De parade van de MMB

De menigte heeft zich net als elke maand verzameld

Om de MMB* voorbij te zien paraderen

Ze kijken, hun ogen wijd open, hun mond droog

Of proberen hun speeksel door te slikken

 

De langste van de groep marcheren vooraan

Gekleed in korte gouden tunieken en witte laarzen

Ze worden gevolgd door een grotere troep in zilver

En zwarte laarzen, ze zijn van gemiddelde lengte

 

De derde en laatste groep is nog groter

Gekleed in bronzen tunieken, ook kort en

Bruine laarzen die bijna tot aan de knieën reiken

 

De volledig mannelijke menigte opgewonden maar zo stil

Bewondert deze parade van prachtige benen

Dan ineens een kreet, een man met een baard

Halverwege de zestig, zakt bewusteloos in elkaar

Op het asfalt. Twee brons geklede meisjes, ze vormen

De achterkant van de groep stappen uit de rij

De menigte maakt plaats en kijkt toe hoe ze het slappe

lichaam van de man torsen en deinend

Hem vervoeren, kreunend onder het dode gewicht

Naar een nabijgelegen kazerne. Omdat ze de deur sluiten

Kan niemand zien wat er binnen gebeurt

 

Ze zijn zich er dus niet van bewust hoe een gouden

Meisje, de langste van allemaal, zijn weerloos

Lijf ontkleedt , zijn nog stijve lul neemt in

Haar warme, gretige handen en er over wrijft

Het lichaam begint te rillen de man

Komt bij en spuit zijn zaad in de handen van de vrouw

Ze glimlacht en loopt weg en terwijl ze zich weer aansluit

Haar maten zeggen: "Robert Limplover is weer flauwgevallen"

 

*Meisjes met Mooie Benen

 

Open Deur

Marianne pufte terwijl ze de zware boodschappentassen haar appartement in sleepte. Hoewel het pas 8.45 uur was, was het al behoorlijk warm. Ze legde haar zware lading op de keukenvloer en haalde er een kleine fruitcake uit, gegarneerd met slagroom. Dit was haar traditionele geschenk aan zichzelf elke keer dat ze winkelde. Gelukkig winkelde ze maar één keer per week, anders zou ze niet de slanke vrouw zijn die ze was.

Terwijl ze de boodschappen in de kasten en vriezer legde, werd ze herinnerd aan het feit dat het boodschappen voor één persoon waren en ze zuchtte. Had het anders kunnen zijn als Robert niet had gehandeld zoals hij had gedaan? Ze hadden elkaar twee jaar geleden ontmoet op de vergadering van eigenaren, en hij was de eerste man geweest die een positieve opmerking over haar had gemaakt, althans voor zover ze zich kon herinneren.

Mariannes schooltijd was een hel geweest; al haar vriendinnen hadden een vriendje gevonden (behalve Esther, die had een vriendin) en ze was alleen gebleven als het lelijke eendje in het sprookje. Later in het leven was het er niet beter op geworden; Mannen negeerden haar gewoon.

Maar Robert was anders geweest. Ze had gevoeld dat hij naar haar keek tijdens de ontmoeting en daarna was hij naar haar toe gekomen en had haar verteld dat ze mooie benen had. Ze had gebloosd en was meteen naar huis gegaan, maar de volgende dag vond ze een kaart in haar brievenbus. Daarop had Robert geschreven dat hij echt meende wat hij had gezegd, maar als ze beledigd was, bood hij zijn excuses aan. Als ze dat echter niet was, zou hij haar graag beter leren kennen. Marianne was niet beledigd en nodigde hem uit voor een kopje koffie.

Voor de gelegenheid kocht ze een kort zilveren jurkje en trok het aan. Robert kon zijn ogen niet van haar benen afhouden, dus hij moest hebben gemeend wat hij schreef. Ze begonnen te praten en het voelde vrij ontspannen, totdat hij haar weer vertelde dat haar benen prachtig waren en zijn handen langs haar dijen liet glijden. Marianne duwde hem van haar af en zei dat hij weg moest gaan, wat hij deed.

Er was geen echte vijandigheid tussen hen geweest en ze bleven elkaar begroeten wanneer ze elkaar ontmoetten. Het enige verschil was dat Marianne kortere jurken was gaan dragen dan normaal en ondanks het feit dat ze 44 was, merkte ze dat menig man naar haar staarde als ze langsliep. Robert zal wel gelijk hebben gehad, dacht ze.

Ze legde de laatste spullen in de kast en maakte de fruitcake open. Tijd voor haar traktatie.

*

Robert was niet verbaasd geweest toen Marianne hem vroeg te vertrekken; Hij had net de kans gegrepen om haar prachtige dijen te strelen. Het was ongelooflijk dat geen enkele man voor deze vrouw was gevallen. Toegegeven, ze was niet de mooiste en ook niet de jongste, maar die benen! Hij was erachter gekomen dat Marianne 5 jaar ouder was dan hij en in een appartement woonde een verdieping lager dan hij aan de andere kant. Omdat hij geen idee had hoe hij haar moest benaderen, had hij haar gewoon de waarheid verteld en geprobeerd er het beste van te maken.

Verrassend genoeg was ze na het incident beschaafd gebleven en was hij meer over haar te weten gekomen. Tijdens een vakantie ontdekte hij dat ze haar boodschappen altijd op donderdagochtend kocht, dus regelde hij dat dit zijn vrije dag zou zijn om naar haar te kijken en deze donderdag was de 100e keer dat hij haar naar haar appartement had zien lopen.

Hij wist ook dat ze de deur in de zomer pas zou sluiten als ze klaar was met uitpakken en dat uitpakken duurde ongeveer 20 minuten. Nadat hij haar 100 keer had gezien, vond hij het tijd voor een feestje en hij liep snel naar haar deur. Er was niemand in de buurt en hij glipte naar binnen.

Daar stond ze dan, met haar gezicht naar de kasten in haar gele minirok en witte topje. Een blik op de achterkant van haar dijen en haar kuiten stuurde een rilling van genot door zijn lichaam en hij stapte naar haar toe.

*

Marianne voelde een hand om haar keel grijpen en voordat ze wist wat er gebeurde, scheurde een andere hand haar topje af, waardoor haar grote borsten bloot kwamen. Toen dwong de persoon achter haar zich voorover te buigen en liet pas los toen haar borsten onder de slagroom zaten.

Even dacht ze dat het ergste voorbij was, maar toen voelde ze hoe haar slip naar beneden werd getrokken en toen kwam er iets warms en stijfs van achteren bij haar binnen. Na een paar stoten voelde ze iets warms langs haar dijen druppelen. 'Ik ben verkracht', dacht ze en viel flauw.

*

Robert legde zijn hand om haar keel en was verbaasd dat ze nauwelijks reageerde. Hij scheurde haar topje uit en drukte haar grote borsten in de slagroom van de fruitcake. Ze verzette zich niet, wat het gemakkelijker maakte om haar ondergoed naar beneden te trekken en haar te penetreren. Mijn God, wat was haar lijf warm! Hij duwde zijn lul in haar en ejaculeerde. Toen viel Marianne slap in zijn armen, hij had zijn natste droom verwezenlijkt en haar bewusteloos geneukt.

Snel legde hij haar op de grond en kleedde haar naakt uit. Daarna kleedde hij zich uit en ramde zijn harde lul in haar weerloze vagina. Hij kreeg onmiddellijk een orgasme en klauwde zijn vingers in haar grote tieten; Marianne kwam bij haar positieven en staarde hem aan.

*

Zodra ze weer bij bewustzijn was, realiseerde Marianne zich twee dingen: ze was weer verkracht, en ze vond het eigenlijk leuk. Natuurlijk had ze liever een minder gewelddadige methode gehad om haar maagdelijkheid te verliezen, maar Roberts passie sleepte haar mee. Maar toen Robert zich bove nop haar ontspande, begon ze zich boos te voelen.

"Oh, Robert, dat was zo goed! Kun je me nog een keer anaal nemen, hier op de grond?", vroeg ze. "Waar je maar wilt.", antwoordde hij, en Marianne rolde op haar buik. Toen Robert op het punt stond boven op haar te gaan liggen, schopte ze hem met haar rechtervoet in de ballen. Robert kreunde en viel flauw over haar heen.

Marianne duwde zijn slappe lichaam van haar af en rolde hem op zijn rug. Hij had goede dijen en zijn lul was enorm. Ze kon de verleiding weerstaan om ermee te spelen en tot haar verbazing werd hij groter toen ze het streelde. Zou een bewusteloze man in staat zijn om een orgasme te krijgen? Ze nam zijn stijve lul in haar mond en Robert ejaculeerde. Marianne slikte zijn sperma door en viel in zwijm.

Robert, die al was klaargekomen voordat ze aan de pijpbeurt begon, glimlachte en keek haar aan. Het enige wat hij nu nog hoefde te doen was wachten tot ze bijkwam en hij besloot het proces te versnellen door haar fijne kuiten te masseren. Marianne opende haar ogen en ze keken elkaar aan.

"Goh, zo zou ik wel vaker willen winkelen.", zuchtte Marianne. "Wanneer je maar wilt, hotlegs.", antwoordde Robert.

 

Bijna Sneeuwwitje

Karakters:

Albert, 24, gemiddelde lengte, slank, langbenig, rood krullend haar dat bijna tot zijn schouders reikt.

Rober: 25: lang, normaal gebouwd, lange benen, kort donkerblond haar, snor en korte baard

Scène 1

Een kamer met een stoel, een kleine tafel, een kast en een groot bed. Tegenover het bed een groot tv-scherm en een kleine videospeler. Op de vloer zacht crèmekleurig tapijt.

Albert staat in het midden van de kamer, gekleed in een zeer strakke spijkerbroek en een bijpassende blouse met lange mouwen. De vorm van zijn benen en de contouren van zijn penis zijn duidelijk waarneembaar.

Robert komt de kamer binnen. Hij is gekleed in een minder strakke spijkerbroek en bijpassende blouse met lange mouwen. Hij draagt een riem in zijn hand en doet die om Alberts middel. Hij trekt het strak aan, Albert hapt naar adem, verkrampt en valt flauw in Roberts armen.

Robert draagt het slappe lichaam van Albert naar het bed en laat het zonder pardon vallen. Dan trekt hij Alberts blouse en spijkerbroek uit. Albert draagt er een ballettuniek onder. Robert tikt Albert op zijn wangen tot hij bijkomt. Albert staat op en trekt Roberts blouse en spijkerbroek uit. Robert draagt een boxershort en een t-shirt.

Scène 2

In dezelfde kamer staat Albert in het midden, gekleed zoals we hem voor het laatst zagen. Robert komt binnen, ook gekleed als aan het einde van de vorige scène. Hij heeft een kam in zijn hand en begint Alberts haar te kammen. Albert valt na een paar seconden flauw, Robert vangt hem op en draagt hem naar het bed. Hij kleedt Alberts prachtige bewusteloze lichaam uit en brengt hem weer bij door zijn slanke kuiten te masseren. Albert staat op en kleedt Robert naakt uit.

Scène 3

In dezelfde kamer, beide acteurs zijn naakt. Albert staat in het midden; Robert komt binnen met een appel in zijn hand. Hij biedt de appel aan Albert aan, die een hap neemt en bewusteloos voorover op het tapijt valt. Robert rolt hem op zijn rug en laat zijn handen langs Alberts welgevormde dijen glijden. Dan pakt hij hem op en draagt hem naar het bed, waarbij hij hem voorzichtig neerlegt. Robert gaat op het bed zitten en beweegt Alberts weerloze, blanke lichaam totdat de achterkant van Alberts dijen op Roberts nogal sterke dijen rust. Hij begint de penis van Albert te manipuleren, die langzaam stijf wordt. Robert rolt Albert op zijn zij en laat zijn billen zien aan het publiek. Dan gaat hij verder met het manipuleren van Alberts penis. Albert verkrampt en ejaculeert en spuit zijn sperma over Roberts buik. Robert valt achterover op het bed, hij is van zijn stokje gegaan.

Scène 4

Robert en Albert zitten naakt op het bed hand in hand. Ze kijken samen naar de vorige scènes en naarmate de interactie spannender wordt, grijpen ze elkaars penis. Ze ejaculeren tegelijkertijd wanneer Robert flauwvalt in scène 3. Ze glimlachen naar elkaar en lopen naar de badkamer, die buiten het zicht van het publiek is. Ze keren terug gekleed zoals in scène 1. Robert staat in het midden van de kamer; Albert komt binnen met een riem in zijn hand.

Einde van het spel

 

Jongensplezier

Onlangs liep ik door de buurt waar ik ben opgegroeid. Moeiteloos vond ik mijn weg door het doolhof van straatjes. Eerst bezocht ik de speeltuin waar Thalia me knock-out had geslagen, waarna Thea en Els mijn slappe lichaam misbruikten. De details lees je in De Zandbak. Die zandbak is er trouwens niet meer. Te onhygiënisch, denk ik.

Van de winkels die er toen waren, had alleen een grote supermarkt het overleefd. De rest was een mengelmoes van voornamelijk Arabische en Aziatische eenmanszaken. Ik stak de drukke straat over, die nu voorzien was van verkeerslichten. Dat was niet het geval toen ik naar school ging, dan waren er de zogenaamde klaar-overs, jongens en meisjes van middelbare scholen die ons veilig naar de overkant brachten.

Een van die klaar-overs was een mollig meisje. Ze was niet heel mooi, maar toen ze haar rok net boven de knie droeg in combinatie met hoge laarzen, was er een stukje van haar benen zichtbaar dat me enorm opwond. Vrouwenbenen hebben altijd een sterke aantrekkingskracht op mij gehad. Ik kan wel raden waar het vandaan komt, maar het moet niet te psychologisch worden.

's Nachts droomde ik hoe ik dat deel van haar blote benen streelde. Die dromen bleven zonder zichtbare gevolgen; Ik was nog te jong om te ejaculeren. Maar ze gaven wel een prettig gevoel, dat later door experts werd omschreven als taoïstische ejaculatie. Ik weet niet of die term klopt, maar die fase is essentieel om mijn flauwvalfetisj te bevredigen.

Maar het ging om de benen van de klaarr-over, nietwaar? Dat is waar, maar mijn fetisjen zijn soms onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoe dan ook, ik was de weg overgestoken en liep in de richting van mijn oude school. De eerste zijstraat riep meteen een herinnering op aan een klasgenootje, Lilian.

Lilian viel niet echt op in de klas. Ze was een van de langste meisjes en haar lengte werd benadrukt door het feit dat ze vrij mager was. Ze had ook lang blond haar, dat ze bijna altijd in een paardenstaart droeg. Kortom, een heel gewoon meisje, dat een goede leerling was.

Onze school had een zogenaamde speel-/werklokaal. Dit werd gebruikt wanneer een buitenactiviteit van een klas niet door kon gaan vanwege het slechte weer. Het klaslokaal was groot en voorzien van veel kastjes met allerlei spullen. Het rook er meestal een beetje muf, en de houten vloer kraakte soms. Dat kwam door het vocht, aldus de juf.

Op een herfstdag werd een geplande wandeling door het park afgelast. Geen uitleg over de paddenstoelen die er groeiden, maar wel twee uur les in het speel-/werklokaal, dat op deze natte dag somber was.

Ik weet niet meer wat ik aan het doen was toen er een luide schreeuw klonk, gevolgd door een plof en een dreun. Toen ik opkeek, lag Lilian languit op haar rug met haar benen iets gespreid. Ze droeg een kort rokje en kniehoge sokken, de schoolmode van die tijd, met een schort eroverheen. Gebiologeerd keek ik naar haar roomblanke dijen die onder haar rok zichtbaar waren. De juf kwam meteen in actie en een paar minuten later werd Lilian opgehaald door haar moeder. Toen nam de lerares het woord. Ze vertelde ons dat Lilian was flauwgevallen. Het was niet ernstig en ze zou over een paar dagen weer op school zijn.

De gebeurtenis veroorzaakte een ware flauwva rage. In de pauzes deed iedereen in onze klas alsof hij of zij flauwviel en ik deed naar hartenlust mee. Samen met de blonde Simone viel ik om de beurt flauw in de zandbak. Terwijl ze in het zand lag, bewonderde ik haar dijen en ze vertrouwde me later toe dat ze dat heel spannend had gevonden.

 

Lilian kwam inderdaad een paar dagen later terug. De flauwvalrage was weggeëbd, maar ze werd geplaagd. "Wanneer ga je flauwvallen?", "Val eens flauw" en meer van dat soort opmerkingen. Ze viel niet flauw, maar op een dag stond ze tijdens de pauze te huilen aan de rand van het schoolplein.

Ik liep naar haar toe en voorkwam dat ze weg zou lopen door haar te vertellen dat ik het erg vond dat ze zo geplaagd werd, We raakten aan de praat en werden meteen een liefdesstel genoemd en dat bleek leuker te zijn dan Lilian plagen, wat nu snel stopte. Het kon ons niet schelen wat ze allemaal zeiden. Echte liefde was er natuurlijk niet en al snel werd het contact minder, mede doordat Anita mijn aandacht opeiste.

Ah, Anita met haar prachtige benen, bruine ogen en bruine krullen. Ze was de dochter van een van de winkeliers op het plein schuin tegenover onze flat en omdat onze ouders bevriend raakten, zag ik haar ook regelmatig buiten de schooluren.

Anita had een Oosters tintje, haar vader kwam uit Indonesië en ze had veel verhalen en boeken uit dat land. Soms deed ze zich voor als een oosterse prinses en was ik haar bediende. Ik vond alles prima, zolang ik maar dicht bij haar kon zijn en haar benen kon bewonderen. Ze was mijn eerste liefde.

We waren erg vertrouwelijk en hadden het flauwvallen van Lilian uitgebreid besproken. Anita begreep niet wat ik daar zo spannend aan vond. Het was alleen maar erg voor Lilian, en hopelijk zou het niet nog een keer gebeuren. En dat flauwvallen op school dat iedereen deed, vond ze stom. Ik stopte de volgende dag. Ze had zelf niet meegedaan aan de rage, maar een paar maanden later had ze een fantasie die mijn fetisj echt aanwakkerde.

Het was een warm voorjaar en alle meisjes gingen in korte rokjes en jurkjes naar school. Dat is wat Anita onderscheidde. Ze had verreweg de mooiste benen van de klas. In de ochtendpauze vertelde ze me dat ze iets had bedacht. We waren getrouwd en ik gaf haar een ijsje. Ze was van plan om het op te eten, maar het ijs was vergiftigd en ze zou sterven terwijl ik toekeek.

Ik vond het een spannend idee en we gingen op zoek naar dingen om het spel te spelen. Een rubberen emmer werd het ijsbakje, zand werd ijs en een kleine houten schop werd de lepel, zo simpel kan het zijn.

Anita ging op de buitenrand van de zandbak zitten, deed alsof ze een hap nam, liet de emmer en de schop vallen en ging op haar rug op de brede binnenrand liggen. Ze begon te kreunen en krampachtige bewegingen te maken. Toen sloot ze haar ogen en plofte van de rand in het zand. Ademloos bewonderde ik haar kuiten en de achterkant van haar dijen en kreeg mijn eerste erectie.

Na een minuut krabbelde ze weer overeind en ik vroeg haar of ze het nog een keer wilde doen, maar dit keer op zo'n manier dat ze op haar rug in de zandbak zou vallen. Dat wilde Anita wel en even later genoot ik van haar dijen en schenen. Helaas verhuisden Anita en haar ouders een paar maanden later. Misschien was er anders iets heel moois tussen ons ontstaan.

Het feit dat Lilian uitgroeide tot het mooiste meisje van de klas zorgde voor enige opwinding bij mij. Op een dag kwam ze heel dichtbij langs en mijn vingers gleden langs een van haar prachtige kuiten. Ik viel flauw en werd weer bij kennis gebracht door de lerares, die me niet naar huis stuurde.

 

Een paar weken later, in de aula, vertelde Lilian me dat ze de leraresr had gesmeekt om me te laten blijven. Zevond het opwindend dat ze me flauw had laten vallen en beloonde me met een nepflauwte waarbij ik haar geweldige dijen kon strelen, deze keer zonder in zwijm te vallen.

 

De zandbak

"Is hij dood?", fluisterde Thea tegen haar jongere tweelingzus Els. Ze haalde haar schouders op. "Nee, hij is buiten westen, en als je je tijd blijft verspillen, komt hij bij voordat je hebt gedaan wat je zo graag wilde", antwoordde een klein, gebruind meisje met steil donkerblond haar.

"Ja maar...", begon Els aarzelend, "Niets ja maar, ik heb gedaan wat ik je beloofd heb, dus kom op met het geld!", beval het meisje. Thea haalde haar portemonnee uit haar tas. 'Hier,' zei ze, terwijl ze de inhoud leegde in de ruwe, sterke handen die zo kort geleden hun werk voor haar en Els hadden gedaan. Even later waren de zusters alleen.

*

"Trek je broek naar beneden!", zo werd ik begroet door de tweelingzusjes. Het was inmiddels al zo vaak gezegd dat ik het al niet meer merkte.  Ik hoefde geen twee keer na te denken om te weigeren. Een fatsoenlijke jongen deed dat niet, en bovendien waren de zussen helemaal niet mooi.

Thea en Els waren 13 en hadden bitter gemerkt dat jongens niet naar hen omkeken. Ze waren niet van elkaar te onderscheiden. Beiden waren lang en spichtig, hadden goed ontwikkelde borsten, groene ogen en bruin haar dat in een bob was geknipt. Om wat aandacht van het mannelijk geslacht te krijgen, hadden ze mij als slachtoffer geselecteerd. Niet dat ze me kenden, ze wisten niet eens hoe ik heette of hoe oud ik was. Dat maakte niet uit.

*

De dag dat het circus op het grote braakliggende terrein arriveerde, waren alle kinderen naar buiten gekomen om te kijken. Thea en Els keken ook hun ogen uit bij dit alles, vooral de caravan van de luchtacrobaten vonden ze indrukwekkend. Op de trap zat een meisje dat er iets ouder uitzag dan zij. Ze keek op en toen Thea vroeg of ze een van de luchtacrobaten was, knikte ze.

"Ja, net als mijn vader en moeder en mijn twee oudere zussen. Ik doe nog maar een paar acts en ik moet nog veel leren."

"Nou, ik denk dat je sterk moet zijn om dat te kunnen.", merkte Els op, en het meisje toonde haar krachtige armen, wat de tweeling met bewondering vervulde. "En heb je een vriendje?" vroeg Thea. Het meisje lachte: "Nee, daar heb ik geen tijd voor. En er is ook niemand van mijn leeftijd in dit bedrijf. Volgende maand, als we in Amersfoort zijn, zie ik Joeri weer. Hij is de zoon van de leeuwentemmer. "Maar de leeuwen zijn er toch?" vroeg Thea, wijzend in de richting van een paar wagens. "Dat is waar, maar de ene keer hebben we Henry, de vader van Joeri en de andere keer Amanda. Dat is om de leeuwen rust te geven en ze nieuwe dingen te leren. Maar heb jij een vriendje?", lachte ze ondeugend.

"Nee," zei Els, "de jongens vinden ons niet mooi genoeg. Zelfs die snotaap negeert ons.", vertelde ze ons kort over hun ervaringen met mij. "Nou, ik begrijp waarom hij dat niet wil. Zoiets doe je niet, tenzij je verliefd bent op iemand en hij is daar te jong voor. Maar...", pauzeerde ze en glimlachte.

"En?" vroeg Thea ongeduldig. "Rustig maar, stel je even voor", zei het meisje vastberaden. De zusters voldeden aan haar verzoek. "Goed, mijn naam is Thalia," zei hun nieuwe kennis, "en wat ik wilde zeggen is dat er omstandigheden zijn waaronder een mens niet kan weigeren."

"Bedoel je geweld?", huiverde Els. "Nou, geweld is een groot woord. Maar weet je wat bewusteloos betekent?" "Ja, iemand ligt op de grond, en het lijkt alsof hij slaapt, maar je kunt hem niet wakker maken. De leraar vertelde ons hier laatst over in de biologie. Ik heb trouwens nog nooit iemand gezien die bewusteloos was, en het lijkt me een beetje eng." Thalia lachte: "Het is niet zo erg, ik ben zelf ook wel een paar keer bewusteloos geslagen. Toen, tijdens het oefenen, miste ik en kwaakte ik in het net. Dat geeft een behoorlijke klap en dan kun je buiten westen gaan." De zussen begrepen dat dat een ander woord was voor bewusteloos raken.

"Maar wat heeft dat met die jongen te maken?", wilde Thea weten. "Nou, heel simpel, als hij bewusteloos is, kun je een tijdje met hem doen wat je wilt. En dan komt hij bij en weet er niets van. Je moet natuurlijk wel op tijd weg zijn, anders herkent hij je wel. Maar je kunt hem altijd weer bewusteloos slaan, dat kan ik je leren."

Els huiverde weer, het leek haar helemaal geen goed idee, maar Thea reageerde enthousiast. "Je hoeft niet hard te slaan, zolang je maar op de juiste plek raakt, kijk, zo." Thalia liep naar Thea toe en voordat zij of Els in de gaten hadden wat er gebeurde, lag de oudste van de tweeling roerloos op de grond. "Zie je, je moet iemand precies tussen de nek en de schouders slaan, dan werkt het altijd.", zei het circusmeisje met een grijns.

Het duurde een paar minuten voordat Thea weer bij bewustzijn was en voordat ze weer op haar benen kon staan, was er weer een kwartier verstreken. "Oké, nu kun je het proberen.", zei Thalia terwijl ze de instructies aan de oudste zus herhaalde. Thea liep naar Thalia toe en probeerde het, maar zonder succes. "Je moet flink oefenen", zei het circusmeisje, dat heel goed wist dat deze poging zou mislukken

Thea en Els vonden het geen prettig idee om op elkaar te moeten oefenen, omdat er verder geen trainingsmateriaal was. Thalia zou overmorgen vertrekken. "Wil je het niet voor ons doen?" vroeg Thea. "Ja, maar dan moet je me wel een tientje geven. Bij voorkeur in munten. Maar hoe lokken we hem naar een goed punt?"

"De zandbak op het plein is geschikt. Je kunt hem nauwelijks zien vanuit de omliggende huizen," stelde Els voor. Thea knikte bevestigend. We kunnen er een tent opzetten en doen alsof we in de woestijn zijn. Als we Floortje bij ons laten komen en ons verstoppen, wil hij wel meedoen. Floortje kan het hem zelfs vragen, omdat hij haar leuk vindt. Dat hebben wij het niet gedaan.", grinnikten de meisjes.

"Maar heb je die tent nodig?" vroeg Thalia, die het graag simpel hield. "Kun je je niet ergens anders verstoppen?" "Zullen we naar de speeltuin gaan, dan kun je het zelf zien?", stelde Thea voor. "Het is maar 3 minuten lopen." Thalia stemde toe en ze liepen naar de voorgestelde plek.

"Kijk, daar is hij!", Thea wees naar de zandbak. "Goed, en hij is alleen, dus laten we meteen toeslaan", zei Thalia, die zich snel achter een heg verstopte. Thea en Els liepen nonchalant naar de zandbak en herhaalden hun verzoek voor de zoveelste keer. Ik keek niet eens op en dat was mijn fout, want even later zag ik in een flits een ander meisje opdoemen. Ik voelde een klap tussen mijn schouder en nek en alles werd zwart.

*

"Kun je het bijhouden?" vroeg de langbenige brunette met wie ik op een smal bed in een klein kamertje zat. 'Ja, dat kan ik, en natuurlijk heb ik mijn eigen herinneringen,' zei ik. "Maar waarom vertel je me dit en hoe heb je me gevonden? Dit vond meer dan dertig jaar geleden plaats."

Els knikte: "Ik weet het, we waren nog kinderen en ik had absoluut geen idee wat we aan het doen waren. Pas toen ik in therapie belandde, realiseerde ik me hoe traumatisch het voor je moet zijn geweest. Vanaf dat moment ben ik naar je op zoek gegaan, zonder succes. Maar nu heb je me gevonden, en zodra je me je fantasie vertelde, herkende ik je."

"Ja, die fantasieën van mij zijn best heftig en bizar en hebben altijd te maken met flauwvallen en het eerste zaadje daarvoor is inderdaad door jou geplant. Nee, schrik niet, ik ben niet boos, ze hebben mijn leven enorm verrijkt.", Ik leg een hand op een van haar lange, gebronsde dijen.

Het waren die dijen die mijn aandacht hadden getrokken en me ertoe bewogen de peeskamer binnen te gaan. De fantasie was simpel, ik wilde dat Helen, zoals het meisje zichzelf noemde, me met haar dijen zou wurgen totdat ik bewusteloos raakte of deed alsof. Zodra ik dat voorstelde begon ze haar verhaal, wat ik meteen herkende.

"En je zus?", vroeg ik, "Wat vindt zij ervan?" Els haalde haar schouders op. "Ik weet het niet, ze woont in het oosten van Frankrijk en we hebben het er nooit meer over gehad. En natuurlijk heb ik Thalia nooit meer gezien. Maar wil je de rest van het verhaal horen? Maak je geen zorgen, dit bezoek is privé en gratis."

Ik knikte en ze ging verder. "Nou, daar zaten we dan, kijkend naar je bewusteloze lichaam. Het was best spannend en genoeg voor mij. Dat is waarom je fantasie me zo heeft gemaakt. Maar Thea wilde meer, en ik deed mee. We rolden je op je rug en kleedden je uit. Het was de eerste keer dat we een jongen naakt zagen, en ik herinner me nog dat mijn tepels stijf werden. Je had best een mooi lichaam.", lachte ze kort.

"Natuurlijk trok je penis onze aandacht en we begonnen er aan te friemelen. Helaas was je te jong voor een zaadlozing, maar hij werd wel stijf en Thea heeft hem gekust. Vind je dat opwindend?", ze keek naar mijn broek, die mijn erectie niet kon verbergen. "Ja, natuurlijk!", zei ik blozend.

"Je begon nu weer bij bewustzijn te komen en we hadden weg moeten lopen, maar ik heb je over de knie gelegd en je een flink pak slaag op je kont gegeven. Je viel vrijwel meteen flauw en liet je plas lopen. Toen zijn we weggelopen."

Ik herinnerde me hoe ik naakt in de zandbak was bijgekomen en me snel had aangekleed en naar huis was gerend. Na een paar weken was ik het incident bijna vergeten. Maar later kwam het terug, als een van de pijlers van mijn flauwvalfetisj, daarover later meer.

"Nou, dat is mijn verhaal, wil je nu gewurgd worden?" vroeg ze. "Ja, maar alleen als jij het ook wilt." Els peinsde na: "Het is een beetje onpraktisch als je hier het bewustzijn verliest, maar je zei dat je ook kunt doen alsof. Hoe gaat dat?"

Ik vertelde haar dat zodra ik merkte dat de zaadlozing niet te onderdrukken was, ik haar een tik op haar dij zou geven. Als ze losliet, zou ik klaarkomen, maar ik zou niet bewusteloos zijn. Els wilde me een plezier doen en sloeg haar dijen om mijn nek. Ze volgde mijn aanwijzingen op en spande geleidelijk haar spieren aan totdat ik voelde dat ik dat ging spuiten. Na een tik liet ze los en plofte ik spuitend neer op het bed.

"Wauw, dat was geil!", zei Els. "Het is zelfs geiler als ik echt naar het westen ga.", zei ik. "Wat zou je bereid zijn daarvoor te betalen?", vroeg ze nuchter, en ik noemde een bedrag. 'Plus reiskosten,' zei ze, waar woon je? Oh, dan hoeft dat ook niet, want ik kan er met de fiets komen. Ja, we wonen in dezelfde plaats."

Een paar dagen later verscheen ze aan de deur en na een innige knuffel door haar dijen verloor ik spuitend het bewustzijn. 'Je was bijnac10 minuten weg.” zei ze, terwijl ze een sigaret opstak. Ik mag hier toch roken?"

"Ja, natuurlijk," zei ik terwijl ik langzaam weer op krachten kwam. "Goh, dat was een heerlijke ervaring. Je hebt hele sterke dijen." Els glimlachte, "Dus voor herhaling vatbaar?", zei ze met een knipoog. 'Onder voorwaarden,' antwoordde ik terwijl ik opstond. "Ik wil ook dat je bewusteloos voor me valt of doet alsof."

'Dat kan, ik doe liever alsof,' zei ze. 'Ik heb liever dat het echt is,' zei ik, terwijl ik op de eerder genoemde kwetsbare plek sloeg. Voordat ze de grond raakte, ving ik haar op en droeg haar naar mijn bed. Daar legde ik haar op haar rug en spreidde haar lange benen. Langzaam drong mijn stijve lid haar weerloze kutje binnen terwijl ik haar slappe borsten streelde. Ja, elk plezier heeft zijn prijs.