet kan worden, totdat deze zondige collectie geschriften tot stof is gereduceerd. 31 oktober 1549, Catsal."

Hoewel de datering en de naam van de vermoedelijke schrijver suggereerden dat het manuscript hier ophield, bevatte het boekje nog enkele pagina's. Ik keek op de klok en zag dat het vijf over half drie was. Eigenlijk moest ik nu gaan slapen, maar de nieuwsgierigheid won en ik las door:

"Omdat het niet mogelijk bleek manuscripten te vernietigen zonder ze te lezen, verliet ik op 1 november 1549 de grot. Ik begaf mij naar het Bisschoppelijk Paleis voor overleg met Andulf, die mij eerder gezegend had. We overlegden lang en daarna trok de bisschop zich terug. Ik wachtte bijna een uur en verwachtte ieder moment dat een bediende mij zou vertellen dat ik weg moest gaan, maar Andulf kwam terug met een glimlach op zijn gezicht. "De Heer zij geprezen, Catsall, ik heb gebeden en in een visioen heeft Hij mij het volgende medegedeeld: 'Degene die zijn ziel wil offeren ten behoeve van de mensheid is een waarlijk navolger van Mijn Zoon en zal gezuiverd van alle zonden naast Hem wonen in Het Paradijs.' Je kunt dus terug naar Fe om je werkzaamheden te voltooien."

Gesterkt door deze kennis begaf ik mij weer naar Fe en de duivel liet mij wederom toe tot de grot. Het lezen van de manuscripten gaat soms snel, soms langzaam. Hoe verder de zondige aanbidding van mij af staat, des te eenvoudiger is het om het manuscript te lezen. Na de lezing spreek ik een gebed uit voor de schrijver van het manuscript: 'Gij, schrijver van deze zondige tekst, bidt God om vergeving en doe afstand van wat u geschreven heeft, amen!" Na het uitspreken van dit gebed vervalthet manuscript tot as, volkomen geluidloos, dus de kans op ontdekking van mijn werk is klein. Zo heb ik al bijna 300 manuscripten vernietigd in twee dagen. Het lijkt niet veel, maar ik heb nog vijf dagen de tijd, dat zou betekenen dat ik dan meer dan 1.000 manuscripten heb vernietigd. En ik hoop natuurlijk op navolgers. 

Intussen was alle verlangen naar slaap verdwenen, evenals mijn besef van tijd. Ik moest weten hoe dit afliep en wat de zwarte bladzijde betekende die volgde op de tekst die ik zojuist had gelezen.

"Ik ben nu aan de laatste dag begonnen. Het werk valt zwaar, want ik kom nu bij aanbiddingen waarvan ik kan begrijpen dat die de mensen verleiden. Vreemd genoeg zijn dat niet zaken als geld en macht, maar..."

Hier veranderde het handschrift van de schrijver. Blijkbaar had Catsal bezoek gekregen:

"Ik neem de taak van Broeder Catsal over omdat hij niet meer in staat is dit manuscript te voltooien. Bij het lezen van het manuscript "Aanbidding der Vrouwendijen", slaakte hij een luide kreet en scheurde hij de kleren van zijn lichaam. Ik liep snel naar de plek waar de kreet vandaan kwam en trof hem naakt geknield aan. Hij hief zijn handen ten hemel en smeekte "Neem mij mee naar de opperste extase met uw hemelse dijen." Ik vroeg hem of hij zeker wist dat hij dit wilde en nadat hij dat bevestigde, ging ik wijdbeens over hem heen staan. Hij keek omhoog en prevelde iets onverstaanbaars. Ik sloot mijn dijen om zijn hals en spande mijn spieren. Catsal begon te stuiptrekken, maar ik liet pas los toen ik zijn lichaam voelde verslappen. Hij ligt nu diep bewusteloos aan mijn voeten en ik betwijfel of hij nog bij bewustzijn zal komen. 6 februari 1552, Fay."

De naam Fay leek op te gloeien in het manuscript. Ik huiverde en glimlachte tegelijk. De dijen van mijn nichtje zouden ook prima geschikt zijn om een wellustige man te wurgen. Ik sloeg het boek dicht en wilde opstaan, maar een zachte, maar gebiedende druk op mijn schouders maakte dat onmogelijk. Ik keek op en zag een gestalte in een bruine monnikspij die naar mij keek.

"Schrik niet, ik ben Catsal.", zei hij zachtjes.

6 - De volgende morgen

Omdat Cathy niet reageerde op mijn bellen en kloppen, liep ik om het huisje heen. Er stond nergens een raam of deur open en ik liep terug naar de voordeur. Die bleek niet op slot te zitten en terwijl ik haar naam nog eens riep, liep ik naar binnen. In de kleine woonkamer lag Cathy languit op haar rug, haar jurk omhooggeschoven zodat haar mooie ranke benen zichtbaar waren. Ik knielde bij haar neer en pakte haar pols in de hoop iets te voelen. Dat was gelukkig het geval, dus ze leefde nog, maar het was wel duidelijk dat ze bewusteloos was. Ik besloot eerst zelf te proberen haar bij te brengen. Haar polsslag was laag maar constant en nu ik er op lette, merkte ik ook dat ze vrijwel normaal ademde.

Ik streelde Cathy's lange ranke benen terwijl ik haar in stabiele zijligging legde en liep toen naar de telefoon om Fay te waarschuwen. Die reageerde geschrokken en vertelde dat ze zo snel mogelijk hier naartoe zou komen. Blijkbaar had ze geluk met haar timing, want binnen een uur stond ze voor de deur. Cathy was intussen natuurlijk bijgekomen maar bleek niet in staat te spreken. 

"Ze moet naar de eerste hulp.", zei Fay gedecideerd. "Ik breng haar daar naartoe en jij blijft hier om het huis te bewaken. Ik weet dat ik je kan vertrouwen, want gisteren en vandaag heb je je goed gedragen." Ik keek haar verbaasd aan. "Ik was gisteren hier om te kijken of het goed ging tussen jou en Cathy. Er is namelijk iets vreemds met jou, maar ik heb geen idee wat."

"Hij heeft een combifetisj!", klonk een lage, maar duidelijke stem plotseling. We keken allemaal om ons heen, maar konden niet bepalen waar de stem vandaan kwam. "Ga nu naar het ziekenhuis. Ik moet iets bespreken met Robert.", klonk de stem opnieuw. Een windvlaag zorgde ervoor dat de voordeur openging en het leek alsof Fay en Cathy door een onzichtbare hand naar buiten werden geduwd. "Spreek hier niet over, anders zullen jullie allebei voor eeuwig zwijgen. Cathy is nu nog te helpen, maar als jullie mij verraden zal ze nooit meer iets kunnen zeggen, net als jij."

De twee jonge vrouwen keken mij verschrikt aan en renden vervolgens de tuin door. "Doe normaal, anders ontlopen jullie je straf niet.", klonk de stem dreigend. Ik keek hoe de zussen de straat naar de haven uitliepen. Het zou ze ongeveer drie kwartier kosten om het ziekenhuis te bereiken, afhankelijk van de veerdienst. Toen voelde ik een hand op mijn schouder.

"Je hoeft niet bang te zijn, broeder, ik wil je alleen wat dingen laten zien in de hoop dat je er iets van leert. Als je mij gewoon volgt, zal er niets met je gebeuren." Ik keek om en zag een monnik in een bruine pij staan. "Hallo Robert, ik ben Catsal.", zei hij niet onvriendelijk.

7 - Cathy's aandoening

We haastten ons zo onopvallend mogelijk naar de haven en haalden nog net de boot. In het ziekenhuis in Inverness werd Cathy uitgebreid onderzocht. "Ze is in shock en kan daardoor niet praten.", zei de arts nadat hij zijn collega's had geraadpleegd. "We weten niet hoelang het gaat duren, maar we verwachten dat ze uiteindelijk haar spraakvermogen wel terugkrijgt."

Ik bedankte hem voor zijn zorg en uitleg en nam Cathy mee naar huis. "Wat moeten we doen?", vroeg ik, maar uiteraard gaf haar zusje geen antwoord. Wel maakte ze gebaren waaruit Fay opmaakte dat ze iets wilde schrijven. 

Pen en papier waren snel gevonden en Cathy begon te schrijven. 'Catsal is in mijn huis. Hij is een oude monnik. Zijn naam staat in een rood boekje. Zolang hij leeft heeft hij macht over iedereen die fetisjgevoelig is, en dat betekent dus bijna iedereen op de wereld. Hij is onkwetsbaar en kan alleen gedood worden door het boekje te verbranden.'

Nadat ik dit gelezen had, keek ik Cathy aan. "Loopt Robert gevaar en kan hij misschien dat boekje verbranden?" Cathy begon druk te schrijven en ik las: 'Als Robert Catsal gehoorzaamt, loopt hij geen gevaar. Catsall zal hem lid willen maken van de Feticio-orde. Dat is een groep die zich gedraagt als een religieuze orde, maar ze werken voor de Duivel. Niemand weet hoe groot de orde is en wat ze willen.'

"Ik denk niet dat ze iets goeds van plan zijn.", antwoordde ik. "Maar heeft hij een een of andere vloek over je uitgesproken zodat je niet meer kunt praten?", Cathy knikte. "En hoe kan die vloek worden opgeheven?", vroeg ik. 'Door het boek te verbranden, of iemand uit de orde te krijgen. Catsall kan zelf de vloek ook herroepen.'

We konden dus niets doen, behalve hopen en bidden dat Robert iets zou kunnen ondernemen, maar die kans leek heel klein. Cathy zag bleek en ik vroeg of het goed met haar ging. 'Ja, ik ben alleen heel moe en bang dat er iets ergs met Robert gebeurt.', schreef ze. Ik nam haar mee naar de slaapkamer en we gingen op bed liggen. Cathy viel direct in slaap, of was ze flauwgevallen? Ik legde mijn hand op haar been en ze kreunde. Dat was een geruststelling.

8 - Ontmoeting met Catsal

8a - Het eerste gesprek

De monnik gebaarde mij te gaan zitten. Zelf liep hij met trage passen door de kleine kamer terwijl hij sprak. "Zoals gezegd ben je een combifetisjist. Je hebt een benenfetisj, dat is op zich niet heel bijzonder, want er zijn veel mannen die graag naar vrouwenbenen kijken en daarover fantaseren. Dat is de oorspronkelijke betekenis van het woord. Je kunt het allemaal lezen in dit rode boekje. Cathy heeft het gisteren in de grot gevonden en ook gelezen. Omdat ze zelf ook fetisjist is, heeft ze het overleefd. Maar ze wil jou onderzoeken en dat mag niet van de orde."

Ik moet verbaasd hebben gekeken, want Catsal probuceerde een lachje. "Een orde is een heel efficiënte organisatievorm. Natuurlijjk zijn wij niet religieus, er zijn zelfs mensen die vinden dat we de duivel dienen. Maar als je een pij aantrekt gaan mensen zich anders gedragen. Ze worden respectvol en laten je vaak met rust. Dat is wat onze Feticio-orde nodig heeft. We hebben belangrijk werk te doen en dan moet je niet gestoord worden. Cathy stoorde ons en daarom heb ik haar gestraft. Dat betreur ik, want ze is eigenlijk een zuster omdat ze een heksenfetisj heeft. Maar ze hield zich niet aan de regels van de orde. Die ga ik nu niet allemaal noemen, maar de belangrijkste is dat onderzoek naar fetisjen alleen mag gebeuren door Oprecht Bekeerden. Daar ben ik er één van, en ik hoop dat jij er ook een wordt."

Ik luisterde aandachtig en hoewel zijn betoog duidelijk was, had ik nog veel vragen. "Je leert het beste door te ervaren. Als er na de ervaring nog vragen zijn kun je die stellen. Nu wil ik dat je luistert en doet wat ik zeg.", zei Catsal op nog steeds rustige en niet onvriendelijke toon. "Ik zal mijn best doen.", zei ik zachtjes en hij lachte opnieuw. "Dat is de goede instelling. Geen gouden bergen beloven, maar reëel zijn. Je zult ver komen als je zo doorgaat. Maar ik was nog niet klaar met mijn verhaal."

Catsal liep naar het keukentje en kwam terug met twee glazen water. "Drink gerust, het komt uit een bron op het eiland en ik heb er niets ingegooid.", zei hij glimlachend. Aarzelend nam ik een slok, het water smaakte een beetje bitter en ik verwachtte het bewustzijn te verliezen, maar er gebeurde niets. "De bittere smaak komt van mineralen, niet van bedwelmende kruiden. Jammer he, want je zou het best spannend hebben gevonden bewusteloos te raken, hoewel je dat liever in het gezelschap van een mooie jonge vrouw als Fay zou doen."

Ik verslikte me en Catsal klopte mij op de rug. "Sorry, slechte timing.", zei hij toen ik weer normaal kon ademen. "Dat is je tweede fetisj, flauwvallen. Je bent zowel een passieve als actieve flauwval fetisjist en dat is bijzonder. Er zijn er maar iets meer dan 140.000 van op de aarde en dat is heel weinig. Het is de kleinste fetisj die er bestaat en ik ken afgezien van jou niemand die de flauwval fetisj met een benen fetisj combineert. Er zijn wel flauwval fetisjisten die ook combifetisjist zijn, maar meestal hebben die een fetisj voor geweld."

"Hoe weet u dit allemaal?", vroeg ik en bood direct mijn excuses aan voor het onderbreken van zijn verhaal. "Leden van de orde kennen iedere fetisj in ieder mens.", antwoordde Catsal. "En het is niet erg dat je dit vroeg, je bent nieuwsgierig en leergierig, dat is goed, maar je moet het leren doseren. Maar je komt er vanzelf wel achter wat er gebeurt als je teveel vragen stelt."

8b - Een gedenkwaardige lunch

Verdere uitleg was overbodig, ik kon me wel voorstellen wat er dan zou gebeuren en keek hem aan in de hoop dat hij verder zou spreken. "Ik heb honger, laten we iets gaan eten.", zei hij terwijl hij mijn hand vastpakte. "Blijf kalm, dan gebeurt je niets, we gaan naar mijn favoriete restaurant." Ik voelde mij duizelig worden en er kwam een waas voor mijn ogen.

Hoe lang we onderweg waren weet ik niet, maar op een gegeven moment voelde ik dat ik op een stoel werd gezet. "Je bent heel sterk, de meeste mensen raken bewusteloos tijdens dit soort reisjes. Vreemd dat jij als flauwval fetisjist niet in zwijm viel. Ik vraag me af of je misschien een spelletje speelt."

Ik lag op de vloer en een niet onaantrekkelijke serveerster tikte mij op de wangen. "Bedankt Sally, je kunt de lunch nu serveren.", zei Catsal alsof er niets gebeurd was. "Sorry, ik moest je even testen. Vertel me wat je zag voordat je flauwviel. "De...dijen van...Fay.", antwoordde ik aarzelend. "Mooi, dan weet ik zeker dat je geschikt bent voor verder onderricht. Fay is overigens ook lid van de orde. Ze is Heerseres van de Jambieten, het deel van de orde dat zich met benenetisjisme bezig houdt. Voor flauwval fetisjisme is dat de Evanouiten."

"Aha, jullie gebruiken Frans als uitgangspunt voor de subordes en Spaans voor de orde als geheel.", merkte ik op. "Portugees, eigenlijk, maar je bent een goed observator. Let op dat dat niet je valkuil wordt. Het gaat vooralsnog om de grotere lijnen.", zei Catsal. Sally kwam binnen met de lunch. "Ik heb maar iets voor je besteld, hopelijk vind je het lekker.", zei Catsal. Ik keek naar de kom tomatensoep en de grote omelet die op tafel stonden. "Het ziet er goed uit, en ik houd van soep en eiergerechten.", zei ik. "Mooie kuitjes.", zei Catsal toen Sally richting keuken liep. Ik knikte.

We aten zwijgend. "Nu gaan we weer terug. Als we thuis zijn leg ik je uit hoe ik je vervoerd heb. Dat is niet echt nodig, maar wel leuk om te weten." De duizeling en de waas waren nu minder erg, maar blijkbaar viel ik deze keer wel flauw, want Catsal bracht mij bij bewustzijn door water in mijn gezicht te sprenkelen.

8c - Catsal's onderricht begint

"Goed, het zal je wel duidelijk zijn dat ik jou in onze orde wil opnemen, en niet zomaar als monnik. Nee, jij hebt de potentie priester en misschien wel hogepriester te worden, zoals ik. Je zou dan de eerste hogepriester zijn met een combifetisj. We zijn druk aan het overleggen of we dat wel moeten toelaten, want we weten niet precies hoe dat in de praktijk zal werken. Maar laat ik verder gaan met het onderricht.

Er zijn meer dan 40.000 fetisjen, dat is inclusief de deelfetisjen. Een benenfetisjist kan bijvoorbeeld een dijenfetisj, een schenenfetisj of een kuitenfetisj hebben, of combinaties hiervan. Jij bent in de eerste plaats dijenfetisjist en daarna kuitenfetisjist. Voor schenen heb je geen fetisj, hoewel je er wel graag naar kijkt. Ik heb je al verteld dat je een passieve en actieve flauwvalfetisjist bent. O ja, ik geef er de voorkeur aan dat je die termen als één woord schrijft, dus doe dat vanaf nu ook."

Ik noteerde deze aanbeveling in een schriftje dat ik gevonden had. Er stonden al wat notities in die ik niet had gelezen en Catsal leek er geen belangstelling voor te hebben. Hij vond het goed dat ik aantekeningen maakte. "Vertrouw niet volledig op je geheugen, maar noteer wat essentieel is.", zei hij toen ik hem vroeg of ik belangrijke zaken op mocht schrijven. Blijkbaar maakte hij zich geen zorgen over het risico dat de aantekeningen in vreemde handen konden vallen.

"Ik ga nu gedetailleerd in op jouw fetisjen en het is belangrijk dat je dit allemaal goed onthoudt.", zei hij ernstig. Ik nam de pen in mijn hand en hij lachte. "Leg die maar neer en lees dit mee. Ik lees het voor. De combinatie van spraak en schrift zorgt ervoor dat je het snel in je geheugen opneemt en dat het daar ook goed wordt opgeslagen. Hij overhandigde mij een felrood boek met de afbeelding van twee welgevormde vrouwenbenen. Ik opende het en terwijl Catsall voorlas, las ik mee: 

"De benenfetisj komt bij mannen vaker voor dan bij vrouwen. Over andere geslachten zoals de hermafrodiet is te weinig informatie beschikbaar. In de toekomst zullen veel meer geslachtsvormen ontstaan, maar dat gebeurt pas als de laatste 1000 jaar van de Eindtijd zijn aangebroken. Over die Eindtijd heeft Broeder Weazal een boek geschreven en daarom gaan we hier niet dieper op deze materie in."

Het leek mij wel interessant dat boek te lezen, maar dat vertelde ik niet aan Catsal om zijn onderricht niet te onderbreken.

"We onderscheiden twee typen benefetisjisme: actief en passief.

Actief benenfetisjisme is de aanbidding van benen van anderen. Meestal gaat het om de benen van een lid van het andere geslacht en in de praktijk houdt dit de aanbidding van vrouwenbenen door mannen in. 

Passief benenfetisjisme is het verlangen de eigen benen te tonen aan anderen in de hoop dat ze bewonderd of aanbeden worden. Ook hier gaat het meestal om het trekken van de aandacht van iemand van het andere geslacht. In de praktijk houdt dit in dat vrouwen hun benen tonen aan mannen.

Zoals uit bovenstaande blijkt, zijn de beide typen meestal complementair, maar er zijn uitzonderingen op bekend. Een detailoverzicht staat in de tabel Typeanalyse Benenfetisj."

Catsal pauzeerde even, "Die tabel moet je maar eens op je gemak bekijken. Zoals ik al zei gaat het nu om de grotere lijnen. Je ziet nu een aantal vragen staan die gesteld worden om te testen welke kennis je hebt verworven en hoe je daar mee omgaat. Het is een soort examen, maar ook een test van je denkvermogen. Je kunt deze vragen nu beantwoorden. Daarna gaan we weer verder."

Ik bladerde door het boek en besefte dat het een lang leertraject zou worden. Catsal stond op, "Ik laat je nu alleen om de vragen te beantwoorden. Over een uur kom ik terug om de antwoorden met je te bespreken. Daarna gaan we verder, maar om vier uur stoppen we. Het is niet goed teveel kennis tegelijk tot je te nemen." Hij gaf me een hand en leek in het niets te verdwijnen.

8d - De leerling

Robert is een interessante case. De enige flauwvalfetisjist die niet voor geweld lijkt te gaan, hoewel het nog te vroeg is om die conclusie te trekken. We zijn nog niet aan de triggers van zijn fetisjen toegekomen en pas dan wordt het beeld compleet. Hij is leergierig en ik verwacht dat hij snel in de orde kan worden opgenomen. Dat is belangrijk, want we komen niet echt verder en de tijd dringt. We zitten in de laatste 1000 jaar van de Eindtijd en voor die voorbij zijn moet alles geregistreed zijn, inclusief alle nieuwe genders die nu opduiken. Het zal niet volledig lukken, dat is wel duidelijk, tenzij die genderontwikkeling snel stopt, maar daar hebben we geen invloed op. Wat er aan het einde gebeurt weet niemand. Misschien hebben de gelovigen het bij het goede eind, maar zelf denk ik dat de interpretatie van de religieuze geschriften niet compleet is en dat religieuze leiders alleen datgene vertellen dat het gewenste beeld bevestigt. We zullen het zien.

9 - De zusjes gescheiden

Om kwart over twee schrok ik wakker. Cathy sliep nog en ik controleerde nogmaals of ze bij bewustzijn was. Ik meende haar te horen kreuen. Zou ze weer kunnens praten? Ik maakte haar wakker en vroeg haar of ze honger had. "Ja", zei ze met zachte stem. "Je kunt weer spreken!", riep ik enthousiast. "Niet te enthousiast, Fay, ze spreekt door mij." klonk een bekende stem. "O mijn God, Catsal is hier!", riep Cathy en viel slap op het bed. 

"Inderdaad, ik ben hier en er is werk voor jou, Fay, je wist dat het moment zou komen." Ik probeerde te slikken, maar dat lukte niet. "Kom Fay, je hebt gehoorzaamheid gezworen.", zei Catsal en ik knielde voor hem neer. "Laat merken dat je klaar bent voor je missie.", beval hij en ik sloot mijn ogen. Op de tast vond ik de opening in zijn pij en even later voelde ik zijn pik hard worden in mijn mond. Catsal kreunde en ik voelde een trilling door zijn dijen gaan. Zou ik misschien sterker zijn dan hij? 

Het leek alsof hij explodeerde in mijn mond en ik slikte zijn hete zaad gulzig door. Er leek geen einde aan de stroom te komen en hoewel Catsal wankelde, bleef hij overeind. Het duurde een eeuwigheid voor zijn lul verslapte en ik de laatste druppels sperma kon doorslikken. Catsal zakte door de knieën en ik keek hem scherp aan. Toen voelde ik een harde klap tussen mijn hals en linker schouderblad.

*

Dat scheelde weinig, Fay was verbazend sterk en was er bijna in geslaagd mij bewusteloos te pijpen. Maar nu lag ze in een diepe bezwijming op haar rug. Er was nu nog één handeling nodig om ons defintief aan elkaar te binden en ik trok haar hotpants uit. Robert had absoluut smaak, dat moest ik toegeven terwijl ik haar schitterende dijen bewonderde. Ik zou zelf als een blok voor Fay vallen als ik een man was geweest. Maar de tijd verstreek en ik moest mijn plicht doen.

Ik trok haar slipje omlaag en begon met mijn tong haar clitoris te zoeken. Die vond ik al snel en ik begon haar te beffen. Natuurlijk duurde het lang voor ik enig effect bereikte, want een bewusteloze vrouw beffen leidt pas tot resultaat als ze uit haar bezwijming is ontwaakt en dat duurde bijna 10 minuten bij Fay. Maar toen begon ze te kreunen en werd ze verbazend snel nat. 

"Meester", fluisterde ze terwijl ze haar ogen opsloeg, "ik ben uw toegewijde dienares." Ik stond op en trok haar overeind. We waren allebei nog wankel, maar ik herstelde snel. "Neem een douche.", beval ik en ze gehoorzaamde. Ik voegde mij bij haar in de ruime douchecabine en begon met haar borsten te spelen. Fay kreunde en kreeg een orgasme. "Wilt u dat ik u bevredig?", vroeg ze. Ik knikte en ze begon mij af te trekken. Dat deed ze goed, want ik kwam snel klaar en duwde haar tegen de tegels.

"Wat doet u nu, behaag ik u niet?", vroeg Fay angstig. "Ik kan niet voorzichtig genoeg zijn.", antwoordde ik en gaf haar een tik, ditmaal tussen haar rechter schouderblad en hals. Fay gleed langs de tegels omlaag en belandde in een zittende houding op de vloer. Ik draaide de kraan dicht, stapte uit de cabine en droogde mij af. Daarna tilde ik het slappe, druipende lichaam van de sexy ordezuster op en droeg het naar de slaapkamer, waar Carhy nog steeds roerloos in zwijm op bed lag. Daar pakte ik een badhanddoek uit de kast en wreef haar droog. Ze kwam al bij bewustzijn voor ik klaar was. "U heeft mij doorzien en totaal veroverd, meester.", prevelde ze en ik wist dat ze de waarheid sprak.

Fay bracht haar lieftallige zusje bij bewustzijn door haar op de bleke wangen te tikken. Toen Cathy voldoende hersteld was, legde ik uit wat de nieuwe situatie was. "Je kunt toetreden tot de Sorciten, de suborde van heksen- en tovenaarsfetisjisten. Veel talent heb je niet, maar je kunt je er wel nuttig maken. Een andere keuze is dat je in ballingschap gaat en de geschriften bewaakt. De derde keuze is de meest radicale, je wordt slavin van Fay en mij en zorgt ervoor dat Robert in onze ban blijft door hem de teksten te laten lezen die wij selecteren. Je kunt dan ook zijn benenfetisj voeden, zodat Fay dat niet hoeft te doen."

Cathy keek ons aan, "Er is nog een vierde optie.", zei ze en rende naar het raam. Fay probeerde haar tegen te houden, maar ik hield haar tegen. Ze keek ontzet toe hoe Cathy het raam opende en zich naar beneden stortte. Nog voor haar zusje de grond bereikte, viel Fay flauw in mijn armen. Ik legde haar op bed en liep naar buiten. Zoals verwacht was er van Cathy geen spoor te bekennen. Ik pakte een donkergroen blad uit mijn tas en sprenkelde daar wat water op. Voorzichtig opende ik Fay's mond en legde het blad op haar tong. Ze kreunde en begon te kauwen. Daarna trok een rilling over haar hele lichaam en verslapte ze. Ik voelde haar pols en wist dat ze minstens twee uur buiten bewustzijn zou liggen.

Ook Cathy was al bewusteloos voor ze door vier leden van de Sorciten werd onderschept. Ze namen haar mee naar het klooster waar ze liefdevol werd bijgebracht door de abdis. "Uw fetisj heeft u gered.", zei de 60-jarige leidster van de orde. Cathy kreunde en viel direct weer flauw.

10 - Het eerste examen

10a - Vragen en antwoorden

Ik keek naar de vragen, die verrassend simpel waren. Eigenlijk stelde dit examen teleur, als de rest net zo eenvoudig was stelde het weinig voor. Maar toen ik de vragen beantwoord had, werd de pagina leeg en verscheen er een nieuwe tekst: 

'Wie schrijft blijft, wie leest leert het meest. Bestudeer de Analysetabellen voor Benefetisj en Flauwvalfetisj en beschrijf jouw combifetisj puntsgewijs aan de hand van de tabelgegevens.'

Dit soort vragen vond ik veel interessanter, maar hoe kon Catsal verwachten dat ik een bevredigend antwoord gaf? Ik besloot mij daar niet druk over te maken en begon de tabellen te bestuderen. Het duurde even voor ik de sysematiek doorhad, maar vanaf dat moment werd mijn geest geprikkeld. De eerste vraag luidde:

Omschrijf puntsgewijs de basiskenmerken van je benenfetisj.

Ik schreef het volgende antwoord

1. Ik ben een actieve benenfetisjist

2. Ik ben gericht op de benen van het andere geslacht

3. Ik vind dijen het meest opwindend, daarna hammen en vervolgens kuiten

4. Ik kijk graag naar schenen, maar aanbid die niet

5. Ik heb weinig belangstelling voor knieën

6. Ik heb geen fetisj voor overige lichaamsdelen

Ik vroeg me af of deze zes punten voldoende waren, maar kon er niet meer verzinnen en ging naar vraag 2, die nu pas verscheen. Blijkbaar hadden de antwoorden effect op de volgende vraag. 

Welke omtandigheden triggeren je benenfetisj? Werk ze kort uit

Hierop antwoordde ik:

1. Kleding van de vrouw

Als de vrouw haar benen laat zien en ik ze mooi vind, wordt de fetisj getriggerd. Dit gebeurt het sterkst als de vrouw in bikini, badpak, hotpants of minirok gekleed is. Als ze naakt is, is de trigger doorgaans minder sterk.

Wordt je fetisj alleen getriggerd als de benen volledig bloot zijn? Licht toe indien nodig

Nee, ook als een deel zichtbaar is wordt de fetisj getriggerd. Dit gebeurt vooral als alleen de dijen zichtbaar zijn, bijvoorbeeld als een vrouw hotpants draagt in combinatie met kniehoge laarzen, of een minirok met kniekousen. Als ik alleen de kuiten zie is de trigger doorgaans minder sterk. Soms dragen vrouwen een rok tot net boven de knie in combinatie met laarzen tot net onder de knie, zodat een stukje dij en een stukje kuit zichtbaar zijn. Dat vind ik ook heel opwindend.

Nog tijdens het schrijven van het antwoord lichtte de volgende vraag op: 

Aan welke voorwaarde moeten benen voldoen om ze mooi te vinden?

Ze moeten goed van proportie zijn, de lengte en omvang van de dijen moet kloppen met die van de kuiten en de lengte en omvang van de benen moet kloppen met die van de rest van het lichaam.

Dit was blijkbaar niet voldoende, of niet volgens het verwachtingspatroon, want er begon een oranje puntje op het papier te knipperen. Was dit een AI-driven programma verpakt in een oude buitenkant? Op dat moment kwamen Catsal en Fay binnen.

"Aha, je bent druk bezig, mag ik even kijken?", Catsal wierp een blik op mijn werk en floot zachtjes. "Dit gaat lang duren, Robert, maar je antwoorden zijn goed verwoord." Ik vroeg hem wat het oranje puntje betekende. "O, dit is een AI-programma. Soms komen antwoorden niet helemaal overeen met de verwachting en dan moet het even gevoed worden met nieuwe informatie. Dat gaat vanzelf. Het betekent niet dat een antwoord goed of fout is, eerder origineel."

Hij verklaarde niet waarom Fay hier was en ook Fay zweeg. "Ligt Cathy in het ziekenhuis?", vroeg ik. Het lot van mijn gastvrouw maakte mij bezorgd. "Nee, Cathy kan weer praten en het gaat goed met haar. Als je klaar bent met de vragen zullen Fay en ik je bijpraten. Maar je hoeft je om haar geen zorgen te maken." Hij nam Fay bij de hand en ze verlieten de kamer. Ik keerde terug naar mijn vragenlijst. Het oranje puntje was verdwenen en er srond een nieuwe vraag:

Beschrijf welk type benen je fetisj triggeren door uit de kolommen van de tabel elementen te combineren. Noteer ze in afnemende vorm van aantrekkelijkheid. Ga ervan uit dat de proporties kloppen

Een kleine tabel met fysieke eigenschappen van benen gaf de keuzemogelijkheden aan. Ik antwoordde:

1. Kort en stevig

2. Lang en stevig

3. Lang en slank

4. Kort en slank

Geef nu aan wat het meest heftige effect is geweest bij het zien van deze beentypes. Doe dit verhalend en geef de informatie die wordt gevraagd

Ik begon mij ongemakkelijk te voelen, want ik had een zeer heftige benenfetisj. Maar waarom zou een potentieel hogepriester van de orde die niet hebben? Het zou wellicht in mijn voordeel werken. Daarom schreef ik:

Kort en stevig:

Ik was 24 jaar en stond in de slaapkamer. Het fetisjsubject lag in bikini op haar rug op een ligstoel in naburige tuin. Afstand hemelsbreed ca 5 meter. Ik kwam spontaan klaar en verloor daarna het bewustzijn. Na ongeveer 20 minuten kwam ik bij en keek weer naar subject. Subject lag nu op haar buik en was topless, borsten waren niet zichtbaar. Ik viel weer flauw. Na ongeveer 15 minuten kwam ik bij bewustzijn en keek weer naar subject. Subject lag nu weer op haar rug, stevige borsten zichtbaar. Ik ejaculeerde verloor voor de derde maal het bewustzijn.

Analyse:

Fetisj gerelateerd: 1e ejaculatie, 1e bewusteloosheid, 2e bewusteloosheid

Niet fetisj gerelateerd: 2e ejaculatie, 3e bewusteloosheid

Aandacht: Mogelijk sprake van borstenfetisj

Verbluft staarde ik naar het boek en merkte niet dat Catsal binnenkwam. "Mooi systeem. Ziet eruit als een boek, maar het is eigenlijk een soort e-reader met notitieblok. Ik heb alles al gelezen." Hij wees op zijn eigen exemplaar dat dieppaars van kleur was. "Vroeger deden we dit met gesprekken, maar de antwoorden die we nu krijgen zijn veel diepgaander. Merk je dat je geen enkele schaamte voelt, of heel weinig bij het schrijven?" 

Dat was inderdaad het geval en ik vond de analyse ook heel boeiend. "Maar er is niet naar de eerste trigger gevraagd.", merkte ik op. "Die is minder interessant voor ons, maar je krijgt die vraag wel. Maar ga door met de vragen. Om vier uur sluit het programma automatisch af en haal ik je op voor een drankje." Catsal verdween net zo mysterieus als hij gekomen was en ik ging verder met mijn taak.

Lang en stevig

Ik was 17 en stond op het sportveld van de school. Subject nam deel aan hardloopwedstrijd. Kleding: rode shorts, wit t-shirt en witte sportkousen. Dijen van subject waren zichtbaar. Subject rende ongeveer iedere 3 minuten langs de plek waar ik stond. Afstand ca 1,5 meter. Bij de derde keer kreeg ik een spontane erectie. Ik rende naar de toiletten en kwam klaar.  Het beeld van haar trillende dijen kan ik nog steeds oproepen. De erectie volgt dan vrijwel direct, maar zonder ejaculatiedrang.

Analyse:

Fetish gerelateerd: erectie en ejaculatie

Niet fetisj gerelateerd: -

Aandacht: fixatie op dijen subject versterkte mogelijk erectie

Lang en slank

Ik was 22 en stond in mijn slaapkamer. Subject bevond zich in tuin en hing was op. Afstand ca 25 meter. Subject droeg jurk tot op de knie en bloes met korte mouwen. Subject bukte om was uit de mand te pakken en split achter in de jurk viel open waardoor ik haar hammen en kuiten zag. Ik kreeg een erectie, liet mijn broek en onderbroek zakken en masturbeerde tot ik ejaculeerde. Daarna zakte ik in een trance op de vloer. Duur trance ongeveer 3 minuten.

Analyse:

Fetisj gerelateerd: erectie, masturbatie, ejaculatie

Niet fetisj gerelateerd: -

Aandacht: geen spontane ejaculatie, trance mogelijk veroorzaakt door masturbatie. 

Er verscheen nu een klokje in beeld dat aangaf dat ik nog een uur had om te werken. 

Kort en slank:

Ik was 15 en was in het zwembad. Subject op 2 meter, gekleed in badpak. Subject sprak mij aan en tijdens gesprek (duur ca 2 minuten), staarde ik naar haar benen. Ik kreeg een erectie en voelde een lichte duizeling. Gemasturbeerd tijdens het douchen en klaargekomen.

Analyse:

Fetisj gerelateerd: erectie,duizeling, masturbatie, ejaculatie

Niet fetisj gerelateerd: -

Aandacht: -

Nu verscheen de vraag die ik verwacht had:

Wanneer openbaarde zich de eerste fetisjverschijnselen

Ik was 14 en alleen thuis met subject. Subject had lange, slanke benen en was gekleed in minirok, panties, lakschoenen, blouse met lange mouwen. We speelden Doornroosje en ik moest subject wakker maken. Ik kuste subject, maar ze reageerde niet. Ik riep naam subject, zonder reactie. Ik streelde benen subject en subject sloeg ogen op. Ik kreeg erectie en spontane zaadlozing.

Analyse:

Fetisj gerelateerd: strelen benen, erectie en ejaculatie

Niet fetisj gerelateerd: -

Aandacht: mogelijk link met slaapfetisj of daaraan verwante fetisjen

Catsal stormde de kamer binnen. "Wauw, we hebben de link naar je flauwvalfetisj! Kom, genoeg voor vandaag, we gaan met Fay iets drinken."

11 a - Catsal onderneemt aktie

Happy hour duurde precies een uur, waarin ik genoot van de aanblik van Fay's stevige dijen onder hotpants en boven knielaarzen. Ze deed me denken aan een popzangeres waar ik als jongetje van 11 hartstochtelijk verliefd op was. Ook een Schotse, overigens. Rond half zes maakten Fay en Catsal zich gereed voor vertrek. "We blijven niet in dit kleine huisje. Als je wil kun je meekomen. We hebben een bed over.", zei Fay. Ik aarzelde, maar zag een nacht op het eiland zonder gezelschap niet zitten. Om kwart over zes namen we de veerpont naar het vasteland.

"We zijn net op tijd.", zei Fay en wees op een rode vlag aan de kade. "Wat betekent die vlag? Komt er noodweer of zoiets?" Fay knikte, "Ik denk het wel, de vlag gaat alleen in top als de veerdienst gestaakt wordt. Normaal kun je tot half twaalf nog van het eiland naar hier. De kapitein bevestigde dat er na deze boot nog één zou varen. Ik vond het vreemd, want het was een kalme avond. Maar misschien sloeg het weer hier snel om., ik had weleens zoiets gelezen.

Tot mijn verbazing gingen we niet naar Fay's huis, maar liep Catsal naar een grijze Morris Minor. "Ga jij maar voorin zitten.", zei Fay terwijl ze zich op de achterbank opvouwde. Catsal stuurde de wagen geconcentreerd door de drukte en na het nodige oponthoud reden we het stadje uit. "Waar gaan we naartoe?", vroeg ik. "Dat zul je wel zien.", zei Catsal. "Het is een verrassing.", vulde Fay aan.

De rit voerde ons weg van de kust en ik vermoedde dat we naar het zuidwesten reden. Ik besloot geen vragen meer te stellen en keek om me heen. "Wat is Schotland toch mooi.", zei ik. "Ja, zelfs Schotten blijven zich over de schoonheid verbazen.", zei Fay. "Maar we zijn bijna op de plaats van bestemming. Zie je dat kasteel daar op de heuvel? Dat is waar we verblijven."

Catsal stuurde de auto een klein kronkelig weggetje op en stopte tenslotte bij een slagboom. Hij drukte op een knopje, noemde zijn naam en enkele seconden later reden we het landgoed op. "We hebben een apartement in de Westvleugel", zei hij. "Het kasteel en alle bijgebouwen zijn omgebouwd tot accomodaties. Welkom in Fetishborough." Terwijl hij dat zei voelde ik Fay's armen om mijn nek en rook ik de geur van chloroform.

11 b - De leerling

Fay vond het wel spannend Robert te bedwelmen en dat verbaasde mij niet. Ze was een dominatrix en hoopte hem als slaaf te krijgen als hij niet studeerde. Want studeren was op dit moment het belangrijkste om het hoofddoel van de orde te verwezenlijken. Studeren, de regels volgen en groeien om ons krachtiger te maken, dat was het plan. 

Ik was er optimistisch over. Robert was intelligent en open, dat had ik al aan de antwoorden op de vragen gezien. Maar het ging te langzaam. Op deze manier zou het minstens twee maanden duren voor de basis was gelegd. Gelukkig was er een snellere methode, maar daar had ik zusters van de orde voor nodig. Zusters om zijn fetisjen te voeden. Fay was prima geschikt voor zijn benenfetisj, maar voor zijn flauwvalfetisj had ik nog niemand gevonden. Dat zou ook niet meevallen, want die fetisj komt vrij zelden voor en dan bijna altijd voor mannen. En het moest ook nog een zuster met hele mooie benen zijn. Anders zouden we de combifetisj niet kunnen onderzoeken en dat was het interessantste. Maar eerst moest de flauwvalfetisj van Robert worden onderzocht. Die is veel complexer dan een benenfetisj en de combi is nog ingewikkelder.

Ik parkeerde de auto voor de deur van appartement W6 en samen met Fay droeg ik Robert's slappe, bezwijmde lichaam naar binnen. De slaapkamers lagen achterin. "Ik kan hem bijbrengen als je wil.", zei Fay. "Doe dat maar, want als we wachten tot hij vanzelf bij bewustzijn komt verliezen we tijd.", antwoordde ik.

Tijd was de belangrijke factor. Hoewel het kasteel afgelegen was, gingen er allerlei geruchten rond in de dorpjes en stadjes in de omgeving. Er zouden orgiën plaatsvinden, vrouwenhandel, SM en wat niet meer. En kort geleden was er een man met lange rode krullen gesignaleerd die enkele malen rond het landgoed liep tot iemand hem verzocht weg te gaan als hij geen afspraak had. Wie deze man was wist niemand, maar ik vermoedde dat het hier om Abensius ging, het pseudoniem van een Nederlandse psychiater die een onderzoek naar het ontstaan van fetisjisme leidde. Zijn echte naam was Abdel Mouza, zoon van een Marokkaanse vader en Nederlandse moeder. Zijn rode lokken erfde hij van haar.

Ik liet een eenvoudige maaltijd bereiden door de koks van de Westvleugel en liep naar de slaapkamer waar we Robert hadden neergelegd. Fay hielp hem juist overeind en hij keek ons boos aan. "Kom, we gaan eerst eten, daarna vertel ik je waarom je hier bent. Wees niet boos op Fay, zij gehoorzaamt mij. Ik heb haar opgedragen je te bedwelmen. Dat heb ik zo laat mogelijk gedaan en het liefst had ik je anders ontvangen, maar dat was helaas onmogelijk."

Robert bleef wantrouwend, "Het eten is goed, er is niet mee geknoeid. We willen je geen kwaad doen, geloof hem maar.", zei Fay terwijl ze naast hem op het bed ging zitten en zijn rechterhand op haar linkerdij legde. Robert leek even flauw te vallen, maar haalde toen diep adem en sprak, "Ik gehoorzaam alleen u, Meesteres." Fay glimlachte en ik wist dat we een trouwe volgeling hadden gekregen.

12 a - In opleiding

Ik voelde mijn lichaam trillen en warm worden als ik naar Fay's verrukkelijke benen keek. Gelukkig hadden zij en Catsal daar geen moeite mee. Integendeel, Fay leek het zelfs leuk te vinden en Catsal liet haar begaan. Wat was er met mij aan de hand? Waren dit nog effecten van de bedwelming? Ik wist het niet, want ik was nog nooit eerder bedwelmd. Het leek een beetje op wat ik voelde als ik na een flauwte bijkwam. Ik viel in mijn jongere jaren vrij gemakkelijk flauw. Vooral tussen mijn 17e en 24e gebeurde het vaak, maar dit komt nog uitgebreid aan de orde. Het verschil was dat ik alleen Fay scherp zag en de rest een beetje wazig. Ik vertelde dit en Catsal grijnsde.

"Dat hoort bij het slaaf zijn. Je behoort Fay toe en daardoor zie je alleen haar scherp. Als ze zometeen de kamer verlaat, zul je alles weer helder zien, tot je haar weer ziet. Maak je geen zorgen, met deze afwijking valt goed te leven." Fay stond op en verliet de kamer na ons beide een goede nacht te hebben gewenst. De mist trok inderdaad direct op.

"Wil je koffie?", vroeg Catsal. Daar had ik wel trek in en enkele minuten later kwam een klein kalend mannetje met een grote kan koffie, een kannetje melk en een suikerpot de kamer binnen. "Ik drink mijn koffie zwart en zonder suiker.", zei Catsal. "Ik ook.", zei ik. De medewerker van roomservice, zoals ik de man voor het gemak even noem, nam melk en suiker weer mee en Catsal schonk de dampende koffie in. "Lekker sterk.", zei ik en hij knikte goedkeurend.

"Zoals ik al zei, we zijn hier op Fetishborough. Oorspronkelijk komt de orde van het eiland Fe, waar ik ook ben toegetreden. In dit boekje kun je meer lezen over de orde en mijn kennismaking ermee." Hij overhandigde mij een felrood boekje dat verrassend oud aanvoelde. "Het boek is oud, de kaft vernieuwd zich elke 69 maanden. Vraag niet waarom, maar ontdek het zelf. Dat is het adagium van onze orde. Maar om tijd te besparen zal ik kort de geschiedenis vertellen. De Fetishorde, zoals die informeel genoemd wordt, is ontstaan rond het jaar 1000 op het eiland Fe. De oprichtingsvergadering vond plaats aan een grote tafel die midden op het eiland stond. Die werd 'Tisch' genoemd. Dat is een Germaans woord voor tafel. De meeste aanwezigen waren wat we nu Duitsers zouden noemen. Alle aanwezigen waren monniken die uit de traditionele ordes waren verbannen door misstappen. Ze hadden één ding gemeen, ze waren door een object verleid het pad naar God te verlaten. Om geen argwaan te wekken, kozen ze de naam Orde van Feticio. Later kwamen er zusters bij, die de Orde van Feticia vormden. Allebei de namen zijn gebaseerd op de naam van het eiland, Fe en de tafel, Tisch. Uiteindelijk werd fetisj de naam van het object waardoor ze het genoemde pad verlieten."

"Dus het verhaal dat de term fetisj uit Frankrijk of Portugal komt is niet waar.", merkte ik op. "Nee, de naam van de orde komt wel uit Portugal. Maar laat mij doorgaan met mijn verhaal. Op 4 mei 1601 werd het eiland overspoeld door een vloedgolf. Gelukkig slaagden we erin tijdig naar het vasteland te komen en konden we ook bijna alle manuscripten redden. Niemand wilde onze orde in de buurt hebben en het duurde meer dan 15 jaar voor we een stuk land konden kopen waarop we Fetishborough stichtten. Je zult het op de landkaarten als Fishburgh aantreffen. Zelfs nu zijn de Schotten nog te preuts.", Catsal nam een slok water.

"Maar op het eiland is nog steeds een grot met boeken, zijn jullie later weer teruggekeerd?", vroeg ik terwijl ik Catsal's voorbeeld volgde. Hij glimlachte, "Welk eiland bedoel je?" "Het eiland waar Cathy woont!", riep ik verbaasd uit. Catsal pakte een landkaart, "Wijs het maar aan." Ik keek, maar kon geen eiland vinden. "Dat eiland bestaat alleen in de geest van fetisjisten.", legde Catsal uit.

Ik kon het niet geloven, maar het eiland was inderdaad op geen enkele kaart te vinden. "En die veerdienst?", vroeg ik. "Ook imaginair. Je bent naar de haven gelopen en hebt een toeristisch tochtje gemaakt naar de plek waar het eiland ooit was. De rest heb je zelf bedacht."

"En jij dan, ben jij wel echt, en Fay en Cathy?", ik begreep er nu niets meer van. "Voor jou zijn we echt, net als voor andere fetisjisten. Maar voor anderen zit je nu gewoon in een vakantiehuisje. Maar genoeg voor nu. Morgen gaan we verder en de rest van de avond ben je van Fay."

12 b - De gast

Rond half elf kwam Robert binnen wankelen. Het was een zware dag geweest en ik besloot hem te ontzien. "Je mag niets vertellen over wat je geleerd hebt.", waarschuwde ik. Hij zuchtte, "Ik zou het zelfs niet kunnen, het is zo veel en zo ingewikkeld. Maar ik ben je nederige slaaf, zoals ik beloofd heb. Beveel, Meesteres en ik gehoorzaam." 

Het was opwindend en ontroerend hem zo te zien. "Kom bij me zitten, dan vertel ik je wat ik van je verlang. Vanavond hoef je alleen maar te luisteren, als je tenminste nog informatie tot je kan nemen. Maar dat merk ik vanzelf wel." Ik gehoorzaamde en wachtte op wat ze zou zeggen. "Ik ben dominatrix en heb dus een fetisj voor onderdanige mannen. Volgens mij zit onderdanigheid niet in jouw systeem en dat maakt het extra leuk. Ook ben je intelligent en ik vind het geiler een sterke slaaf te hebben dan een zwakke. Fysiek ben je ook wel oké, niet heel bijzonder, hoewel je wel goede benen hebt en een verrukkelijke pik. Ja, ik heb je goed bekeken toen je bewusteloos lag. Wil je iets drinken?"

Hij vroeg  om een sterke kop koffie en terwijl hij die dronk ging ik verder. "Goed, wat wil ik van je? Eigenlijk is het heel simpel, ik wil dat je je volledig aan mij overgeeft en al mijn opdrachten uitvoert. Die zullen allemaal erotisch zijn. Soms met mij, soms met jezelf en soms met anderen. Ik waarschuw je meteen, je zult ook erotiek met mannen bedrijven, dat is mijn wens.."

Hij reageerde kalm. "Ik ben hier om uw bevelen te gehoorzamen.", zei hij. "Brave jongen, om te beginnen wil ik dat je mij aanspreekt als Meesteres Fay. Ik zal niet je enige meesteres zijn. Nu nog wel, maar in de toekomst zal ik je delen met anderen. Verder mag je je gewoon gedragen, mits je mijn bevelen uitvoert. En ik wil een antwoord op deze vraag: Hoe kan een man de volledige overgave aan een vrouw realiseren? Denk daar goed over na voor je een antwoord geeft en verloochen jezelf niet."

Dat laatste zette hem hopelijk op het goede spoor. "Een man geeft zich volledig over aan een vrouw als hij haar zijn zaad geeft en daarna in zwijm aan haar voeten valt.", zei hij zelfverzekerd. "Heel goed, bijna volledig. Wat ontbreekt nog?", vroeg ik

Hij dacht even na, "Volledige overgave bestaat uit de volgende stappen: gehoorzaamheid aan, seksuele bevrediging van, overdracht van zaad aan en bezwijming voor de Meesteres." Ik gaf hem spontaan een zoen. "Je begrijpt het, je bent de eerste die dit uit zichzelf zegt en je verdient een beloning." Ik nam hem mee naar de slaapkamer en ging op bed liggen. "Doe wat je wil.", zei ik. Hij stond te trillen op zijn benen, want hij voelde, net als ik, dat dit een uniek moment was. Toch koos hij voor terughoudendheid. "U bent de Meesteres, dus u bepaalt de beloning.", zei ik met hese stem. "Aanbid mijn dijen.", zei ik en hij streelde en kuste ze tot ik het genoeg vond. "Nu wil ik je zaad.", zei ik, maar alleen symbolisch."

Hij trok zijn broek en onderbroek uit en begon te masturberen. "Je hebt een goddelijke lul.", zei ik ongegeneerd. "Doe er alsjeblieft zolang mogelijk over." Dat deed hij en ik kleedde mij langzaam uit en begon met mijn clitje te spelen. "Nu!", zei ik en met een laatste ruk bracht hij zich tot een orgasme, zijn zaad ving ik op in zijn handen. Hij knielde neer, stak zijn handen naar mij uit en zei, "Ontvang het zaad van uw onwaardige slaaf, Meesteres Fay." Ik ging voor hem staan, "Drenk mijn borsten.", zei ik zachtjes en Robert liet zijn kleverige handen over mijn borsten glijden. Ik kwam nog een keer klaar. Toen kreunde hij zachtjes en zakte bewusteloos aan mijn voeten. De ultieme overgave was een feit.

13 a - Analyse van een flauwvalfetisj

Ik lag op mijn eigen bed toen ik uit mijn bezwijming ontwaakte en keek op de wekker. Het was half een, dus ik was lang bewusteloos geweest. Binnen enkele seconden viel ik in slaap om precies om 7 uur wakker te worden. Terwijl ik me aankleedde overdacht ik wat er die avond was gebeurd. Fay was een fijne meesteres en het was een genot geweest voor haar in zwijm te vallen. Hopelijk zou ze me vaker ontbieden, maar de meeste tijd zou ik wel met Catsal doorbrengen.

Die zat al aan tafel toen ik de ontbijtruimte binnenstapte. "Je hebt je goed vermaakt met Fay.", zei hij met een glimlach. "En zij ook met jou, overigens. Ja, ze heeft me alles verteld terwijl we jou naar je kamer droegen. Ik moet bekennen dat ik wel begrijp wat jullie in elkaar zien, qua fetisj. Besef dat een andere relatie dan slaaf onmogelijk is met Fay." Hij keek me doordringend aan.

"Ja, dat besef ik heel goed en ik zou ook niets anders willen. Juist de onderdanigheid trekt mij aan. Dat had ik nooit gedacht van mezelf.". Catsal gebaarde mij mee te komen naar zijn kantoor. "We hebben veel te bespreken. Gelukkig weten we dat je flauwvalfetisj met je benenfetisj samenhangt, maar we zullen nog veel moeten analyseren."

Ik knikte en wachtte op zijn volgende vraag. "Je vond het volgens Fay fijn om flauw te vallen tijdens het klaarkomen. Klopt dat?"

-Ja, hoe wist Fay dat?-

"We hebben geen tijd voor jouw vragen. Je bent dus een passieve flauwvalfetisjist, iemand die het fijn vind om flauw te vallen, binnen een bepaalde setting natuurlijk en die setting is voor jou de aanwezigheid van een vrouw met mooie benen. Maar raak je ook opgewonden van een vrouw die flauwvalt en in welke setting?" Dat moeten we gaan uitproberen. Cathy, kom erbij!"

Tot mijn verbazing verscheen Fay's zusje, gekleed in een kort jurkje. "Cathy heeft best leuke benen, toch?", vroeg Catsal en ik bevestigde dat. "Maar geen benen waar jij spontaan voor bezwijmt.", stelde hij vast en ook dat bevestigde ik. Catsal gaf een knikje en Cathy viel gracieus slap in mijn armen. "Je krijgt meteen een stijve, je bent dus ook een actieve flauwvalfetisjist en mooie benen lijken geen voorwaarde."

Nadat Cathy was verdwenen, werd ik geconfronteerd met Lilian, een meisje van 8 dat flauwviel en vervolgens met Fanny, een vrouw van 86 die Lilian's voorbeeld volgde. Catsal observeerde en noteerde. Hij leek tevreden met de resultaten. 

"Over je actieve fetisj weet ik nu genoeg. Nu moeten we je passieve fetisj nog uitdiepen. De origine laten we voor wat het is, we hebben weinig tijd.", zei hij.

13b - Het studieobject

Gelukkig werkte Robert goed mee zonder vragen te stellen. Ik riep Lilian weer op en die gedroeg zich zo sexy mogelijk. Voor een meisje van 8 had ze buitengewoon goede benen en Robert raakte opgewonden, zonder overigens klaar te komen of flauw te vallen. Na een korte onderbreking herhaalde ik het experiment, maar nu met Fanny, die voor haar leeftijd ook mooie benen had. Dit leverde een zaadlozing op, maar om Robert te laten flauwvallen was duidelijk meer nodig. Ik besloot hem te ondervragen in de hoop dat ik niet meer vrouwen hoefde op te roepen.

"Kun je aangeven waarom je voor Fay wel flauwviel en voor Lilian en Fanny niet?", vroeg ik. Robert dacht even na, "Fay is seksueel aantrekkelijk, Lilian is daarvoor te jong en Fanny te oud. Over een jaar of 8 zou Lilian mij wel gestrekt krijgen en als Fanny rond de 60 zou zijn..."

"Hoe kom je aan die leeftijden?", vroeg ik. "Dat voel ik. Het zou ook een paar jaar kunnen schelen als het hele mooie meisjes of vrouwen zijn, misschien." Ik zocht in het archief en liet de 14-jarige Cilla opdraven. Ze zag er ouder uit dan ze was en ik gaf Robert opdracht haar te aanbidden. Dat deed hij gehoorzaam en na een tijdje kwam hij klaar. Ik liet Cilla vertrekken. 

"Nu heb ik je een meisje met hele mooie benen laten zien, maar toch viel je niet flauw.", merkte ik op. "Omdat ze een meisje is en geen vrouw.", antwoordde Robert als in trance. Ik riep Wendy op, een 16-jarige met alles erop en eraan en herhaalde het experiment. Nu viel Robert tijdens de zaadlozing slap aan haar voeten. Wendy schrok, maar ik stelde haar gerust. Ze was gefascineerd en ik liet haar Robert bijbrengen door haar zijn kuiten te laten masseren.

Toen hij weer op krachten was, presenteerde ik de 64-jarige Monica. Rob aanbad haar, spoot en viel flauw. Ik wist nu voldoende en terwijl Wendy Robert opnieuw bijbracht schreef ik mijn rapport:

Object heeft een combifetisj bestaande uit een benefetisj die een actieve/passieve flauwvalfetisj triggert. De actieve fetisj kan door ieder vrouwelijk subject worden getriggerd, zonder voorwaarden en uit zich in een erectie en zaadlozing. De passieve fetisj kan alleen door vrouwerlijke subjecten met secundaire gelsachtskenmerken (borsten) en mooie benen worden getriggerd.

Die avond had Fay minder plezier van Robert, hij was te moe om iets te presteren en ik gaf hem de volgende dag vrijaf. Het was tijd om plannen te maken en uit te voeren, want de dagen van Fetishborough leken geteld. 

14 - De Dreiging

Hoewel we niemand lastig vielen met onze fetisjen, groeide het verzet tegen onze orde. Dat kwam in de eerste plaats door de Presbyterianen, die ons als duivels beschouwden. Daar hadden ze wel gelijk in, want alleen Satan is in staat een Christen van het pad te brengen. Toch zagen wij het anders. De meeste fetisjen zijn namelijk onschuldig en verhogen het plezier in het leven. Zo genoot R extra van mooie vrouwenbenen omdat hij daardoor regelmatig van opwinding flauwviel. En van dat flauwvallen kon weer een andere fetisjist genieten. Zolang alles maar door rede wordt ingekaderd, zijn fetisjen positief.

Maar binnen de orde was een tegenbeweging ontstaan, onder leiding van Albenus, de jongeman die we kort geleden bij het kasteel hadden gezien. Albenus had een fetisj voor geweld en genoot ervan jonge mannen knock-out te slaan om zich daarna aan hen te vergrijpen. Aanvankelijk hield hij zich aan de regels, maar toen de voorraad mannen die wel wilden doen of ze bewusteloos waren geslagen afnam, werd de fantasie een walgelijke praktijk. Toen andere geweldsfetisjisten ook vrouwelijke slachtoffers maakten, werd het begrip fetisjisme alleen nog maar geassocieerd met misbruik. Zelfs de Violentisten die zich aan de regels hielden werden binnen de orde een omstreden groep. Ik slaagde erin aan het interne conflict een eind te maken door Albenus en zijn trawanten uit de orde te zetten. Dit maakte echter geen einde aan de groeiende weerstand buiten de orde. 

Er is maar één manier om te overleven en dat is balans. Dat wil zeggen dat iedere fetisjist actief en passief moet zijn, in ieder geval voor de fetisjen die gewelddadig zijn of gemakkelijk tot gewelddadige uitwassen kunnen leiden. De flauwvalfetisj is er één van en we waren al jaren op zoek naar iemand die in balans was. Die persoon vonden we in R en het is essentieel dat we hem opleiden tot Hoofd van de Evanouisten. Op de een of andere manier hadden we die suborde nooit helemaal goed kunnen laten functioneren. Flauwvalfetisjisten zijn lastig op te leiden omdat ze vrijwel allemaal ook geweldsfetisjisten zijn. De meeste zijn dan ook als volgelingen van Albenus uit de orde gezet. De band tussen Evanouisten en Forcisten is sterk omdat Evanouisten een aantrekkelijke prooi voor Forcisten zijn en Forcisten de passieve flauwvalfetisj van Evanouisten bevredigen.

Dat klinkt nogal ingewikkeld, dus ik zal proberen het uit te leggen: A is een actieve Forcist, B is een passieve Evanouist. A zal B knock-out willen slaan om zijn/haar lusten te bevredigen. B valt graag flauw. Binnen de kaders van de orde is dit geen probleem. A doet alsof hij/zij B neerslaat, B doet alsof hij/zij bewusteloos is en van tevoren hebben ze afspraken gemaakt over het vervolg van het spel. Buiten de orde kan ook sprake zijn van spel en spelregels, maar daarover hoeven de partijen het niet eens te zijn. En meestal ontbreken de regels en is er sprake van geweldpleging gevolgd door verkrachting. Voor buitenstaanders is het moeilijk te doorzien dat dit laatste niets met fetisjisme te maken heeft. Fetisjisme kenmerkt zich juist door de spelregels.

Ik wijk nu van het onderwerp af, maar het is misschien wel goed om die spelregels te noemen. Dat leidt wellicht tot enig begrip. Daarom onderstaand citaat uit "Fetisjisme, een korte inleiding.", geschreven door Fay.

'Fetisjisme is geen ordeloze bevrediging van lusten, maar een wereld waarin lusten volgens door de fetisjisten afgesproken regels worden bevredigd. Deze regels kunnen per situatie anders zijn, afhankelijk van de wensen en grenzen die fetisjisten aangeven. Er zijn enkele essentiële uitgangspunten:

1. Regels worden van tevoren afgesproken

2. Regels worden tijdens het bevredigen van de fetisj (het spel) gerespecteerd

3. Indien een regel wordt overtreden kan de andere partij het spel beëindigen

4. Regels gelden alleen voor het spel dat gespeeld wordt

5. Overtreders van de regels kunnen uit de orde worden gezet'

Hieraan voeg ik toe dat de meeste overtredingen plaatsvinden als het spel een onverwachte kant uit gaat en dat een correctie doorgaans voldoende is om het spel goed te laten verlopen.

Maar dit alles staat dus onder druk en Albenus is onze grootste vijand. Hij doet zich voor als een vroom mens en heeft daardoor de steun van de kerk verworven. De paters en dominees doorzien hem blijkbaar niet. En ons wapen tegen Albenus is R, die we vanaf nu bij zijn doopnaam Robert zullen noemen.

Wat kan Robert dan voor ons betekenen? Robert is een passieve benenfetisjist, daar hebben we niet veel aan en de kans dat hij een actieve fetisj ontwikkelt is verwaarloosbaar. Maar hij is ook acief en passief flauwvalfetisjist en dat biedt mogelijkheden. Flauwvalfetisjisme is namelijk een potentiële bron voor andere fetisjen. Ik zal uitleggen hoe dat werkt.

Stel dat een vrouw voor Robert flauwvalt in een spel. De afspraak is dat Robert haar ontkleedt en bijbrengt door haar lichaam van top tot teen te strelen en kussen. Deze handelingen gaan gepaard met het bekijken van het bewusteloze vrouwenlichaam en zo kan een fetisj voor een lichaamsdeel ontstaan. Robert is zelf van mening dat zijn benenfetisj is aangeboren, maar vermoedelijk is hij geboren met een voorkeur voor benen, die een fetisj werd nadat hij een flauwgevallen klasgenote onder de rok had gegluurd. Zijn benenfetisj werd dus getriggerd door de flauwte van het meisje en door die benenfetisj werd de flauwvalfetisj getriggerd. 

In theorie zou Robert dus nieuwe fetisjen kunnen ontwikkelen en als dat voor hem geldt, geldt dat in principe voor iedereen. Als Robert flauw zou vallen in een spel kan zijn tegenspeelster (of tegenspeler) ook een fetisj voor één of meer lichaamsdelen ontwikkelen. Helaas, is Robert niet de aantrekkelijkste man, maar toch zullen er vrouwen en mannen via hem aan een fetisj komen. En hoe meer fetisjisten, des te groter de kans op combinatiefetisjen en actieve en passieve fetisjisten. Dat maakt ons sterk en de wereld eigenlijk veiliger dan als onze vijanden de macht krijgen. De duivel redt uiteindelijk dan de wereld, maar dat is een paradox die bijna niemand begrijpt.

15a - Albenus slaat toe

Ik schrok wakker uit een vreemde droom, waarin een roodharige jongeman de liefde met mij bedreef. Ik knipte het bedlampje aan en zag direct de natte vlek in mijn laken. Blijkbaar had ik een natte droom gehad. Ik deed het licht weer uit en dacht na over wat ik had gedroomd. Maar vrijwel direct werd ik onderbroken door een zachte stem.

"Schrik niet, Robert, ik ben Albenus. We hebben elkaar al eerder ontmoet, maar toen waren we nog jong en heette ik Albert. Ja, je schoolvriendje waarmee je ondeugende dingen hebt gedaan. Die vreemde jongen, waarvan je je later realiseerde dat hij 'een flikker' was en die een paar jaar geleden zelfmoord pleegde."

Ik herkende de stem en zag nu ook langzaam de contouren van de spreker verschijnen. Het was Albert, dat was duidelijk, maar ik begreep niet wat ik meemaakte. Was ik gedrogeerd? Albert glimlachte, "Ik begrijp je verbazing, maar wees niet bang en luister naar wat ik te zeggen heb. Het is niet veel, eigenlijk is het alleen een vraag. Welke fetisj heeft Catsal?" Ik dacht koortsachtig na, maar kon geen antwoord vinden.

"Een fetisj voor fetisjen.", zei Albert en dat maakt hem heel gevaarlijk. Hij wil jou gebruiken om zijn machtspositie te versterken. Daarom heeft hij je dat hele verhaal verteld over de orde. Die orde bestaat alleen in zijn hoofd, want de oorsprong van het woord fetisj is gewoon die je in een etymologisch woordenboek kunt vinden. Op zich is het helemaal niet erg dat Catsal deze fantasie heeft, maar hij sleept wel mensen mee, zoals Fay, Cathy en jijzelf. Ik weet nog niet hoe hij dat doet, maar dat is ook niet zo belangrijk. Wat wel belangrijk is, is dat hij gestopt wordt. Cathy en Fay zijn al in zijn macht, net als vermoedelijk tienduizenden anderen, maar jij kan nog ontsnappen."

"Maar hoe weet ik dat je de waarheid vertelt?", vroeg ik. "Waarom zou een vriend tegen je liegen?", was zijn wedervraag. "Ik vind het moeilijk te geloven dat je echt Albert bent. Je was toch dood?" Albert grinnikte. "Ja, voor jou wel, maar in de kist die jij nog hebt aangeraakt lag het lichaam van mijn moeder, niet dat van mij."

Met een schok herinnerde ik mij de moeizame relatie tussen Albert en zijn moeder nadat hij haar had verteld dat hij homoseksueel was. "Heb je...", vroeg ik schor. "Ja, ik heb haar vermoord.", zei hij rustig.

15-b De vriend

Robert slaakte een kreet en viel slap terug in bed. Ik trok het dekbed weg en zag dat hij naakt sliep. Er waren weinig vrouwen die hem echt aantrekkelijk vonden, maar voor mij, en ik denk vele mannen, was hij zeer aantrekkelijk. Hij had tamelijk vrouwelijke vormen, maar ook een prima pik, en nu ik hem zo bewusteloos zag, kon ik mijn verlangens niet weerstaan.

"Sorry, Robert.", mompelde ik terwijl mijn handen over de onbehaarde binnenkant van zijn dijen gleden. Hij reageerde niet, maar ik vermoedde dat hij spoedig bij bewustzijn zou komen. Ik nam een zakje met ether in poedervorm en hield dat onder zijn neus. Robert verslapte nog meer en urineerde. Dat laatste had ik voorzien en zijn plas werd opevangen door een luier die ik snel onder hem had geschoven. Het etherpoeder, waarvan Catsal zich vermoedelijk ook bediende, zou hem minimaal een uur buiten bewustzijn houden. Ik legde Robert op zijn buik en spreidde zijn lange benen. Hij was nu veel opwindender dan toen we onze eerste erotische spelletjes speelden, en in tegenstelling tot toen, was hij nu echt bewusteloos. Mijn stijve pik schoof snel en probleemloos bij hem naar binnen en na enkele krachtige stoten kwam ik klaar. Ik trok me uit hem terug, waste mezelf en daarna ook mijn vriend. Met een snufje vlugzout bracht ik hem weer bij. 

Hij kreunde toen hij zijn mooie ogen opsloeg. "Sorry, Robert, je viel flauw en ik kon me niet bedwingen. Ik heb je anaal genomen.", zei ik zo neutraal mogelijk. Robert keek me aan, "Jammer dat ik er niets van gemerkt heb, het zou een mooie voortzetting van ons spel zijn geweest." Ik zag dat hij het meende. "Ja, maar ik had geen keuze. Als je niet was flauwgevallen, had ik je buiten bewustzijn moeten brengen. Alleen door volkomen overgave kun je mijn kant kiezen."

Robert knikte, "Ik begrijp het, maar zouden we niet een keer..." Ik wist dat ik nu snel moest handelen, anders zouden we inderdaad een lange erotische nacht voor de boeg hebben en daar was geen tijd voor. "Heel graag, maar we hebben daar nu geen tijd voor. Help mij Catsal te overwinnen en je mag met me doen wat je wil.", zei ik. Robert knikte opnieuw, "Wat wil je dat ik doe?"

Ik vroeg hem zich aan te kleden en met me mee te gaan. "Maar hoe dan?", vroeg hij. "Het kasteel en de kamer waar je nu bent zijn een illusie. Alleen de mensen die je ziet zijn echt.", legde ik uit. "Het enige dat je hoeft te doen is je openstellen voor mijn wereld. Dat kan vrijwillig, of ik dwing je. Dat laatste gaat overigens zonder geweld, dus wees niet bang. Als je vrijwillig overstapt ben je vrij als we onze missie hebben voltooid, als ik je moet dwingen blijf je altijd mijn slaaf." 

Robert knielde voor mij neer, "Beveel meester, ik ben uw trouwe volgeling.", zei hij bijna fluisterend. Ik beval hem op te staan en pakte zijn hand.

16 - Bij Albert

Het leek alsof ik in een theater zat waar de ene film plotseling overging in een andere. Ik bevond mij in een klein huis dat mij bekend voorkwam. Albert doorzag wat ik voelde. "We zijn inderdaad in mijn ouderlijk huis. Dat heb ik nog niet verkocht, want mijn moeder is pas 3 weken dood. Niet flauwvallen nu, ik heb haar vermoord, zoals ik je al zei en ik denk dat je wel begrijpt waarom. Het was een wanhoopsdaad."

Ik begreep het. Vanaf het moment dat zijn moeder hoorde dat Albert homo was, had ze hem verworpen. Ze toonde haar afgrijzen door flauw te vallen en hem, nadat ze was bijgekomen, letterlijk het huis uit te trappen. Albert was vervolgens in de gay scene van Amsterdam beland en had zelfs een tijdje als gigolo gewerkt, naast zijn kantoorbaan bij een supermarktketen. Hij had enkele malen geprobeerd contact te leggen met zijn ouders. Zijn vader, die van zijn moeder scheidde toen Albert 7 was, bleek in Argentinië te wonen met een vriend. Hij had dus geen problemen met Alberts seksuele voorkeur en nodigde hem uit om hem te bezoeken. Dat deed Albert nadat hij zijn moeder had gewurgd tussen zijn dijen.

Ik sidderde bij de gedachte maar besloot er niet verder over na te denken. "Hoe kwam je dan in Fetishburgh?", vroeg ik. "Net als jij ben ik een flauwvalfetisjist, ik vind het heerlijk te doen of ik flauwval tijdens of na de seks, of seks te hebben met een bewusteloze man. Dat verlangen heb jij vervuld.", Albert bloosde. 

"En was het fijn?", vroeg ik. "Hemels", antwoordde Albert, "ik vrees echter dat het de enige keer zal zijn. Er zijn wel mannen die geneukt willen worden terwijl ze doen alsof ze bewusteloos zijn, maar ik ben nog niemand tegengekomen die vrijwillig knock-out ging om geneukt te worden. Dus binnen de regels van die zogenaamde orde zou dat nooit zijn gelukt."

"Maar eigenlijk heb je mij verkracht.", zei ik terwijl ik hem aankeek. "Dat klopt, en als we geen gemeenschappelijk erotisch verleden zouden hebben, had ik het niet kunnen doen. Ik zou je ook niet...", hij zweeg. "Ik heb je nog bedwelmd terwijl je slap lag.", zei hij snikkend, "Catsal heeft gelijk met zijn orde, maar hij zal iedereen aan zich willen onderwerpen."

Ik kuste Albert op de wang. "Het is niet erg, ik zou misschien hetzelfde doen bij een bewusteloze vrouw die ik niet ken." "Fascinerend hoe de voorwaarden kunnen verschillen.", antwoordde hij. We keken elkaar aan en ik voelde hoe mijn lot onverbrekelijke met het zijne was verbonden.

"Wat gaan we doen?', vroeg ik toen we ons allebei weer hadden aangekleed. "Dat weet ik nog niet precies", zei Albert, "het is heel lastig om de orde van buitenaf te bestrijden en heel gevaarlijk om te infiltreren." "Misschien staat er iets in het manuscript dat ons verder kan helpen.", suggereerde ik. Albert lachte, "Denk je echt dat Catsal daar iets over heeft geschreven?" Ik schudde het hoofd, "Nee, maar Fay misschien wel." "Waarom denk je dat?", vroeg Albert geïnteresseerd. "Vanwege Cathy.", zei ik beslist.

Albert keek me aan, "Hoezo, Cathy?". Ik haalde mijn schouders op. "Om de een of andere reden heb ik het idee dat Cathy niet vrijwillig tot de orde is toegetreden." 

-Maar je kunt alleen vrijwillig toetreden-

"Een fetisj kan ook kunstmatig worden opgewekt."

-Hoe weet je dat?-

"Ik weet het niet, maar Catsal heeft iets gezegd waardoor ik het vermoed. Hij wilde mij gebruiken om fetisjisten sterker te maken. Het was iets met actief en passief fetisjisme. Als fetisjisten actief en passief zijn, schijnt dat goed te zijn voor de orde. Meer kan ik je er niet over vertellen. Ik zou het wel willen, maar ik begrijp het gewoon niet."

Albert kuste me spontaan op de mond. "Ik wel, en ik weet nu hoe we de orde kunnen bestrijden." Hij liep weg en liet mij verward achter. Het duurde enkele uren voor hij terugkwam en ik had me inmiddels in een exemplaar van het manuscript verdiept dat ik in de boekenkast had gevonden.

"Aha, je bent je aan het inlezen!", zei Albert enthousiast. "Dat is mooi." Ik keek hem aan, "Ja, maar ik begrijp het nog steeds niet." Hij glimlachte, "Dat hoeft ook niet, want ik begrijp het wel. Maar het gaat verder dan actief en passief fetisjisme, de combifetisj is eigenlijk de sleutel. Combifetisjisten zijn mensen die meer dan één fetisj hebben. Jij bent een goed voorbeeld met je benenfetisj en je flauwvalfetisj. Fetisjen kunnen elkaar versterken. Een vrouw met mooie benen wordt veel aantrekkelijker als ze flauwvalt, en een flauwgevallen vrouw met mooie benen is aantrekkelijker dan een flauwgevallen vrouw die geen mooie benen heeft."

Ik realiseerde me dat hij gelijk had, maar begreep nog steeds niet wat dit met de oplossing te maken had. Albert zag mijn onbegrip. "Jij bent een passieve flauwvalfetisjist. Dat betekent dat je het spannend vind vrouwen flauw te zien vallen. Maar je bent ook een actieve flauwvalfetisjist, want je vindt het ook opwindend te doen of je flauwvalt voor een vrouw. Hierdoor heb je connecties met zowel actieve en passieve vrouwelijke Evanouisten, zoals de deelorde heet. Daardoor kun je passieve Evanouisten stimuleren actief te worden en omgekeerd. Die leggen dan weer connecties met andere deelorden, zoals de Jambisten en hierdoor ontstaan meer combifetisjisten. En als combifetisjen actief en passief zijn versnellen ze het proces. Uiteindelijk zal dat leiden tot combifetisjisten die misschien wel vier of vijf fetisjen hebben en daarin actief en passief zijn. Een groep van die fetisjisten, met allemaal verschillende combinaties, zou ook niet fetisjisten tot fetisjist kunnen maken."

In een flits doorzag ik Alberts strategie en ik wist dat ik ten dode was opgeschreven. Hij wilde mij inzetten als fetisjverspreider en dan met steun van zijn nieuwe volgelingen Catsal verdrijven. Een deel van de traditionele fetisjisten zou dan zijn kant kiezen. Het was een afschrikwekkend scenario. "En zo spreidt de orde zich dan uit over de wereld?", vroeg ik zo onschuldig mogelijk. Albert lachte, "Er zal geen orde meer zijn als iedereen toe kan geven aan zijn of haar fetisj. Geen orde en geen leider."

Meende hij dit en was ik te pessimistisch geweest? "En ook geen regels?", vroeg ik. "Wie zich beperkingen wil opleggen is vrij dat te doen.", antwoordde Albert koel. "Maar wordt het dan niet onveilig? Ik bedoel, als iemand met een fetisj voor geweld alles kan doen wat hij wil..." Albert glimlachte, "Die heeft al heel snel geen bron meer. Uiteindelijk zullen mensen zichzelf gaan censureren, op een enkele uitzondering na. Dat is nu ook al zo in de maatschappij. Veel mensen houden zich aan regels, maar niet iedereen doet dat."

"Wat is eigenlijk jouw fetisj?", vroeg ik, om het allemaal wat luchtiger te maken. "Seksslaven", zei hij, "en jij bent er één van." Hij pakte een klein apparaatje van het bureau. 'Een taser!", dacht ik voor alles zwart werd.

17a - Alberts Voorbereidingen

Ik vond het jammer dat Robert niet op mijn lijn zat. Hij was gewoon te braaf en ik besloot de strijd dan maar zonder hem te voeren. Maar zijn combifetisj was onmisbaar en daarom besloot ik die van hem over te nemen. Het was een heel karwei om dat voor elkaar te krijgen, maar onplezierig was het zeker niet. Ik kleedde mijn lieve vriend uit en legde hem languit op mijn eigen bed. Hij was verrukkelijk en ik kon het niet laten even mijn handen over zijn slappe lichaam te laten glijden. Het liefst zou ik hem ter plekke neuken, maar dat was niet verstandig. Ik duwde zijn lange benen een beetje uiteen en pakte zijn lid. Dit was het spannendste moment waarvan alles afhing. 

Seksuologen zullen je vertellen dat een bewusteloze man geen erectie kan krijgen en ook geen orgasme. Het eerste is inderdaad waar, maar het tweede niet. Het is alleen heel moeilijk een bewusteloze man te laten klaarkomen en ik wist niet of ik daarin zou slagen. De voorwaarden waren wel aanwezig. Ik was geil en hij voelde zich erotisch tot mij aangetrokken, hoewel hij dat zelf niet besefte. 

Ik begon te masturberen, terwijl ik fantaseerde hoe ik hem nam. Al snel spoot ik en waren mijn handen gevuld met mijn hete zaad. Dit smeerde ik voorzichtig op zijn dijen en penis. Robert kreunde zachtjes en ik stopte. Als hij bijkwam zou alles nutteloos zijn en de bezwijming moest natuurlijk zijn. Je vraagt je misschien af wat er natuurlijk is als iemand met een taser buiten bewustzijn wordt gebracht. De handeling is niet natuurlijk, maar het bewustzijnsverlies wel en dat is voldoende.

Robert zonk weer weg en ik gaf enkele zachte tikjes tegen zijn ballen. Zijn lichaam sidderde en hij loosde zijn zaad verrassend krachtig. Ik ving het op in een beker en hoopte dat hij bewusteloos zou blijven. Dat was gelukkig het geval. Nu kwam het minst prettige deel van het proces. Ik zette de beker aan mijn lippen en dronk. Opnieuw brak een beslissend moment aan. Veel mannen vallen flauw als ze sperma drinken en ik voelde me duizelig worden. Zou het alsnog misgaan? Ik haalde diep adem, twee keer, drie keer en voelde een kracht door mijn dijen vloeien. Het was gelukt! Robert was nu nutteloos geworden en ik zou hem moeten liquideren, maar dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Hij zou een prima seksslaaf zijn waar ik nog veel genot van zou kunnen hebben.

Nu ik Roberts fetisjen tot mij had genomen kwam de volgende stap. Ik moest de fetisjen op grote schaal overdragen en dat was misschien nog lastiger, want volgens de boeken kon dit alleen door ze met anderen in praktijk te brengen en dan maar te hopen dat de vonk oversloeg. Maar er waren ook fetisjexperts die meenden dat het op een andere en snellere manier kon, dit staat beschreven in Fetish Matters 2e jaargang, nummer 5: 

'Erohynose is een techniek waarmee seksuele en erotische verlangens kunnen worden overgedragen op een (potentiële) erotische partner. Om dit te bewerkstelligen moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

1. De drager en de ontvanger staan open voor de geslachtsdaad

2. De ontvanger staat open voor erotische experimenten of heeft een erotische fetisj

3. De drager is bereid zich volledig te geven'

Vervolgens wordt in detail beschreven hoe de overdracht gaat en welke middelen daarbij gebruikt kunnen worden. Ik besloot de schrijvers van het artikel te benaderen. Ze zouden vast willen meewerken om hun theorie te toetsen.

17b - De potentiële seksslaaf

"Gelukkig, je bent weer bij bewustzijn.", zei Cathy. Ik knipperde met mijn ogen en vroeg me af hoe zei hier was gekomen. "Ik ben hier in opdracht van Catsal en Fay. Je plotselingen vertrek heeft de hele orde in staat van paraatheid gebracht en Catsal heeft zelfs een beloning in het vooruitzicht gesteld aan degene die jou dood of levend bij hem brengt. Fay is het daar niet mee eens, maar die ligt in een diepe bezwijming op een geheime plek. Een soort Doornroosje."

Ik voelde mijn pik stijf worden. Cathy zag het en glimlachte. "Je bent al aardig hersteld en dat is fijn, want we moeten hier zo snel mogelijk vandaan. Vertel me onderweg maar wat er allemaal met je is gebeurd." "Hoe weet je dat ik met je mee wil?", wierp ik tegen. "Omdat Fay jouw meesteres is en een slaaf zal zijn leven geven om zijn meesteres te verdedigen. Ze heeft je nodig, Robert."

Voor ik wist wat er gebeurde stonden we in het kleine huisje op het eiland. Ik verbaasde me niet en vroeg me alleen af of Albert, Catsal, Fay en Cathy wel echt waren. Als het eiland een illusie was, waarom zou de rest dan echt zijn? Cathy leek mijn gedachten te lezen. "Alles wat je wil geloven is echt, de rest is illusie.", zei ze rustig. "Maar dat betekent dus dat de strijd tussen Catsal en Albenus voor mij niet echt hoeft te zijn!", riep ik uit. "Dat klopt, maar je kunt wel het slachtoffer van die strijd zijn omdat zowel Catsal als Albenus jou kunnen laten doen wat ze willen. Er is maar één mogelijkheid om daaraan te ontkomen, behalve sterven."

Ik keek Cathy vragend aan, hoewel ik het antwoord wel vermoedde. "Je zult je fetisjen op moeten geven, maar dat zal voor jou niet meevallen, want vooral je flauwvalfetisj zit heel diep. "Of Catsal en Albenus moeten sterven.", merkte ik op. "Een ziener!", gilde Cathy en viel flauw in mijn armen.

Wat ze daarmee bedoelde wist ik niet, maar ik moest eerst voor Cathy zorgen. Mijn penis was intussen stijf, maar ik voelde geen aandrang haar te betasten of te neuken. Voorzichtig legde ik haar op bed en even later kwam ze weer bij bewustzijn. "Je bent een ziener, dat maakt je machtig.", zei ze toen ze weer op adem was gekomen. "Wat is een ziener?", vroeg ik, "Bedoel je iemand die de toekomst kan voorspellen?" Cathy schudde haar fraaie hoofdje, "Nee, iemand die weet hoe de toekomst moet verlopen om...". "De wereld in goede banen te laten lopen.", vulde Catsal aan. "Vuile verraadster, sterf!" 

Tot mijn ontzetting had Catsal een groot mes bij zich en zette hij dat op haar keel. Cathy gilde en de natte plek in haar jurk verried dat ze was flauwgevallen. "Getver!", riep Catsal en gooide haar bezwijmde lichaam op de vloer. Ik sprong overeind en greep zijn mes. Catsal probeerde het terug te pakken en ik leek als verlamd terwijl hij mij ontwapende. "Sukkel!", zei hij minachtend en spuugde mij in het gezicht. Met een vegende beweging schopte ik zijn benen onder het lichaam vandaan. Catsal vloekte en viel met zijn borst in het mes dat hij op de grond had laten vallen. Hoe dat precies met de punt omhoog was komen te liggen is nog steeds een raadsel, ik vermoed dat het een interventie door Albert is geweest.

Terwijl ik de flauwgevallen schoonheid met een paar tikjes op de bleke wangen bij bewustzijn bracht, blies Catsal de laatste adem uit. Cathy leek niet geschokt en onthoofdde haar kwelgeest zonder enige emotie. "Nu moeten we naar Fay.", zei ze en trok me mee de spelonken van het kasteel, waar we inmiddels beland waren, in. "Maar Albenus staat op het punt aan te vallen.", merkte ik op. Het leek niet tot haar door te dringen. 

18 - Confrontatie

Ik kon Cathy bijna niet bijhouden, "Schiet op, nu Catsal dood is kan Fay ieder moment sterven!", riep ze en ik rende haar bijna voorbij. "Hier rechtsaf en dan de derde deur links, o mijn God!" Cathy verstijfde, voor de door haar aangegeven deur stond Albert.

"Ik wist dat ik je hier zou treffen.",  zei hij zachtjes. "Heb je toch voor Catsal gekozen?" "Catsal is dood.", zei ik en Cathy knikte bevestigend. "En nu willen jullie dat Fay de orde gaat leiden.", Albert keek ons meewarig aan. "Ik hoef jullie maar een paar minuten op te houden en Fay is bij Catsal." Cathy vloekte en gaf Albert een klap in zijn gezicht die hij niet afweerde. "Ik zou je kunnen doden, meisje, maar ik ben een vreedzaam mens. Zelfs Fay mag blijven leven als ik krijg wat ik wil." Ik begreep dat hij mij bedoelde en knielde voor hem neer. "Ik ben je slaaf, Albert, doe met me wat je wilt."

"Hij zal je doden en vervolgens wachten tot Fay sterft.", waarschuwde Cathy. Albert gaf haar een tik tegen haar slaap en de ranke schoonheid viel buiten bewustzijn op de vloer. "Bind haar vast.", beval mijn nieuwe meester en ik gehoorzaamde. "Als Fay dit niet overleeft heb je een probleem.", zei ik. Albert lachte me uit. "Begrijp je niet dat ik niet alleen ben?", vroeg hij terwijl hij de deur van de kamer opende. Ik zag drie vrouwen rond een bed staan waarop de roerloze gestalte van Fay lag. "Mag ik je voorstellen aan mijn helpsters?", zei hij.

Dat voorstellen ging niet gepaard met het noemen van namen. "Deze drie vrouwen hebben het lot van jou en de zusjes in handen. Breng die trut bij bewustzijn.", hij wees een van de vrouwen aan die direct gehoorzaamde. Binnen een paar minuten sloeg Cathy haar fraaie ogen op.

"Mooi, nu hoef je je alleen nog aan mij te onderwerpen en dan mag je Fay en Cathy allebei hebben." Cathy probeerde iets te zeggen, maar de vrouw die haar had bijgebracht keek haar dreigend aan. "Kleed je uit, snel.", beval Albert. Ik gehoorzaamde. "Kniel", zei hij met een lichte opwinding in zijn stem. Ik voldeed aan zijn bevel. "Zijn jullie klaar?", de twee andere vrouwen knikten. Albert ging wijdbeens over mij heen staan en sloot zijn gespierde dijen om mijn hals. Het was een angstige, maar ook heerlijke ervaring. Langzaam voerde hij de druk op. "Streel mijn dijen.", mijn handen gleden over zijn bovenbenen. "Trek me af", mijn linkerhand manipuleerde zijn stijve pik. "Mond open.", ik sperde mijn mond zover mogelijk open. "Slikken...ah!", Alberts sperma spoot met kracht mijn keel in.

19 - Slaaf en meester

Toen ik uit mijn bezwijming ontwaakte waren Albert, Cathy en twee van de drie vrouwen verdwenen. Alleen een kleine brunette was achtergebleven en zij had mij bij bewustzijn gebracht. "Je kunt bezit nemen van Fay als je daartoe in staat bent.", zei ze en verliet de kamer. Ik krabbelde overeind en liep naar het bed waar de verrukkelijke blondine naakt gestrekt lag. De aanblik alleen was al voldoende om mij spontaan te laten klaarkomen.

Ik besefte dat ik Fay alleen kon helpen door mijn fetisj te onderdrukken, maar dat viel niet mee. Bij Cathy had ik totaal geen last gehad, maar blijkbaar had het doorslikken van Alberts zaad de fetisj krachtiger gemaakt. Ik boog me over Fay's heerlijke lichaam heen en vroeg me af wat te doen. Ik moest haar benen vermijden, want als ik die zou aanraken zou ik alle grenzen overschrijden en haar verkrachten met haar dood als gevolg. Dat was natuurlijk wat Albert wilde.

Ik besloot me op haar prachtige borsten te richten en begon instinctief aan haar tepels te zuigen. Die werden hard en tot mijn schrik proefde ik moedermelk. Fay's lichaam schokte en toen ik een hand op haar buik legde om haar te kalmeren, voelde ik dat ze vochtig was geworden. Als gehypnotiseerd begon ik haar te beffen, zonder naar haar goddelijke dijen te kijken. Het leek een eeuwigheid te duren en ik voelde dat ik ieder moment flauw kon vallen.

"Ahhh!!!!", kreunde Fay terwijl ik haar sappen dronk. Ik voelde een hand op mijn hoofd. "Je hebt me gered.", fluisterde ze. "Je bent intelligenter dan ik dacht.", zei Albert die gearmd met Cathy was binnengekomen. "Nee, jullie hoeven niet bang te zijn, Robert heeft mij overtroefd.", vervolgde hij.

"Betekent dat dat we vrij zijn?", vroeg ik. "Ja en nee.",  antwoordde Albert mysterieus. "Fay is nu van jou en jij bent van mij." "En Albert is van mij.", voegde Cathy toe. Ik keek haar verbluft aan. "Maar wat is er dan gebeurd?", vroeg ik. "Ik heb bij Albert gedaan wat jij bij Fay deed. Daardoor vloeide jouw energie in die van mij. Daarmee ben ik de vrouwelijke versie van jou geworden." Albert knikte, "Dus jij bent mijn slaaf en meester en daarmee heb je cirkel rond gemaakt."

"Niet helemaal", merkte ik op, "Cathy heeft geen meester." "Maar wel een meesteres.", zei Fay terwijl ze op zichzelf wees. Ik keek haar vragend aan, maar geen van beide zusjes reageerde. "Cathy is door Fay in de orde gekomen, het is een unieke casus die we voorlopig liever geheim houden." Ik begreep dat het beter was geen vragen over dit onderwerp te stellen. 

"En hoe gaan we nu verder?", vroeg ik. Albert zweeg. "Dat vertel ik later vandaag. Nu moet je uitrusten en geen vragen meer stellen." Fay keek me veelbetekenend aan. "Zoals u wenst, meester. Waar kan ik uitrusten?", vroeg ik zo onderdanig mogelijk. Albert wees me de weg naar een kamertje waar een bed stond. Je wordt gewaarschuwd als we vertrekken. Dan moet je direct klaarstaan." 

20 - De nieuwe orde

Het schemerde al toen een van de drie vrouwen mij wekte. Ik volgde haar door de gangen naar een omheinde plek op het dak van een van de torens van het kasteel. "Pak Fay's dijen en houd die stevig vast.", beval Albert. Ik gehoorzaamde en probeerde mijn erectie te negeren. Na wat het beste als een korte vlucht zonder vliegtuig beschreven kan worden, bereikten we een klein kerkje. "Dit is St. Jacobs Church", zei Albert. Het is een voormalig katholiek kerkje dat al enkele jaren niet meer in gebruik is. Ik heb het kort na de sluiting gekocht en ingericht als een kloosterhotel. Inmiddels is het geen hotel meer, maar zal het ons onderkomen worden."

Met 'ons' bedoelde hij zichzelf, Fay, Cathy, mij en de drie vrouwen waarvan ik de namen niet kende. Albert vroeg ons in een kring te gaan zitten op wat voorheen het altaar was. "Voordat ik ga vertellen wat we gaan doen, zal ik eerst de drie vrouwen voorstellen. Dit is Tessa", hij wees op een lange slanke blondine met groene ogen, "dit is Manon", Albert legde een hand op de schouder van een kleine, welgevormde brunette, "en dit is Raquel." De laatstgenoemde was een wat oudere vrouw met grijzend haar, maar nog verrassend volle vormen. "We zijn met zeven, een heilig getal. Twee mannen en vijf vrouwen, dat is niet de ideale samenstelling, maar goed genoeg voor onze missie. Fay en Raquel zijn van jou, Robert, Cathy, Tessa en Manon zijn van mij. Ik hoef niet verder uit te leggen wat dat betekent, hoop ik."

"Het is duidelijk, meester.", zei ik zachtjes. "Dat gemeester kun je achterwege laten. We vormen een team van gelijkwaardige mensen, maar wel ieder met hun specifieke taken. Onze missie is het verspreiden van zoveel mogelijk fetisjen. Dat is een taak van ons allemaal. De verdere taakverdeling is als volgt:

Ik ben de leider van onze mini orde en bepaal welke fetisjen we verspreiden, hoe en wanneer. Daarnaast is het mijn taak Cathy te bevredigen. Fay is Roberts seks slavin en onze kok. Cathy is Fays seks slavin en samen met Tessa, Manon en Raquel verantwoordelijk voor het onderzoek naar methoden om fetisjen te verspreiden. Robert is mijn seks slaaf en secretaris. Hij helpt het onderzoeksteam bij het schrijven van rapporten en zorgt ervoor dat het manuscript geactualiseerd wordt. We leggen ons dus toe op fetisjverspreiding en niet op concurrentie met de bestaande ordes. Waar mogelijk werken we samen, we zoeken geen conflict. Is dat allemaal duidelijk?" 

Iedereen knikte instemmend. "Mooi, hier heb ik de tekst van wat ik zojuist heb gezegd. Zorg ervoor dat deze aan het manuscript wordt toegevoegd." Albert overhandigde mij een document. "Nu geef ik jullie een korte rondleiding door ons klooster."

Het klooster was groter dan het leek en bestond uit 7 slaapkamers, 4 badkamers, een ruime keuken, 2 kantoren, waarvan er één aan mij werd toegewezen en een zaal waarin gegeten en vergaderd kon worden. Er was ook een kleine tuin, die vrijwel kaal was. "Ik zoek nog iemand die de tuin kan bijhouden.", zei Albert. "Dat wil ik wel doen.", antwoordde Raquel. "Ik heb jaren in een moes- en kruidentuin gewerkt in het dorp waar ik geboren ben." "Prima, dan is dat ook geregeld. We ontbijten gezamenlijk om 8 uur, lunch is om 1 uur en het diner om 6 uur. Alle maaltijden duren een uur. Tussen de maaltijden wordt er gewerkt. Na het diner nemen we de dag door en de plannen voor de volgende dag. Om half 11 gaat iedereen naar de eigen kamer, tenzij een meester of meesteres andere instructies heeft.", Albert lachte. 

Ondanks de late aankomst zette Fay een goed diner op tafel. Daarna gingen we weer in de kring zitten. "Morgen is een oriëntatiedag. Iedereen gaat met de basistaken aan de slag en ik kijk hoe het verloopt. Ook maak ik een planning voor de komende tijd. Jullie zijn nu vrij, behalve Robert en Raquel, jullie komen met mij mee." Ik keek Raquel aan, ze keek kort terug en ik las angst in haar ogen.

21 - Dagsluiting

"Je vraagt je af waarom ik jou heb meegenomen", zei Albert tegen Raquel, die inmiddels lijkbleek was weggetrokken. "wees niet bang, ik ben niet van plan je iets aan te doen. Maar ik heb je wel nodig voor een onderzoek. Het gaat om MILF-fetisjisme en fetisjen van oudere vrouwen voor jonge mannen. Ik verwacht van jou een plan van aanpak en van Robert medewerking aan de uitvoering. Dat is alles, je kunt nu gaan. Jij blijft, Robert." Raquel haastte zich opgelucht naar haar kamer en ik wachtte op wat zou komen.

"Waarschijnlijk verwacht je dat ik een erotische dienst van je verlang, maar dat is niet zo. Maak je niet ongerust, je zult vaker mijn speeltje zijn dan je lief is, maar ik heb voor jou een speciale taak die goed bij je overige werkzaamheden past. Ondanks alle beschrijvingen in het manuscript, is de exacte werking van een orde nooit helemaal beschreven. Je bent intelligent en ziet veel. Daarom geef ik jou de opdracht alle betrekkingen tussen de ordeleden te beschrijven in dit boek." Hij overhandigde mij een notitieboek met een donkerblauwe kaft. Iedere dag verwacht ik een artikel op mijn bureau. Dat mag op ieder tijdstip tussen 9 uur 's ochtends en 10 uur 's avonds. Niemand mag lezen wat je schrijft. En nu moet je gaan."

Ik liep met het boek het kantoor uit en bereikte zonder iemand tegen te komen mijn slaapkamer. Ik kon de slaap niet vatten en vroeg mij af of het verboden was 's nachts te werken. Gelukkig stond er een klein bureautje in de kamer en ik begon met mijn opdracht.

Analyse van de orde van Albertianen

1. Beschrijving van de orde

"De orde van Albertianen bestaat uit 7 personen: Albert, Fay, Cathy. Robert (schrijver, Tessa, Manon en Raquel. Doel van de orde is het verspreiden van fetisjen. De orde wordt geleid door Albert en iedereen heeft een eigen taak. Daarnaast zijn de privéverhoudingen vastgelegd: 

2. Taken van de ordeleden

Leider: Albert

Secretaris: Robert 

Onderzoekers: Cathy, Tessa, Manon, Raquel

Kok: Fay

3. Privéverhoudingen tussen ordeleden

Albert: Seks slaaf van Cathy, meester van Robert, partner van Cathy, Tessa en Manon

Fay: Seks slavin van Robert, partner van Robert, meesteres van Cathy

Cathy: Meester van Albert, partner van Albert

Robert: Seks slaaf van Albert, meester van Fay, partner van Fay en Raquel

Tessa: partner van Albert

Manon: partner van Albert

Raquel: partner van Robert

Ik dacht aan Raquel en hoe angstig ze was geweest. Het was duidelijk dat Albert ons gekoppeld had in verband met onze opdracht. Zouden de partnerschappen wisselen per opdracht? En wat werd er verwacht van de partners? Vermoedelijk alleen het uitvoeren van de opdrachten maar wat als er gevoelens zouden ontstaan? Ondanks haar leeftijd was Raquel aantrekkelijk en als onze samenwerking mij een MILF-fetisj zou bezorgen zou die in combinatie met mijn andere fetisjen tot ongekende mogelijkheden lijken. Er was nog veel onduidelijk, maar morgen kon ik mijn vragen aan Albert stellen. Een klop op de deur onderbrak mijn gedachten. Ik borg het notitieboek op en deed open.

22 - Nachtelijk bezoek

Zoals ik verwachtte, stond Albert voor de deur. "Ik heb nog een paar dingen niet uitgelegd en omdat ik nog licht zag branden klopte ik aan." Ik vertelde hem dat ik al begonnen was met mijn taak en liet hem de aantekeningen zien. "Een goed begin, maar ik verwacht meer diepgang.", zei hij. "Natuurlijk, dit is alleen maar een beschrijving van de orde, niet van wat er gebeurt.", antwoordde ik. 

Albert gaf het boek terug, "Ik ben niet duidelijk geweest over je relatie met Raquel. Je gebruikt het woord 'partner' en dat is niet verkeerd. Maar de functie moet wel nader omschreven worden, net als de andere functies die je hebt genoemd. Dat bedoel ik ook met diepgang." Ik knikte, "Ik wilde je morgen wat vragen stellen over het partnerschap. Is het niet handiger als je daar in de ochtendvergadering iets over vertelt?" "Dat zal ik zeker doen, maar jij moet er meer over weten dan de drie nieuwe leden. Fay en Cathy weten al wat ik bedoel, we hebben het samen bedacht. Overigens wil ik jou ook als meedenker gebruiken, maar daarover later meer. Met partner bedoel ik iemand met wie je een gelijkwaardige en volledige relatie hebt. Dit om te voorkomen dat de relatie met Fay doorslaat."

"Hoe bedoel je dat?", vroeg ik, Albert zuchtte, "Fay is je slavin en moet alles doen wat je beveelt, of ze dat nou leuk vindt of niet. Ik kan je vertellen dat zo'n relatie uiteindelijk gaat vervelen. Er zit geen uitdaging in, het is eenzijdig. Daarom heb je ook een partner nodig. Die zal niet direct je bevelen opvolgen en dat houdt het spannend. Partners mogen elkaar ook 's nachts bezoeken. De nieuwe leden krijgen alleen te horen wat het partnerschap inhoudt en niet de achterliggende reden. Ben je overigens blij met Raquel?", hij lachte schalks.

"Ik ken haar nog maar net. Ze ziet er goed uit, hoewel ze wat ouder is dan ik.", was mijn diplomatieke antwoord. "Ja 54, maar wel een stuk. Vooral haar kuiten zullen je bevallen. Nou, welterusten." Albert draaide zich om en verdween. Ik pakte het boek en beschreef de functies zo nauwkeurig mogelijk. Daarna waagde ik mij aan een beknopte feitelijke beschrijving van de verhoudingen tussen alle ordeleden (zie Appendix). Ik kwam tot de conclusie dat er nogal wat schortte aan de stabiliteit.

+++++++++

23a - Albert verneemt Roberts bevindingen

De volgende ochtend informeerde Albert naar de voortgang van mijn beschrijving van de orde.  Ik overhandigde hem het boek en hij las het met stijgende opwinding. "Een messcherpe analyse.", was zijn conclusie. "Wat kunnen we doen om meer balans aan te brengen?"

Ik zweeg, misschien was zijn vraag retorisch en niet voor mij bestemd. "Nou, doe eens een suggestie, ik vraag het je niet voor niets." Ik sloot mijn ogen, "Ik vind het lastig omdat ik niet de indruk wil wekken dat mijn meester iets fout heeft gedaan, maar ik denk dat u te perfectionistisch bent in de opzet en daardoor het oog verliest voor de praktijk."

Albert zoende me vol op de mond. "Eindelijk iemand die eerlijk tegen me is. Ik ben heel benieuwd naar je ideeën."

23b - Slaaf met een meesterbrein (Albert)

Robert begon aarzelend aan zijn betoog, "Het streven naar een cirkelvormige organisatie lijkt heel harmonieus, maar is eigenlijk onnatuurlijk. Organisaties moeten hiërarchisch zijn. Binnen die hiërarchie kun je vrijheid creëren.", Robert zweeg. "Ga door, en praat tegen me als een vriend die je advies nodig heeft." Robert ontspande direct.

"In de huidige organisatie heeft iedereen een leider. Jij bent ordeleider, maar Cathy is jouw meesteres. Ze heeft echter geen invloed op jouw beslissingen, en..." "Schets mij een andere organisatie, ik weet zelf wel wat er fout is.", onderbrak ik hem.

"Goed, ook mijn idee zal wel zwakke punten hebben, maar ik doe mijn best. Om te beginnen moet de band tussen jou en Cathy worden aangepast. Je bent haar leider en dat slaaf/meesteres gedoe slaat nergens op. Wat jullie delen is een fetisj voor fetisjen. Daar ligt jullie kracht. Ga daar samen mee aan de slag en laat Tessa, Manon en Raquel jullie ideeën uitwerken. Drie partners is overigens ook onzin. Tessa en Manon zijn je ondergeschikten. Als je een strategisch partnerschap wil aangaan, kies dan voor Fay of Cathy."

Ik gebaarde hem te stoppen. Wat hij zei was waar, maar niet volledig. "Een partnerschap moet om reden van liefde gesloten worden. Dan is er maar één optie, en dat ben jij.", zei ik. "Maar ik betwijfel of jij zulke diepe gevoelens voor mij koestert."

Robert beantwoordde nu mijn kus. "Ik zou zeker je partner kunnen zijn. We genieten allebei van de seks, maar ik kan niet zonder een vrouw. Dat zou betekenen dat ik naast jou nog een partner zou moeten hebben en apart daarvan een slavin. De combinatie slavin en partner wringt, zelfs als alles harmonieus lijkt te verlopen." Hij zweeg en ik realiseerde mij dat zijn kennis veel groter was dan ik dacht. Gevaarlijk veel groter, maar ik had hem nog nodig en moedigde hem aan verder te spreken.

"Ik denk dat we een ander soort orde moeten beginnen, uiteraard met jou aan het hoofd. Zelf ben ik tevreden als ik jou mag dienen en zelf mijn pleziertjes kan hebben. Jij bent dus de leider en kiest een partner en een slaaf binnen de orde. Die slaaf heb je al gekozen, volgens mij.", hij lachte even.

"Dat klopt, jij bent mijn slaaf, maar dat sluit dan uit dat we partners zijn. En eigenlijk is er binnen de orde geen geschikte partner. Zijn de rollen in de orde voor jou definitief?"

-Nee, rollen kunnen veranderen als omstandigheden veranderen. -

"Mooi, ik zou je dus nu als slaaf kunnen nemen en later als partner."

-Ja, of als partner en later als slaaf, afhankelijk van wie je tegenkomt. Dat betekent wel dat de orde groter wordt, maar dat lijkt mij juist goed. Overigens hoeft niet ieder orde lid partner, meester, meesteres, slaaf of slavin te zijn. -

Robert had de zaak echt goed doordacht en zou zeker een rivaal worden als ik hem niet uitschakelde. We spraken nog bijna een uur en toen wist ik alles van zijn nieuwe ideeën. "Schrijf ze op in het boek.", beval ik en Robert ging direct aan de slag.

24 - Gesprek met mijn partner (Robert)

Albert las mijn ideeën (zie Appendix) en leek er heel tevreden over. Hij riep direct alle ordeleden bijeen en las voor wat ik had geschreven. "Ik wil vanavond een vergadering beleggen over Roberts ideeën. Hier zijn kopieën van wat hij heeft opgeschreven. Na het diner beginnen we direct."

Iedereen trok zich terug in de eigen kamers, behalve Raquel, die na enige aarzeling bij mij aanklopte. Ik zag dat ze gespannen was. "Je loopt gevaar, Robert, zodra Albert in de nieuwe organisatie de macht heeft, zal hij jou doden.", zei ze zachtjes. "Dat zal zo'n vaart niet lopen, hij heeft me nodig om de zaken in goede banen te leiden.", zei ik zelfverzekerd. "Dat duurt niet zo lang en dan is het einde verhaal voor jou.", zei ze verbeten. "Geloof mij, ik heb het beest in hem gezien. Hij zal je vermoedelijk zo intensief als slaaf gaan gebruiken dat je bezwijkt. En dat wil ik niet, want ik...", ze keek me angstig aan.

"Vertel me wat je te zeggen hebt.", zei ik zo kalm mogelijk. "Je zult me niet geloven en denken dat ik uit jaloezie handel. Ik ben verliefd op je, Robert, daarom waarschuw ik je. Het maakt me niet uit of ik je partner blijf in de nieuwe orde, maar ik wil niet je weduwe zijn. Je bent te intelligent voor Albert en als ik Tessa en Manon instrueer heb je al 3 stemmen. Met je eigen stem erbij heb je een meerderheid en kun je de orde leiden" "Maar waarom zou ik de orde moeten leiden?", vroeg ik wantrouwend. "Omdat jij weet hoe fetisjen op een vreedzame manier verspreid kunnen worden.", antwoordde Raquel. Daarna stond ze op en verliet mijn kamer.

Ik dacht na over wat ze gezegd, en ook niet gezegd had. Was ze verliefd op me? Het leek erop, maar misschien was het een valstrik van Albert om mijn trouw te testen. Maar wat als ze gelijk had? Ik liep naar haar kamer en klopte op de deur. "Kom binnen", riep ze, alsof ze bezoek verwachtte. Ik opende de deur en ze keek me ondeugend aan.

"Nieuwsgierig?", vroeg ze en ik knikte. "Dat dacht ik al. Het is heel simpel. Albert zal zijn positie gebruiken om te domineren, binnen en buiten de orde. Hij is geen haar beter dan Catsal was. Daarom moet de orde een andere leider hebben en jij bent het meest geschikt. Ik geef toe dat ik bevooroordeeld ben, want ik geil enorm op je. Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik mezelf bevredig en fantaseert hoe jij me neukt. Hopelijk blijft het niet bij fantaseren, of ben ik te oud voor je?"

Raquel was meer dan 20 jaar ouder dan ik, maar ik vond haar wel aantrekkelijk. Bovendien zou vrijen ons dichter bij elkaar brengen en dat leek mij wel handig. Ik nam haar in mijn armen en kuste haar op de mond. "O, Robert...", kreunde ze terwijl ze me vastpakte. Mijn tong vond die van haar, die ijskoud was. "Wat..."

(Raquel)

Ik liet Robert los en voelde hoe zijn slappe lichaam langs het mijne gleed. Toen hij roerloos op het tapijt lag, kleedde ik hem uit. Terwijl ik zijn naakte lichaam bekeek, begreep ik iets van zijn flauwval fetisj. Zo ontspannen en weerloos was hij veel opwindender dan normaal. De gedachte zijn lichaam te betasten terwijl hij alles zou voelen zonder iets terug te kunnen doen wond me op. Ik wist dat ik hem had verlamd en dat hij volledig bij bewustzijn was. Dat bleek ook uit de angstige blik waarmee hij mij aankeek.

"Maak je geen zorgen, schat, over een uurtje kun je gewoon weer lopen en praten. Ik moest je wel verdoven, want anders bereik ik je niet. Ik snap dat je twijfelt, want we kennen elkaar nauwelijks. Toch moet je me vertrouwen. Ik geef toe dat ik je heb misleid door te doen alsof ik verliefd op je ben. Ik vind je een lekkere vent, maar dat is alles."

Ik pakte zijn pik beet en trok hem af. Terwijl het zaad over zijn dijen liep ging ik verder. "Mooi, je bent alweer goed op krachten, de meeste mannen komen niet zo snel klaar, of vallen flauw als ze spuiten. Ja, ik heb er ervaring mee, want ik ben dominatrix, en een hele extreme. Ik zou je graag als slaaf hebben en dat iks ook een van de redenen dat ik Albert niet als ordeleider wil. Stom misschien, maar zo is het nu eenmaal. Je zag er trouwens verrukkelijk uit toen je bewusteloos lag. Niet dat ik je nu onaantrekkelijk vind, maar ik snap je fetisj en vermoed dat ik die deel. Als wij samen verdergaan, kun jij ook genieten, want ik wil zeker onderzoeken of ik het leuk vind door jou te worden bijgebracht. Ik denk het wel."

"Dat zou heel goed kunnen, vaak hebben dominanten ook een submissieve kant.", zei Robert die nu heel ontspannen was. "Maar ik blijf van mening dat ik geen ordeleider moet worden." "Wie dan wel?", vroeg ik, hoewel ik het antwoord al wist. "Jij, je bent een natuurlijk leidster en ik zou je dolgraag dienen. Liever dan Albert. Ik ben geen homo en hij is de enige man tot wie ik me erotisch aangetrokken voel."

Ik vroeg hem hoe dat zo was gekomen. "Albert en ik zaten een aantal jaren in dezelfde klas. We woonden bij elkaar in de buurt en ik kwam vaak bij hem thuis. Hij was nogal een buitenbeentje in de klas (homoseksueel, hoewel ik dat toen nog niet besefte) en zijn ouders werkten, dus hij was vaak alleen thuis. We kregen een vertrouwensband en op een dag vroeg hij mij of ik niet gefrustreerd was dat ik Hester, het mooiste meisje van de klas waar ik hopeloos verliefd op was, niet kon krijgen. Het antwoord lag voor de hand, zijn reactie niet. Hij zei dat de zuster van Hester, Vivi, wel beschikbaar was. Hester had geen zuster, alleen een oudere broer die een paar klassen hoger zat, dus ik begreep niet wat hij bedoelde. 

Albert verzocht me op het bed te gaan zitten en te wachten tot hij terugkwam. Ik hoorde hem in de slaapkamer van zijn ouders rommelen en na ongeveer 10 minuten kwam hij binnen in een kort jurkje van zijn moeder. "Hallo, ik ben Vivi", zei hij met hoge stem, "jij bent verliefd op mijn zusje, maar ik ben verliefd op jou." Ik zat als versteend op zijn bed en hij begon door de kamer te dansen en me te plagen door te zeggen dat ik hem toch niet kon pakken. Ik stond op en rende hem achterna, maar hij ontglipte me steeds, tot hij uiteindelijk "O help, ik val flauw", prevelde en languit achterover op het bed viel. 

Tot dan toe had ik één keer iemand zien flauwvallen, een meisje uit mijn klas. Dat was bijna vier jaar geleden, maar ik voelde opnieuw de opwinding van toen. Ik boog me over Vivi heen en bekeek haar. Ze was verrassend mooi en ik streelde voorzichtig haar haar. Ze sloeg de ogen op en glimlachte. Ik hielp haar overeind, maar voor ze stond verloor ze opnieuw het bewustzijn. "Breng me bij.", fluisterde ze voor ze haar ogen sloot. Ik staarde in volkomen verwarring naar haar roerloze gestalte.

Deze keer had Albert ervoor gekozen zijn alter ego in een zeer opwindende houding te laten bezwijmen. Vivi lag op haar rug, de armen slap langs het lichaam, het linkerbeen gestrekt en het rechterbeen naar buiten gebogen. Hierdoor was haar jurkje opgekropen en ik zag dat ze er niets onder droeg. Het idee Alberts penis aan te raken was nog een stap te ver voor mij, maar Vivi's benen waren te verleidelijk en ik begon ze te strelen. Kussen durfde ik nog niet. Intussen nam Alberts penis enorme proporties aan en ik voelde dat ik zelf ook een stijve had. Om ongelukken te voorkomen trok in mijn broek en ondebroek uit. Ik weet niet of Albert daarop had gerekend, maar daar dacht ik op dat moment niet aan.

Voorzichtig drukte ik mijn lippen op haar rechter dij en Vivi kreunde. Terwijl ik haar benen nu vol overgave zoende, voelde ik dat ik klaar ging komen. Ik aarzelde, maar voelde toen hoe haar hand de mijne naar Alberts penis leidde. De aanraking was voldoende voor een gezamenlijke zaadlozing. Daarna viel ik flauw en kwam bij terwijl Albert mij op de wangen tikte. Vanaf dat moment was ik heimelijk verliefd op hem, maar uiteindelijk vond ik echte meisjeslichamen spannender. Ik heb ook nooit meer zulke gevoelens voor een man gehad."

We zwegen, en ik realiseerde mij dat ik geen beter onderzoeksmateriaal zou kunnen hebben. "Wat spannend, en vanaf dat moment ben je gaan experimenterern met flauwvallen?", vroeg ik. Hij schudde het hoofd. "Nee, ik heb daarna wel een paar meisjes zien flauwvallen en dat wond me iedere keer weer op, maar daar kon ik niet veel mee. Maar het wordt tijd om ons voor te bereiden op het diner en de vergadering."

25 - De vergadering

De spanning was voelbaar tijdens het diner en iedereen haastte zich naar de vergaderruimte, de voormalige kapel. Na een kort gebed opende Albert de vergadering, "Omdat ik nu nog ordeleider ben, zal ik de vergadering voorzitten. We beginnen met de stemming over Rob's idee over de orde. We stemmen anoniem, Tessa en Raquel tellen de stemmen en Manon presenteert de uitslag."

Het stemmen verliep snel, en Manon kondigde aan dat mijn voorstel unaniem was aangenomen.

"Goed, dan moeten we een reglement hebben. Het belangrijkste is dat we bepalen hoe een besuur en de leider gekozen worden. Het is gebruikelijk dat er een bestuur wordt gekozen dat vervolgens de funcies verdeeld. Dat is anders dan bij een club. Daar wordt de voorzitter rehtstreeks gekozen. Daarna kiezen we nog twee bestuursleden. Als de orde groeit zal het bestuur meegroeien, maar drie bestuursleden op zeven is voldoende, of ziet iemand dat anders?" "Formeel moet hierover gestemd worden.", merkte Manon op. Zuchtend stemde Albert toe. Er waren geen tegenstemmers.

"Dan kiezen we nu een leider, wie stelt zich naast mij kandidaat?" Raquel, Cathty en ik staken onze hand op. Albert glimlachte. "Ik ben blij met zoveel betrokkenheid. We stemmen tot er een meerderheid is."

In de eerste ronde stemden 3 leden op Albert, 2 op Cathy en 2 op Raquel. "Jammer, Robert, jij valt af.", zei Albert lachend. "Je hebt niet eens op jezelf gestemd!" Ik zweeg, want daar had ik een reden voor. Ik wilde niet dat Raquel direct werd weggestemd. Hoe zouden de leden gestemd hebben? Het was te vroeg conclusies te trekken.

In de tweede ronde kreeg Albert weer 3 stemmen, net als Raquel. "Cathy valt af.", concludeerde Albert nu enigszins gespannen. Ook ik voelde spanning. Fay zou zeker op Albert hebben gestemd en hijzelf natuurlijk ook. Vermoedelijk was Tessa de derde stemmer. Ik had weer op Raquel gestemd, en vermoedde dat Manon dat ook had gedaan. Vermoedelijk zou Cathy Albert steunen.

De laatste ronde brak aan en tot ieders verbazing won Albert die afgetekend met 5 stemmen. Ik keek naar Raquel, die niet verrast leek. Albert werd officieel benoemd en nam de felicitaties in ontvangst. Voor de overige bestuursfuncties stelden Cathy, Raquel en ik zich kandidaat. Cathy kreeg 4 stemmen, ik 2 en Raquel 1. Ik was verbaasd, want Raquel had niet op zichzelf gestemd. Wat was haar strategie? We besloten dat ik secretaris zou worden en Cathy algemeen besuurslid. Een penningmeester was niet nodig, want ons kapitaal bestond uit fetisjen, legde Albert uit. 

"Nu moet er nog een plaatsvervangend leider worden aangewezen. Iedereen kan zich hiervoor opgeven.", zei Albert. Cathy, Fay en Raquel stelden zich kandidaat. De uitslag was verrassend, Raquel kreeg 4 stemmen, Cathy 2 en Fay 1. Ik meende iets van Raquels plan te begrijpen.

"Alle partnerschappen zijn nu ontbonden, net als de meester/slaaf verhoudingen. Het kiezen van een partner of slaaf is een persoonlijke zaak, maar de hoogste in rang maakt de eerste keuze. Ik kies Cathy als partner en Robert als slaaf. Ben jij bereid mijn partner te zijn?", vroeg hij aan Cathy. "Ja, Albert, heel graag.", antwoordde ze. "En wil jij mijn slaaf zijn?", vroeg hij aan mij. Ik knielde voor hem neer als antwoord.

Nu was het Raquels beurt om te kiezen, als plaatsvervangend leider was zij tweede in de rangorde. "Ik kies Robert als mijn partner en niemand als slaaf of slavin." Ik accepteerde haar aanbod, tot verbazing van Fay. "Wil jij nog een slaaf of slavin?", vroeg Albert, "Ja, Fay.", was mijn antwoord. Fay weigerde echter. "Je mag nog een keer kiezen.", zei Albert. "Dan wil ik jou als slaaf.", zei ik tegen hem. 

Kreten van opwinding klonken, maar Raquel stak haar hand op. "Het mag volgens het reglement, het is in ieder geval niet uitgesloten. Een meester of meesteres kan slaaf of slavin zijn van zijn of haar eigen slaaf of slavin. Een partner kan ook een slaaf of slavin van de eigen partner zijn. Alleen op die manier kunnen fetisjen optimaal verspreid worden."

Albert knikte, "Raquel heeft gelijk, maar ik weiger als ordeleider ook slaaf te zijn." Dit antwoord had ik wel verwacht en zo raakte ik twee fetisjbronnen kwijt en kon ik mij op Raquel richten. Onze relatie zou ruimte genoeg bieden, dacht ik.

De situatie liet nu alleen nog mogelijkheden open voor relaties tussen vrouwen en daar werd geen gebruik van gemaakt. Albert sloot de vergadering en trok zich met Raquel terug. Ik verliet teleurgesteld de zaal. Natuurlijk begreep ik dat Albert niet wilde. Het zou de orde ook instabiel hebben gemaakt als hij had toegestemd. En ook voor Fay's standpunt had ik begrip, maar ik zou de spelletjes met haar missen.

26 - Gesprekken (Albert)

Ik nam Raquel mee naar mijn kantoor. "Verrassend dat jij mijn vervanger bent.", zei ik. "Ja, ik begrijp het zelf ook niet dat ik plotseling zoveel stemmen kreeg. Jij had liever Cathy gehad, denk ik." "Dat zou wel praktisch zijn geweest, ze is tenslotte mijn partner. Vind je het niet vervelend dat jouw partner mijn slaaf is?" Raquel haalde de schouders op, "Hij heeft toegestemd. Ik denk dat hij het wel spannend vindt. Is hij biseksueel?"  Albert schudde het hoofd, "Nee, ik ben de enige man voor wie hij erotische gevoelens heeft. Maar hoe zie jij de orde in de toekomst?"

"Ik denk dat de huidige orde het bestuur van een veel grotere orde zal worden. We hebben veel goed materiaal in handen en als we dat goed benutten ligt de wereld voor ons open. Maar ik weet nog niet precies hoe. Eigenlijk zou je dat aan Robert moeten vragen. Die heeft zeker ideeën. Hij is intelligenter dan wij samen.", zei Raquel.

Daarmee benoemde ze precies het precaire punt. Robert zou eigenlijk de ordeleider moeten zijn, maar dat was niet gebeurd. Zelf had ik ook niet op hem gestemd omdat ik vreesde dat hij alle macht naar zich toe zou trekken. Als ik geen ordeleider was geweest, zou ik zeker zijn slaaf zijn geworden. Hij had heerlijke fantasieën. Dat ik daarin vaak flauwviel sprak me minder aan, maar wat hij met mij deed om me bij te brengen was gewoon verrukkelijk. Maar nu was hij mijn slaaf en kon dat gewoon doorgaan. Ik zou de scripts wel wat meer naar mijn hand kunnen zetten.

"Ja, Robert is een slimme jongen. Echt mooi is hij niet, maar op de een of andere manier vind ik hem heel erotisch." "Ik ook.", zei Raquel, "Daarom heb ik hem als partner gekozen. Maar goed, gaan we Robert gebruiken, en zo ja, hoe?"

Ze spraken nog lang over de voor- en nadelen en kwamen uiteindelijk tot een besluit.

(Robert)

Ik zat lang te piekeren en wilde al bijna naar bed gaan, toen er geklopt werd. "Kom maar binnen.", riep ik en tot mijn verbazing stond Fay, gekleed in een haltertopje, hotpants and laarzen tot de knie in mijn kamer. "Sorry dat ik weigerde je slavin te zijn. Ik wil best je partner zijn in je fetish fantasieën, maar niet je slavin. Begrijp je het verschil?"

"Je bedoelt dat je zelf wilt bepalen wanneer je een spel wilt spelen en tot hoever we gaan.", antwoordde ik. "Min of meer, we hadden al afspraken over grenzen. Maar ik wil ook ruimte voor mijn fantasieën. Als ik nou die van jou help realiseren, zou jij dat dan ook voor mij doen?" "Ja, natuurlijk, vertel maar wat je spannend vindt."

Fay ging naast me op het bed zitten. "Heb je enig idee welke fetisj ik heb?", vroeg ze. "Nee, soms vraag ik me weleens af of je een fetisj hebt.", antwoordde ik. "Ik vind het heerlijk om mannen te betoveren en opdrachten te laten uitvoeren. Dat sluit voor een deel aan bij jouw fetisjen. Jij vindt het heerlijk om voor mij flauw te vallen, en ik zou je dan nadat ik je bij bewustzijn heb gebracht kunnen hypnotiseren en je erotische opdrachten geven. En misschien kunnen we dat flauwvallen af en toe overslaan." Ik knikte, het klonk goed wat ze zei.

(Fay)

Voor het gesprek met Robert ging ik naar mijn zusje. Ik trof haar alleen aan op haar kamer. "Albert is met Raquel aan het praten. Vind jij het niet gek dat zij gekozen is als plaatsvervanger? Ik heb het idee dat dit afgesproken werk is." Ik knikte, "Dat zou goed kunnen. Maar ik heb geen idee hoe of waarom. Het enige dat ik me kan bedenken is dat iedereen verwachtte dat jij en Albert partners zouden worden. Dat zou alle macht bij een koppel leggen en misschien vinden sommige mensen dat eng."

"Ja, zoiets dacht ik ook. Maar besef je dat Albert en Raquel allebei een band met Robert hebben?"

-Daar heb je gelijk in, dat had ik nog niet bedacht. Maar is dat erg? -

"Dat weet ik niet, misschien krijgen ze wel ruzie als ze hem allebei tegelijk willen."

-Of ze gaan hem gebruiken om hun macht te vergroten. -

Cathy schrok, "Dat is het! Wat stom dat ik dat niet eerder heb gezien!" Ik vroeg hoe Albert en Raquel dat zouden aanpakken. "Nou, Albert is zijn meester en Robert geniet van de erotische spelletjes die ze spelen. Raquel zal proberen jou te vervangen. Ja dat klinkt belachelijk, want jij hebt de mooiste benen van de wereld en ook een paar lekkere tieten, maar heb je Raquel weleens goed bekeken?"

"Niet echt", zei ik, "ik vind haar geen seksbom." Cathy lachte, "Nee, dat ben jij, maar ik weet niet of je haar weleens hebt zien glimlachen. Nee? Nou de Mona Lisa is er niks bij. Zodra ze glimlacht valt Robert in katzwijm voor haar en ik moet bekennen dat ze mij ook zou kunnen verleiden. Samen kunnen ze met Robert doen en laten wat ze willen. Ik denk dat ze hem gaan gebruiken om de orde te vergroten en dat wij zijn middel worden om dat te bereiken."

"Maar hoe dan?", vroeg ik, nu toch wel ongerust." "Ik vermoed dat de drie onderzoeksters daar het antwoord op hebben. Het is jammer dat jij niet zijn slavin wilde zijn, dan had je invloed op hem gehad. Maar ja, die kans is verkeken en je kunt deze beslissing niet herroepen."

Daar had Cathy gelijk in, maar ik kon wel contact met Robert leggen en proberen meer te weten te komen. Misschien kon ik hem nog beïnvloeden, maar die kans leek me klein. "Ik ga naar hem toe.", zei ik en rende Cathy's kamer uit.

(Robert)

Ik lag al in bed toen Raquel de kamer binnenkwam. Ze kroop naast me onder de dekens en hoewel we allebei moe waren voelden we ons opgewonden. "Dit wordt de eerste keer dat we de liefde bedrijven binnen de nieuwe orde.", zei ze zachtjes. "Ja, het lijkt wel of we een heel andere energie hebben.", merkte ik op. Raquel glimlachte en ik besefte dat ze er plotseling 30 jaar jonger uitzag. Ik kreeg meteen een erectie en Raquel bleek geen behoefte te hebben aan een uitgebreid voorspel. "Neem me hard.", kreunde ze en ik voldeed met plezier aan haar verzoek. Ze wist precies hoe ze mij voor een premature ejaculatie moest behoeden en haalde mij drie keer terug voor de zaadlozing. De vierde keer explodeerde ik bijna in haar en voelde ik hoe mijn zaad krachtig in haar koude kurtje...

27 - Werk (Raquel)

Arme Robert, zo geil, maar ook zo naief. Ik rolde zijn slappe lichaam van hem af en nam een bad. Hij zou minstens een uur bewusteloos zijn, dus ik had alle tijd. Nadat ik mij had aangekleed waarschuwde ik Tessa en Manon en gezamenlijk droegen we zijn naakte lichaam naar de onderzoekskamer aan het einde van de gang. Niemand zag ons, en dat was ook logisch, want de slaapvertrekken van Albert en de zusjes lagen aan de andere kant van de hal. 

Manon trilde toen ze een hand op zijn besmeurde dij legde. "Wat is hij sensueel!", zei ze opgewonden. "Ja, dat is zijn kracht, hij is niet sexy maar toch heel aantrekkelijk.", voegde Tessa toe. Ik zei dat we weinig tijd hadden en dat we onze gevoelens later konden bespreken. Mijn collega's knikten en we gingen aan het werk

Alberts opdracht was duidelijk, Robert moest zoveel mogelijk fetisjen gaan dragen en die dan verspreiden. Natuurlijk was dit onvoldoende om de orde snel te laten groeien, en daarom zou Cathy ook gebruikt gaan worden. Op zich was het niet moeilijk fetisjen over te dragen, maar het duurde lang en daarom hadden we ons al een tijdje verdiept in de mogelijkheden dit sneller te doen. Tessa had uiteindelijk een manier gevonden die we nu konden testen. Het idee was verrassend simpel. We dienden Robert een serum toe via een infuus. Hierdoor zou hij open moeten gaan staan voor beelden die, door de drogerende werking van het serum, als fetisjen zouden worden opgeslagen.

Ik begrijp dat dit vreemd en ongeloofwaardig klinkt, maar lichaam en geest zijn veel sterker met elkaar verbonden dan veel mensen beseffen. We wisten ook niet zeker of het zou werken, maar de tests die we op Manon hadden uitgevoerd leken te werken. Zij had nooit enige belangstelling voor Robert getoond, maar sinds we bij haar een fetisj voor lange mannen hadden ingebracht was dat veranderd. Ze kon nauwelijks van zijn bewusteloze naakte lichaam afblijven. 

Na een half uur ontwaakte Robert uit zijn bezwijming. We hadden hem 3 fetisjen toegediend. Het eerste was een fetisj voor slanke vrouwenlichamen. Dit testten we door Tessa naakt voor hem te laten paraderen. Robert keek zijn ogen uit, masturbeerde en kwam klaar. 

"Dat werkt dus.", zei Tessa lachend. "Mag ik hem een keer van je lenen?", vroeg ze ondeugend. Ik had er geen bezwaar tegen want ik zou mijn deel ook wel krijgen. Bovendien wist ik dat ik iedere man kon krijgen die ik wilde, ik hoefde maar te glimlachen om mannen op te winden. Dat had mij al veel pleziertjes opgeleverd.

De tweede fetisj was het MILF-fetisj. We vermoedden alle drie dat dit al latent aanwezig was in Robert, maar we hadden geen mogelijkheid het te testen. Ik heb wel de leeftijd, maar vanwege mijn 'talent' speelt die geen rol als ik een man verleid. Er was maar één oplossing, ik moest mijn 'talent' onderdrukken, en zelfs dan zou het geen objectieve test zijn. We besloten er verder geen tijd aan te besteden. Als de derde fetisj zou werken, zou het met deze ook wel goed gaan.

Die derde fetisj was er een voor billen. Dat Robert door benen opgewonden raakte wisten we, en dat hij een natuurlijke aanleg had voor fetisjen voor borsten en armen hadden we ook al ontdekt. Manon showde haar fraaie achterwerk. Het duurde even voor Robert reageerde, maar toen sprong hij overeind, greep haar van achteren bij de borsten en nam haar anaal. Manon was al flauwgevallen voor hij klaarkwam, en we lieten hem begaan met haar compacte welgevormde lichaam. . Robert kwam vier keer klaar tijdens de limp play, zoals het spelen met een bewusteloze partner heet en ik besefte dat ik nog niet de helft wist van wat je op dat gebied kunt doen. Hoe zou het voelen om te doen alsof ik bewusteloos was en alles te ondergaan wat Manon nu overkwam? Ik realiseerde me dat hij de flauwval fetisj al op mij had overgebracht.

In de loop van de week dienden we Robert nog 22 fetisjen toe. Daarna bleek hij immuun te zijn voor meer, maar 27 fetisjen was al een indrukwekkend resultaat. Albert hield alles nauwgezet in de gaten en toen ik hem rapporteerde dat Robert niet voor meer fetisjen vatbaar was, wilde hij hem direct bij zich hebben om de kwaliteit van ons werk te controleren.

(Albert)

Ik wist niet dat iemand een maximaal aantal fetisjen kon hebben. Dat was ook nooit onderzocht. Het was onmogelijk om alle 27 fetisjen te testen, maar ik wilde wel weten of zijn fetisjen onafhankelijk van het geslacht waren, zoals ik hoopte. Ik begon met zijn benenfetisj. Hiervoor droeg ik shorts en laarzen tot de knie. Ik showde mijn dijen en zag tot mijn genoegen dat hij opgewonden werd. Ik liet me languit achterover op bed vallen en wachtte op wat ging komen

(Robert)

Ik wist niet wat me overkwam toen ik een stijve kreeg. Tot nu toe was ik alleen opgewonden geraakt door vrouwenbenen en toen Albert deed of hij flauwviel kon ik mijn lusten niet bedwingen. Ik rukte zijn broek omlaag en begon hem hartstochtelijk met mijn linkerhand te bevredigen, terwijl mijn rechterhand over zijn dijen gleed. Voor ik het besefte stroomde zijn en mijn zaad over mijn handen. Albert kreunde en probeerde overeind te komen, maar ik draaide hem snel op zijn rug en spreidde zijn benen. Mijn handen gleden over zijn heerlijke kuiten en gespierde hammen naar zijn verrukkelijke kont. Hij probeerde weg te komen, maar ik ging op hem liggen en hij liet toe dat ik hem penetreerde. 

(Albert)

Het is natuurlijk niet goed dat een slaaf zo met zijn meester omgaat en daarom verzette ik mij. Toen bedacht ik dat ik veel meer te weten zou komen over de kwaliteit van zijn fetisjen als ik hem zijn gang liet gaan. Zijn penetratie was wat onhanding en het was duidelijk dat hij vermoeid raakte. Ik ontving hem gewillig en wachtte op het onvermijdelijke resultaat. Dat kwam al snel, want na een zwakke ejaculatie gleed Robert buiten bewustzijn op de vloer. Ik knielde bij hem neer en bekeek zijn slappe, met sperma en zweet overdekte lichaam. Als ik nu mijn lusten op hem zou botvieren zou hij het misschien niet overleven. 

Terwijl ik dit dacht, realiseerde ik me dat ik hem veel aantrekkelijker vond dan vroeger. Vooral zijn penis en dijen wonden me op. Had hij enkele van zijn fetisjen op mij overgedragen? Ik riep Raquel binnen en voelde direct opwinding toen ik haar benen zag. Ze beantwoordde mijn vraag en vermoeden bevestigend. Het plan werkte!

Ik vroeg Raquel in de kamer te blijven terwijl ik met mijn handen Roberts bewusteloze lichaam verkende. Raquel volgde mijn handelingen gespannen en ik realiseerde me dat ik met haar partner aan de slag was. Wat vond ze daarvan? Terwijl mijn handen over Roberts bovenlichaam gleden stelde ik haar die vraag zonder haar aan te kijken. Het antwoord was verrassend, Raquel vond het opwindend. Ze waarschuwde mij dat Robert snel bij zoiu komen en dan was het natuurlijk gedaan met de pret.

Ik vroeg haar of ze een trucje wist om hem langer in zwijm te houden en Raquel tikte Robert tegen zijn ballen. Er ging een schok door zijn lichaam, daarna verslapte hij weer. "Doe dit niet zelf, je moet precies weten hoe hard je moet tikken en waar. Maar nu ligt hij wel een tijdje gestrekt. Minstens een half uur, schat ik in. Ik kan je wel het een en ander leren over hoe je plezier met hem kunt hebben."

"Dat weet ik zelf ook wel.", antwoordde ik, maar Raquel was niet overtuigd. "Ja, hoe je jezelf kunt bevredigen op zijn lichaam bedoel je. Dat is echter maar de helft van de ervaring."Maar seks met een bewusteloze partner is toch eenzijdig!", wierp ik tegen. Raquel schudde meewarig het hoofd. "Dat is typisch een mannen opmerking.", zei ze. "Je hebt er geen idee van dat ook een bewusteloze partner meer dan een passief seksobject is."

Ze boog zich over haar partner heen en streelde de binnenkant van zijn dijen. "KIjk", fluisterde ze en ik zag hoe Robert een erectie kreeg. "Hoe kan dat?", fluisterde ik terug. "Als je allebei de flauwvalfetisj deelt is dat heel normaal. Robert is bewusteloos, maar de fetisj zit zo diep dat hij toch reageert."

28 - Raquels Verassing (Raquel)

Albert was gefascineerd en wilde ook ervaren hoe het voelde Robert te verwennen. Voorzichtig streelde hij zijn dijen. Ik moedigde hem aan verder te gaan. "Kus zijn dijen en doe iets met die stijve pik van hem!" Albert liet zich nu gaan en trok Robert af tot ze allebei klaarkwamen. Op het moment dat Alberts zaad over Roberts dijen stroomde sprong ik op en duwde het hoofd van de ordeleider tussen mijn dijen. Ik spande al mijn spieren en begon hem te wurgen. 

Hij was heel sterk en even leek het erop dat hij zich uit mijn greep ontworstelde, maar toen slaakte hij een kreet en verslapte. I.k zag Robert tevreden glimlachen, hij had wel op de juiste plaats getikt. "Ga door!", zei hij met hese stem en ik omhelsde Albert met mijn dijen tot hij niet meer ademde. 

"Dat werkte prima.", zei Robert terwijl ik constateerde dat Albert was overleden. "Ja, het was maar goed dat we die code hadden afgesproken.", zei ik huiverend. "Maar hoe wist je dat Albert jou zou raadplegen?", vroeg Robert argwanend. "Heel simpel, ik ken je het beste en weet meer van flauwvalfetisjisme dan Tessa of Manon. Maar we moeten nu snel zijn, anders komen we in de problemen. Cathy lijkt mij de gevaarlijkste van de twee."

Daar was Robert het niet mee eens, "Fay heeft iets van de oerkrachten van Catsal, dat is echt heel gevaarlijk. Maar ik denk dat ze geen tegenstand zal bieden." Ik keek hem verbaasd aan en realiseerde me toen wat hij bedoelde. "Roep de ordeleden bijeen beval ik hem. Robert haastte zich en binnen een kwartier zaten we om het naakte lichaam van de dode ordeleider.

29 - Een nieuwe orde (Robert)

Zoals ik verwachtte viel Cathy flauw toen ze het dode lichaam zag. Ik ving haar op en legde haar in stabiele zijligging. Voor fetisjisme was nu helaas geen tijd. Raquel opende de vergadering. "Albert is dood en ik ben jullie leider. Robert wordt mijn plaatsvervanger."

Fay reageerde furieus. "Hoe is Albert gestorven? Ik zie vreemde vlekken op zijn hals." Raquel glimlachte, "Wat jij kunt, kan ik ook." Fay keek haar schamper aan, "Jij wilt dus beweren dat je hem met je dijen hebt gewurgd?", zei ze smalend. "Ze spreekt de waarheid, Fay.", zei ik, "Ik heb het zelf gezien." Ik had nog veel meer gezien, maar dat hield ik voor me. Tijdens de wurging leken de jaren van Raquel af te vallen. Toen ze Albert losliet zag ze eruit alsof ze 20 was. Ik vroeg me af of ze dat proces onder controle had. Als dat zo was, zou ze een zeer krachtig leidster kunnen worden, maar als het niet zo was, was haar kracht ook haar zwakte. 

"Albert misbruikte zijn slaaf", ging Raquel verder, "Robert lag bewusteloos op de vloer toen ik binnenkwam en als ik niet had ingegrepen, zou hij nu dood zijn." Ik knikte. Het was een leugen maar het leek me verstandiger om het spel mee te spelen. Fay wilde een onderzoek, Raquel schudde het hoofd. "Alleen Robert was erbij. De doodsoorzaak van Albert is bekend, ik heb hem gewurgd. Je mag onderzoeken of ik verder de waarheid heb gesproken, maar waarom zou Robert liegen?"

"Hij is je partner en je hebt hem tot je plaatsvervanger benoemd. Misschien steunt hij je daarom.", zei Fay. Raquel glimlachte, "Als dat zo is mag je het bewijzen. Maar als je het niet kunt bewijzen word je Roberts seks slavin. "Dat gebeurt niet.", zei Cathy die inmiddels bij bewustzijn was gekomen. "En hoe denk je dat te voorkomen?", vroeg Raquel spottend. "Ik ga het onderzoeken, niet Fay.", zei de ranke schoonheid gedecideerd.

Raquel hief haar handen op, "Je mag alles onderzoeken, maar voor jou geldt hetzelfde als voor Fay." Fay protesteerde, maar Cathy viel haar in de rede, "Ik accepteer de voorwaarde.", zei ze. "Goed", zei Raquel, "dan leg ik nu mijn verklaring af en daarna kun je aan je onderzoek beginnen. De verklaring bevatte een aantal duidelijke, maar niet gebeurde, feiten en ik vroeg me af wat Raquels bedoeling was. Na haar verklaring sloot ze de vergadering.

30 - Onderzoek (Cathy)

Fay volgde me naar mijn kamer en probeerde mij op andere gedachten te brengen. "Albert zal nooit postuum een eerlijk proces krijgen, en dan word jij Robs slavin." Ik glimlachte, "Ben je jaloers?", Fay schudde het hoofd. "Nee, maar ik vraag me af wat je hem te bieden hebt." "Blijkbaar ben je vergeten dat hij nu 27 fetisjen heeft. Iedere vrouw heeft hem nu iets te bieden en dat maakt hem kwetsbaar. Een overdaad aan fetisjen kan er zelfs toe leiden dat hij sterft van opwinding. Maar er is ook een kans dat de fetisjen elkaar neutraliseren. Ik weet er te weinig van en zou dat eigenlijk met Manon en Tessa moeten bespreken. Daarom wil ik dat onderzoek."

Fay knipperde met haar ogen, "Maar zou Raquel zich niet van de risico's bewust zijn?". Daar kon ik geen antwoord op geven, maar ik was ervan overtuigd dat de uitkomst van het onderzoek mij in een beter daglicht bij Raquel zou stellen. Als ik met haar een vertrouwensband op zou kunnen bouwen, zou ik Albert kunnen wreken. Ik vertelde Fay kort wat mijn strategie was. "Je kunt op mij rekenen.", zei ze toen ik was uitgesproken.

De gesprekken met Manon en Tessa bevestigden mijn vermoedens. Als Robert te vaak blootgestelde zou worden aan individuele triggers, zou hij het niet overleven. Maar als er drie of meer fetisjen gelijktijdig getriggerd zouden worden bestond er een kans dat hij voor die fetisjen ongevoelig zou worden. 

Na enkele dagen liet ik Raquel weten dat ik geen belastende feiten tegen haar kon vinden en diezelfde avond meldde ik mij bij Robert.

(Robert)

Ik was verbaasd Cathy naakt geknield te zien toen ik nadat ze had aangeklopt de deur opende. "Beveel, Meester en ik zal gehoorzamen.", zei ze. Ik liet haar op de bank plaatsnemen en bekeek haar goed. Ze was slank, goed gebouwd en absoluut aantrekkelijk. Toch voelde ik geen erotische verlangens. "Ben ik u onwaardig?", vroeg Cathy terwijl ze haar hoofd liet zakken. "Nee, je bent een mooie vrouw, maar sinds ik al die fetisjen heb lijkt het wel of ik minder voel. Zelfs toen je flauwviel bij Alberts lichaam kreeg ik alleen een lichte erectie." 

Ze knikte, "Dat verwachtte ik al. Wist je dat fetisjen elkaar in de weg zitten als je er meer dan twee hebt?" Ik keek haar verbaasd aan. "Eigenlijk bedoel ik als er meer dan twee worden getriggerd?" Ik haalde me de scene even voor de geest. Cathy triggerde mijn flauwvalfetisj, maar wat nog meer? Mijn benenfetisj natuurlijk, want ze had mooie benen en... met een schok realiseerde ik me dat ze ook mooie billen had en dat ik daar ook gevoelig voor was. 

"Dat betekent dat de orde ineenstort als alle ordeleden meer dan drie, liefst eenvoudig te combineren fetisjen heeft. Jij kunt dat bewerkstelligen.", fluisterde ze. "Maar wat win ik daarmee?", vroeg ik. "Wil je eigenlijk niet gewoon terug naar Marianne? Diep in je hart ben je verliefd op haar en jullie hebben veel overeenkomsten.", zei Cathy met een ondeugende glimlach.

Dat klopte, maar Marianne was fetisjvrij en zou ook nooit openstaan voor fetisjisme, wierp ik tegen. "Dat is waar, maar volgens mij roept ze er genoeg in je wakker om ze te blokkeren. Ze heeft goede benen, borsten en billen, is goed geproportioneerd en je zult ongetwijfeld wel eens gefantaseerd hebben hoe ze in zwijm aan je was overgeleverd. 

Ik bekende dat dat inderdaad het onderwerp van menige natte droom was geweest. "Maar Marianne wil geen relatie met mij.", zei ik. "Dat denk ik wel, waarom zou ze anders in het kasteel zijn?

Ik hapte naar adem, "Is Marianne hier!", Cathy drukte haar hand op mijn mond. "Ja, ze zit bij de heksenfetisjisten en niemand heeft in de gaten dat ze doet alsof, nou ja, ik weet het wel omdat ze me in vertrouwen heeft genomen.", zei ze zachtjes. Stomverbaasd keek ik haar aan, sprak ze de waarheid of was dit een val? 

"Ik moet je nog iets vertellen", zei ik, "toen Raquel Albert wurgde leek ze plotseling 30 jaar jonger dan ze was. En ook als ze seksueel opgewonden is lijkt haar leeftijd veel lager." Cathy luisterde aandachtig en glimlachte toen. "Dan heeft ze een leeftijdsfetisj en jij kunt die zien omdat je een MILF-fetisj hebt. Maar laten we het bij belangrijke zaken houden. Ik zou de orde het liefst zien verdwijnen en daarin sta ik niet alleen. Fay, Tessa en Manon willen dat ook."

Van Tessa en Manon kon ik dat begrijpen, maar Fay leek onlosmakelijk met de orde verbonden. Cathy begreep direct mijn twijfels. "Fay heeft inderdaad sterke banden met de orde, maar ook zij wil dat het stopt. Ze vindt het leuk als mannen naar haar benen kijken, en dat jij soms van opwinding flauwvalt ziet ze als een compliment. Maar ze wil geen actrice in een fetisjwereld zijn. Dat gebeurt namelijk als de orde de macht over de wereld krijgt. Het wordt an een doorlopend toneelstuk en dat gaat uiteindelijk vervelen. Ik geeft toe, dat klinkt heel banaal, maar het is de realiteit."

Ik besefte dat ze gelijk had, "Maar kunnen we Raquel niet gewoon uitschakelen?", vroeg ik. Cathy bloosde, "Ja, maar dat wilde ik niet voorstellen. Ze is tenslotte je partner. En haar uitschakelen betekent haar doden. Dat zou wraak zijn en hoewel ik dat diep in mijn hart wel wil, kan ik het jou niet aandoen." Ze gaf me een kus en liep naar de deur. "Kom, het is tijd dat je naar Raquel teruggaat. Geef haar wat ze wil, dat maakt het voor ons gemakkelijker ons doel te bereiken.

31 - De Zoektocht (Marianne)

Waarom ik hieraan ben begonnen? Goede vraag. Robert is een goede vriend van mij, eigenlijk hebben we een platonische relatie die al ontstaan is op mijn tiende. Het begon allemaal op de dag dat ik tijdens de gymnastiekles in botsing kwam met een medeleerlinge. De klap was niet eens heel hard, maar ik verloor mijn evenwicht en viel met mijn hoofd tegen de bok. Daarna werd alles zwart en toen ik weer bij bewustzijn kwam, lag ik in het ziekenhuis.

Het herstel duurde lang. Ik hield nog jaren last van duizeligheid en hield op een zeker moment op te tellen hoe vaak ik flauwviel. In de jaren waarin mijn vriendinnen naar de disco gingen en hun eerste vriendjes kregen, zat ik thuis. Gelukkig kon ik wel lezen zonder duizelig te worden. Maximaal een half uur en dan minstens een kwartier pauze, maar het was iets. Ook naar muziek luisteren ging goed, zolang ik er maar niet op danste.

Op een middag zat ik in de tuin te lezen, toen er op de tuindeur werd geklopt. Nog voor ik kon reageren stond Robert in de tuin met twee boeken in zijn handen. "Alsjeblieft, hier heb je wat te lezen.", zei hij blozend en legde de boeken op het tafeltje dat bij mijn stoel stond. Hij draaide zich om en liep weg, maar ik vroeg hem te blijven. Er stond nog een stoel in de schuur en even later zat hij naast me.

"Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik zomaar langskom. Maar ik wilde je een cadeautje geven, omdat je altijd zo alleen bent." Robert was ook vaak alleen, vooral sinds zijn vriendschap met Albert. Albert was 'een beetje vreemd', zoals we zeiden en iedereen die met hem omging was dat ook. Om het maar duidelijk te zeggen, Albert was homoseksueel en dat werd niet echt geaccepteerd. 

"Nee, ik vind het helemaal niet erg. Ik had er alleen niet op gerekend. Zoveel contact hebben we niet in de klas.", zei ik. Robert bloosde opnieuw. "Nee, jij gaat meer met de meisjes om en ik met de jongens.", antwoordde hij. "En je bent verliefd op Hester.", zei ik spontaan. Meteen voelde ik dat ik een onvoorzichtige opmerking had gemaakt, maar Robert reageerde heel open. "Ja, maar ze ziet mij niet staan.", zei hij rustig. 

Ik bekeek de boeken, ze gingen over popmuziek uit de jaren 50 en 60, mijn hobby. "Ik hoop niet dat je ze al hebt.", zei Robert. "Nee, deze zijn net uitgekomen.", zei ik terwijl ik de colofons doorlas. "Hoe wist je dat dit mijn hobby is?" Hij vertelde dat hij het aan twee van mijn beste vriendinnen had gevraagd, een hele stap voor hem, want hij was nogal verlegen.

Ik bedankte hem en vroeg of hij iets wilde drinken. Dat wilde hij wel en we brachten nog bijna een uur kletsend door, tot mijn moeder zei dat het bijna etenstijd was. Rob zei ons keurig gedag en ging naar huis. "Een beleefde jongen.", zei mijn moeder tijdens het eten. "Zo, heb je een vriendje?", plaagde mijn oudere zus. Ik verbeet mijn verdriet.

In bed dacht ik lang na. Robert was lief, maar ik voelde mij totaal niet tot hem aangetrokken. Ook had ik niet gemerkt dat hij op die manier belangstelling voor mij had. Ik besloot hem na de vakantie te vragen wat hij wilde. Dat voornemen werd doorkruist door een serie flauwtes vlak voor het begin van het schooljaar, waardoor ik pas een maand later in de klas verscheen. 

Ik besefte dat dit een verloren schooljaar zou worden. De achterstand was nog wel in te halen, maar ik mocht mij van de dokter niet te veel inspannen. En zo werd ik het domme gansje van de klas en verloor ik zelfs een paar vriendinnen. Ik merkte zelfs niet dat Robert mij met steeds meer aandacht gadesloeg.

(Robert)

Het ging niet goed met Marianne, maar ze leek toch met de dag mooier te worden. De eerste vrouwelijke vormen werden zichtbaar en in de lente bleek ze ook verbluffend mooie benen te hebben. Maar haar cijfers waren slecht en het was onvermijdelijk dat ze dit jaar niet over zou gaan. Het contact was ook verwaterd, maar in de zomervakantie raapte ik al mijn moed bijeen en belde aan bij haar ouderlijk huis. Haar oudere zus deed open. "Je ridder is er, maar niet op een wit paard.", plaagde ze. 

Marianne wenkte dat ik de trap op moest lopen en nam me mee naar haar kleurrijke kamer. Daar plofte ze op bed neer en begon te huilen. "Ik kan er niet meer tegen en niemand geeft iets om me. Ja, ik zie de jongens wel loeren, net als jij. Jullie vinden me wel mooi, maar niemand wil echt vriendschap. En volgend jaar zit ik met allemaal nieuwe kinderen in de klas. Ik wil dood!" Dat laatste schreeuwde ze uit en voor ik er erg in had viel ze slap op de vloer.

Haar oudere zus kwam de kamer in gerend. "Ze is flauwgevallen, niks bijzonders, kom help me even." Op haar aanwijzingen hielp ik Marianne in stabiele zijligging te leggen. "Zo, nu moet je bij haar blijven tot ze weer bijkomt. Als dat na vijf minuten nog niet gebeurd is moeten we een ambulance bellen."

Corinne liep de deur uit en liet mij achter bij haar bezwijmde zusje. Ondanks mijn bezorgdheid vond ik het wel spannend. Marianne droeg een kort rokje en ik kon haar ranke welgevormde benen nu rustig bekijken. Ik voelde mijn pik stijf worden in mijn broek. Dat was al een paar keer eerder gebeurd, maar deze keer was het heftiger. 

Marianne sloeg al snel de ogen op en keek me verbaasd aan. Ik vertelde wat er gebeurd was, met uitzondering van de erectie, en ze begon zachtjes te huilen. "Nu heb ik het voor jou ook verpest.", zei ze somber. Ik vroeg haar wat ze bedoelde. "Niemand zit te wachten op een meisje dat steeds flauwvalt.", zei ze. Ik wierp tegen dat dit de eerste keer was dat ik haar had zien flauwvallen en dat ik het vervelend vond voor haar. Ze keek me sceptisch aan. "Dat heb ik al vaker gehoord, maar als je dit drie keer hebt meegemaakt, knap je wel op me af."

Ik pakte haar hand en verwachtte dat ze die zou terugtrekken, maar dat deed ze niet. "Hoe vaak val je eigenlijk flauw?", vroeg ik. "Dat hangt van de omstandigheden af, maar gemiddeld lig ik minstens één keer per maand plat. Het gebeurt meestal als ik heel gestresst ben, of na een inspanning." Ze keek me angstig aan. "Ga alsjeblieft weg, ik wil niet weer gedumpt worden." 

"Ik kan niet weggaan, Marianne, ik vind je te lief om alleen te laten. We kunnen toch gewoon vrienden zijn en kijken hoe het gaat?" De kleine blonde schoonheid keek me aan. "Volgens mij meen je het echt. Maar je weet niet waar je aan begint. Het kan zomaar gebeuren dat ik in een restaurant flauwval, of in de bioscoop."

"Is dat weleens gebeurd, je hoeft natuurlijk niets te vertellen, maar dat lijken mij niet echt spannende locaties. Of was je dan moe?" Marianne aarzelde even, kroop toen dicht tegen me aan en zei: "Hou me vast, ik ga je vertellen over mijn meest genante flauwte. Misschien lig ik zometeen in zwijm in je armen, maar dan hebben we dat ook gehad. Het gebeurde bijna een half jaar geleden. Ik was met mijn zus en twee vriendinnen in een disco. Ik voelde me goed, het was vrijdagavond en we waren snel naar huis gefietst om iets te eten en ons om te kleden. Daarna fietsten we naar de disco. Je weet wel, die omgebouwde boerderij."

"Bedoel je 45 Fever?", vroeg ik. "Ja, we kwamen daar rond half negen aan en het was behoorlijk druk en warm. Rond 10 uur stond ik op de dansvloer met een leuke jongen en plotseling werd alles zwart voor mijn ogen. Ik kwam bij bewustzijn in het ziekenhuis. Ze konden niets vinden, zoals bijna altijd. De volgende vrijdag ging ik weer. De jongen lachte me uit en wilde niet met me dansen. Het was vreselijk, ik voelde me vernederd en viel weer flauw. Daarna ben ik nooit meer in een disco geweest."

Ik zag de tranen over haar wangen lopen en kuste die spontaan weg. "O mijn hemel.", mompelde ze en ik voelde hoe ze verslapte. Ik legde haar in stabiele zijligging en zag dat haar broekje nat was. Marianne kwam snel bij en merkte meteen wat er was gebeurd. Ze slaakte een doordringende kreet en verloor opnieuw het bewustzijn. Corinne kwam aangesneld en ik legde haar uit wat er gebeurd was. Gelukkig reageerde Marianne op de massage van haar kuiten door haar zus. Ik keek gebiologeerd toe en wenste dat ik haar was.

(Marianne)

Tot mijn grote verbazing was Robert niet weggelopen en in de loop der jaren bouwden we een sterke emotionele vriendschap op. Die was zo intens dat we zelfs op afstand van elkaar wisten of het goed of slecht met de ander ging. Robert gaf mij een gevoel van rust en ik ben in zijn gezelschap ook nooit meer flauwgevallen. De laatste twee jaar is dat ook niet meer gebeurd als hij er niet bij was. Hopelijk ligt die periode achter me.

Maar nu was hij al veel langer in Schotland dan gepland, en ik wist dat er iets mis was. Ik belde Fay, maar die zei dat Robert nu van haar was. Dat weigerde ik te geloven en daarom boekte ik een vlucht naar Inverness. Al snel hoorde ik verhalen over de Fetisjorde en dat Robert daarbij betrokken was. Dat was  schokkend nieuws, maar ook nu viel ik niet flauw. Ik verdiepte me in de orde en meldde me aan met een heksenfetisj. Cathy herkende me direct en vertrouwde het niet. Ik vertelde haar dat mijn muzikale voorkeur nu bij gothic lag en dat ik daardoor belangstelling had gekregen voor magie. Ik zou het liefst een man willen betoveren en dan al mijn erotische fantasieën in praktijk brengen. Blijkbaar bracht ik dit verhaal heel overtuigend, want ik werd toegelaten.

31 - Heksenspel

(Cathy)

Ik hield mijn twijfels over Marianne, maar al gauw bleek dat ze veel talent had. Haar fantasieën waren heel heftig, te heftig voor veel van de ordegenoten. Ik legde de situatie voor aan Raquel en we concludeerden dat Robert de ideale partner voor Marianne zou zijn. Fay protesteerde, want zij wilde Robert als slaaf. Dat hadden ze lang geleden al afgesproken. Maar omdat ze ook hadden afgesproken dat hij meerdere meesteressen zou krijgen, stemde ze toe. Het verbaasde me wel hoe gemakkelijk Raquel haar partner afstond. 

En zo stonden Robert en Marianne tegenover elkaar op het toneel. Raquel, Fay en ik keken gespannen toe wat er zou gebeuren. Marianne vroeg of één van ons mee wilde doen. Haar fantasie ging verder dan alleen het domineren en gebruiken van een man. Fay reageerde enthousiast en voegde zich bij het duo.

"Ik vertel van tevoren niet wat er gebeurt, maar laat jullie drinken van de fetisjstroom.", ze wees op een donkerblauw drankje dat in een grote kan stond te borrelen. "Wees niet bang, je wordt niet bedwelmd of zoiets, het zorgt ervoor dat jullie meegaan in mijn fantasie. Als die te ver gaat voor jullie, kun je altijd uitstappen. Er is geen dwang, dat wil ik niet."

Ze schonk een glas vol en dronk het in één teug leeg. "Zie je wel? Er gebeurt niets." Ze wachtte bijna tien minuten en bood Robert het drankje aan. Hij volgde haar voorbeeld en na enige aarzeling nam ook Fay het drankje. "Jullie kunnen het ook nemen, dan kun je als het ware bladeren in mijn fantasie."

Knipoogde ze nu naar mij? Wat wilde ze? Ik besloot de keuze van Raquel af te wachten en dan zelf de andere keuze te maken. Raquel weigerde gedecideerd. "Ik neem niets dat ik niet ken.", zei ze. Ik vroeg Marianne een glas in te schenken en dronk het leeg. Ze glimlachte, blijkbaar was dit wat ze wilde.

Langzaam ontvouwde zich het spel. Het begin was onverwacht, Marianne danste over het toneel, slaakte een kreetje en viel languit voorover. Robert kwam op, draaide haar op haar rug en ontkleedde haar. Hij speelde met haar borsten en benen, kuste haar kutje en viel slap over haar heen. Nu betrad Fay, in hotpants en kniehoge laarzen het toneel. Haar bovenlichaam was bloot. Ze rolde Robert van Marianne af en begon hem te pijpen. Op het moment dat hij klaarkwam versteende Fay. Marianne kwam bij en gaf het stel een aantal erotische opdrachten die steeds heftiger werden. Ik zou ze niet in detail kunnen beschrijven, want een tweede verhaal ontwikkelde zich, niet op het toneel, maar in mijn eigen brein.

(Marianne)

Ik keek even naar mijn publiek. Raquel ging helemaal op in het verhaal. Ze had haar rok opgetrokken en bevredigde zichzelf voortdurend. Cathy's gedachten leken ergens anders te zijn en dat was ook de bedoeling, want ik wilde haar gebruiken om Robert te bevrijden. Hopelijk was ze sterk genoeg. Het liefst had ik Fay als tegenstandster van Raquel gezien, maar zoals verwacht was de verleiding van een erotisch spel met Robert te groot voor haar. Ik was al blij dat Raquel de drank weigerde, anders zou het heel lastig zijn geworden haar uit te schakelen.

Maar waarom had ik nog belangstelling voor Robert? Hij was diep gezonken. Misschien voelde ik dat ik nu iets voor hem kon doen ter compensatie. Ik weet het niet en het is ook niet belangrijk voor het verhaal. Laat ik maar doorgaan, het schrijven van een kort verhaal is inspannend genoeg zonder dit soort vragen.

Inmiddels had Robert Fay bewusteloos geneukt en ik bedoel dat letterlijk. Van haar zouden we voorlopig geen last hebben en Robert stond al aan mijn kant. Ik liet hem voor mij knielen en beval hem mij te beffen, wat hij enthousiast deed. Ik keek intussen naar Raquel, die in opperste extase was. Plotseling stond Cathy op en duwde Raquels hoofd tussen haar dijen. "Doe het!", schreeuwde ik.

(Robert)

Tot minn grote verbazing schreeuwde Marianne plotseling "doe het!" en even later viel ze slap met een doffe klap op het toneel. "Help me!", hoorde ik Cathy schreeuwen. Ik zag hoe Raquel, die op dat moment een oogverblindende 18-jarige was, zich uit haar wurggreep onttrok. Ik sloot de ogen  en concentreerde mij om het beeld kwijt te raken. Dat was niet moeilijk. Eén blik op de bezwijmde Marianne en Fay was voldoende. Ik greep Raquel bij de nek en sloot mijn dijen om haar hals. Ze spartelde even tegen en ik vreesde klaar te komen voor ik haar had gewurgd. Toen staarde ik in de kille ogen van Cathy en deed mijn plicht. Ik voelde hoe Raquel het bewustzijn verloor. "Hou vastt.", siste Cathy en ik spande mijn dijspieren nog eens aan. "Oké, laat maar los.", zei Cathy en het slappe lichaam van mijn ex-partner plofte op het tapijt. Voor ik het besefte trof Cathy's fraaie knie mij in het kruis.

(Cathy)

Daar stond ik dan met twee bezwijmde vrouwen, een bewusteloze man en een dode vrouw om mij heen. Ik voelde Roberts pols en wist dat hij snel zou bijkomen. Marianne krabbelde al overeind, maar Fay lag nog roerloos op de vloer. "Geef mij Robert, verder mag je doen wat je wil.", zei Marianne. "Je mag hem hebben.", zei ik, maar jullie moeten mij wel helpen om de orde te ontbinden." Robert, die intussen weer bij bewustzijn was, zweeg, maar het was duidelijk dat hij het niet met ons eens was.  Hij knielde bij Raquels lichaam en controleerde haar pols. "Geen polsslag.", zei hij en opende voorzichtig een van haar ogen. "Ze is dood.". Ik knielde naast hem neer en zag dat hij gelijk had. 

Robert en Marianne droegen het al verstijvende lichaam van Raquel weg en ik boog me over mijn bewusteloze zusje. Ze vertoonde nog geen teken van leven en ik begon me zorgen te maken. Robert en Marianne kwamen terug en ik deelde mijn bezorgdheid. "Je kunt een fetisjist bijbrengen op dezelfde manier waarop hij of zij bewusteloos is geraakt.", zei Robert. "Dat heb ik van Catsal gehoord.", voegde hij toe.

Het idee dat hij Fay zou neuken terwijl ze bewusteloos was vervulde mij met walging en ook Marianne toonde haar afkeuring. "Oké, dan moeten we de natuur haar werk laten doen. We kunnen wel de klassieke methodes om haar bij te brengen proberen, maar ik denk niet dat die helpen."

Marianne tikte Fay op de wangen en sprenkelde koud water in haar gezicht, maar zonder resultaat. "Wil jij haar kuiten masseren?", vroeg ik aan Robert. Die voldeed zonder enige reactie aan mijn verzoek, maar het enige resultaat was dat zijn zaad over de achterkant van Fay's dijen stroomde. Het verbaasde me dat hij niet flauwviel.

(Robert)

Ik nam geen enkel risico en sloot mijn ogen toen ik een erectie kreeg. De zaadlozing kon ik niet voorkomen, maar in ieder geval bleef ik wel bij bewustzijn. Dat leek me verstandig, want ik vrwtrouwde Cathy niet, en Marianne had alleen maar kil op mij gereageerd. Bovendien wilde ik geen relatie met Marianne, mijn lot was onverbrekelijk met Fay verbonden. Cathy vloekte en gaf me uiteindelijk de opdracht mijn idee uit te voeren. "Maar als het niet werkt heb je een probleem.", zei ze dreigend.

Ik gleed soepel bij Fay naar binnen en vond haar clitoris. Langzaam bracht ik mijzelf naar een hoogtepunt en na enkele minuten voelde ik Fay reageren. Met een paar harde stoten bevredigde ik ons allebei. Fay kreunde van genot en  sloeg de ogen op. "Mijn man!", zei ze met hese stem. Marianne keek Cathy aan, maar die zweeg.

32 - Het einde van de orde

(Marianne)

Het was duidelijk dat ik geen kans maakte tegenover Fay en misschien was dat ook beter. Ik hield veel van Robert, maar zijn fetisjen spraken mij niet aan. Bovendien stond ik machteloos. Cathy zou mij niet steunen en daarom besloot ik weer naar huis te gaan. 

(Cathy)

Gelukkig maakte Marianne geen probleem van Roberts keuze en vertrok ze dezelfde dag nog. Ik riep de ordeleden bijeen en stelde voor de orde op te heffen. Fay had het daar moeilijk mee, maar uiteindelijk stemde ze ermee in. Tessa en Manon waren allang blij dat ze wegkonden. En zo kwam een eind aan de Fetisjorde, althans aan deze orde. Het is goed mogelijk dat er elders soortgelijke ordes bestaan of ontstaan.

(Marianne)

Twee dagen na mijn thuiskomst stond Robert voor de deur. Ik twijfelde even, maar liet hem toch binnen. Hij vertelde hoe Fay als de sneeuw voor de zon was verdwenen. "Het was allemaal een illusie.", zei hij.  "Behalve Cathy", zei ik, "zij is mijn alter ego, de vrouw die ik eigenlijk wil zijn. Heb je zin om in Schotland een boekenhotel te beginnen?"